Ostatnio Dodane

Kto z Was, drodzy Czytelnicy, nie chciałby dawać i wybaczać? Ot tak, bezinteresownie. Jest to zarówno piękna jak i ceniona umiejętność. Dlaczego więc nie sięgnąć po kompendium, które nakieruje nas i pokaże właściwą drogę do odnalezienia kontaktu z drugim człowiekiem? Bowiem aby dostać coś, trzeba wpierw podarować, a wybaczyć będziemy potrafili tylko wówczas, gdy nam zostało wybaczone.

Czytaj więcej...

Aktualnie, otocznie w którym przyszło mi żyć albo zostało ogarnięte urlopowo-wakacyjną manią, albo obraziło się na cały świat, że akurat na nich uwziął się Los, i okrutnym podstępem sprawił, iż w tym czasie muszą pracować. Afera – aferą, ale – gdy ktoś zalicza się do tej pierwszej grupy – na początek warto by było wybrać jakieś miejsce na swą niezapomnianą (pojęcie względne) podróż, a w tym celu niezbędne mogą okazać się wszelakie fora, jednak o wiele cenniejszą i ciekawszą formą wyboru interesujących miejsc są przewodniki, które w dokładny, treściwy sposób starają się przedstawić to co może przyczynić się do wyboru intrygującej lokacji.

Czytaj więcej...

Rejs luksusowym statkiem z San Francisco do Nowego Jorku miał być dla Laury i Johna Fosterów jednym z etapów wymarzonej podróży poślubnej. Świeżo upieczeni małżonkowie wyruszyli w tak daleką drogę również, dlatego że John pragnął przedstawić żonę dawno niewidzianym krewnym mieszkającym na wschodnim wybrzeżu. Niestety romantyczna wycieczka bohaterów zostaje brutalnie przerwana przez szalejący na morzu huragan, który sprawia, że ogromny parowiec Vanderveretonie.

Czytaj więcej...

Gdy trafiły do mnie Baśnie i legendy polskie zebrane przez panią Dorotę Skwark, spowodowało to cofnięcie się wiele lat wstecz, do czasów mego dzieciństwa. Chwilę trwało zanim sobie przypomniałam, w jakich to książkach ja się zaczytywałam mając 5 – 6 lat, co też czytali mi rodzice do snu, o ile czytali. Pierwsze książki, jakie pamiętam, to te z serii „Poczytaj mi mamo", niestety chyba się nie zachowały, no może leżą gdzieś w zakamarkach piwnicznych pudeł.

Czytaj więcej...

Ludzie patrzą na nas jak na straceńców; kamienie rzucone na szaniec. Pochylają się nad krzywdą, która nas spotkała. Kocham ich za to. Ale są w błędzie. Im trzeba powiedzieć – wyprostujcie się, zmyjcie z powiem sen o klęsce i spójrzcie na nas z zazdrością. Bo to był czas, w którym warto było być człowiekiem. (str. 319)

Czytaj więcej...