Legendy Świata Wynurzonego Tom 1 Przeznaczenie Adhary | Autor: Licia Troisi

 Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Licii Troisi, która swoimi opowieściami o Świecie Wynurzonym podbiła serca czytelników z Włoch, a i w Polsce jej przesycone magią i walką na miecze trylogie cieszą się dużą popularnością.

Legendy Świata Wynurzonego to kontynuacja poprzednich trylogii: Kronik Świata Wynurzonego i Wojen Świata Wynurzonego. Niestety, jak już wspomniałam jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej młodej Włoszki, ale szybko odnalazłam się w fabule pierwszego tomu cyklu o Adharze.

 Świecie Wynurzonym od niemalże pół wieku panuje spokój i harmonia. Wioski i większe miasta przypominają krainy miodem i mlekiem płynące. Jednakże ten bajkowy spokój zostaje przerwany przez śmiertelną zarazę, która rozrasta się w krainach Świata Wynurzonego i zabiera ze sobą miliony istnień. Choroba dziesiątkuje ludzi. Odporne na zarazę są tylko nimfy i wszystkie istoty spokrewnione z nimi poprzez krew.

Nad Światem Wynurzonym znowu zaczyna majaczyć widmo wojny spowodowane strachem, przerażeniem i chęcią zemsty na niewinnych nimfach, które są bestialsko mordowane przez zagrożonych chorobą ludzi.

Tym czasem na pewnej łące budzi się dziewczyna. Nie wie kim jest i nie wie skąd się wzięła. Uświadamia sobie także, że niczego nie pamięta. Jedyne co posiada do skromna tunika i dziwny sztylet, który staje się jej jedyną bronią. Zdezorientowana i zagubiona w nowej rzeczywistości rusza w drogę na poszukiwanie kogoś, kto powie jej kim jest i pomoże odzyskać utraconą pamięć. Po kilku dniach wędrówki dociera do miasta, gdzie zostaje napadnięta przez dwóch zarażonych chorobą mężczyzn. Z opresji ratuje ją młody uczeń Jeźdźca Smoka – przystojny Amhal.

Dziewczyna postanawia prosi go o pomoc, której on jej nie odmawia. Nadaje jej nawet imię – Adhara. Razem wyruszają w podróż do stolicy Krainy Słońca, Makratu – siedziby króla i królowej. Na królewskim dworze Adhara otrzymuje obowiązki damy do towarzystwa rozkapryszonej księżniczki Aminy, która z czasem staje się najlepszą przyjaciółką dziewczyny, zaś Amhal wraca do swoich obowiązków i do ciężkich treningów, które mają z niego uczynić pełnoprawnego Jeźdźca Smoka.

Pewnego dnia z wizytą u króla pojawia się zaginiony przed pięćdziesięciu laty San, wnuk legendarnej Nihal i Senneara. Nikt nie przypuszcza, że San, pół – Elf przyniesie ze sobą kłopoty o których Świat Wynurzony zdążył już zapomnieć.

Przeznaczenie Adhary jest przykładem klasycznej historii fantasy, która opowiada o walce dobra ze złem, o przyjaźni, nieśmiałej pierwszej miłości, o odnajdywaniu własnej tożsamości, dojrzewaniu, zazdrości i odrzuceniu. Troisi nie pominęła także problemu samotności, która dotyka każdego z bohaterów w najróżniejszych momentach ich życia.

Powieść wciąga czytelnika w Świat Wynurzony w ten subtelny, ulubiony przeze mnie sposób. Fabuła toczy się bez pośpiechu, ale żeby czytelnik się nie nudził autorka stosuje sprytny zabieg: okrasza fabułę gwałtownie wybuchającymi pojedynkami, których opisy idealnie pobudzają wyobraźnię czytelnika i powodują, że czytanie staje się coraz większą przyjemnością, a powieść kończy się zbyt szybko, mimo swojej dość sporej objętości. Bohaterowie pierwszego tomu Legend Świata Wynurzonego są dopracowani w najmniejszym calu (szczególnie Adhara i Amhal), co jest wielkim plusem powieści. Kolejnym atutem książki jest świat przedstawiony w Przeznaczeniu Adhary. Autorka przedstawiła w swojej książkę różnorodność ras i architektury oraz najróżniejszych zachowań, które towarzyszą czytelnikowi na co dzień. Jeśli nie czytaliście poprzednich trylogii, tak jak wspomniałam o tym na początku recenzji, to nie odczujecie dyskomfortu wchodząc wraz z Adharą do Świata Wynurzonego.

Powieść polecam osobom rozkochanym (tak jak ja) w niekoniecznie bajkowych, fantastycznych światach, gdzie dobro i zło ściera się w morderczych walkach tylko po to, żeby udowodnić, że... Sami wiecie co mam na myśli.

Przeznaczenie Adhary jest idealną lekturą na nużące deszczowe popołudnia, wylegiwanie się na ciepły piasku nad morze lub długie, męczące wakacyjne podróże przeróżnymi środkami transportu.

Licia Troisi już zdążyła pokazać nam, że jej książki dotyczą głównie jednego i tego samego, czyli smoków. Autorka podobnie jak Trudi Canavan na czele swoich powieści stawia kobiety i podobnie jak ona prowadzi wiele wątków z męskimi postaciami w planie drugim. Niestety, choć Troisi wyskoczyła z naprawdę dobrym pomysłem, nie jest tak dobra jak jej konkurentka, a świat jej dzieł cały czas pozostaje taki sam, bądź podobny.

"Legendy Świata Wynurzonego" są siódmą kontynuacją tej serii, a jednocześnie dziesiątą książką tej oto autorki. Muszę przyznać, że po tym, co doznałam po "Dziedziczce Smoka" miałam małe obawy, co do kolejnego dzieła, gdyż nieco zwątpiłam w twórczość pisarki.

Adhara budzi się na środku łąki, ubrana jedynie w przewiewną tunikę oraz uzbrojona w dziwny sztylet, którego nie pamięta. Dziewczyna w zasadzie nie pamięta nic. Nie posiada żadnych wspomnień o przeszłości, rodzinie, przyjaciołach, a nawet o sobie samej. Jedyna rzecz jaką dobrze zna i jaka przychodzi jej z łatwością to walka za pomocą miecza, sztyletu, bądź magii. Adhara pamięta również imiona dawnych bohaterów, którzy przyłączyli się do pokoju dla Świata Wynurzonego, zna całą historię krainy w jakiej przybywa, ale nie pamięta żadnych nazw, ani miejsc. Nic. Przerażona tą pustką, postanawia mimo wszystko iść przed siebie .Jej wygląd powoduje, że ludzie mają ją za włóczęgę lub wariatkę, tak czy inaczej, nie zamierzają jej pomóc. Dopiero w momencie kiedy zostaje napadnięta przed dwóch zarażonych dziwną chorobą mężczyzn, młody Jeździec Smoka rusza jej na ratunek. Amhal, nie jest wiele starszy od niej, jednak niewinność dziewczyny oraz jej nietypowy kolor włosów i oczu, przyciąga go do niej. Chłopak spędziwszy z Adharą kilka dni, przekonuje się, ze wiąże ich przyjaźń. To właśnie on daje jej ubranie, przyszłość, imię, a nawet pomaga w odnalezieniu przeszłości. Chodź dwójkę dzieli niesamowita bliskość, chłopak nie mówi jej wszystkiego, a już na pewno nic o zmianach, które w nim zachodzą. Wszystko jednak staje się jasne, kiedy do zamku króla przybywa San, wnuk Nihal. Dawny, przestraszony chłopiec, stał się teraz dorosłym mężczyzną władającym niesamowitą mocą oraz otaczający się dziwną aurą, która jednocześnie przyciąga do siebie Amhala, a przeraża Adharę. Learchos, Dubhe, Theama z wielkimi zaszczytami witają dawnego przyjaciela, szczególnie kiedy ich królestwo po latach pokoju staje w kompletnym chaosie i rozłamie. Niestety tajemnicza choroba, która nie ima się jedynie Nimf, a dziesiątkuje ludzi, powoduje, że mieszkańcy krain są na skraju wojen domowych, a nawet kierują się do zabijania mieszkańców wody i picia ich krwi, na co władcy nie mogą sobie pozwolić.

"Legendy Świata Wynurzonego" dzieją się w tym samym świecie, co "Kroniki Świata Wynurzonego" i "Wojny Świata Wynurzonego", jednak w pierwszym tomie nowej trylogii doszło do wielkich zmian i nie tylko jeżeli chodzi o same krainy i fabułę. Niestety zmienił się styl pisania Licia Troisi i można nawet powiedzieć, że na gorszy. W poprzednich powiązanych z tą, dwóch trylogiach, świat książek był przepełniony niesamowitymi stworzeniami, rzeczami i miejscami, magia z książki tętniła pełną gębą, a teraz? Niestety ten tom bardziej opiera się na relacjach ludzie-ludzie, niż ludzie-magiczne stworzenia, co powoduje, że powieść nie jest już tak bardzo fantastyczna jak była kiedyś. Momentami nawet można zapomnieć, że Świat Wynurzony jest zamieszkiwany przez inne stworzenia jak tylko ludzi i smoki. A jednak, chodź nie ma już tego "czegoś" w książce Troisi postanowiła zacząć zmierzać ze swoją twórczością w nieco innym kierunku.

Pierwszy tomy, dwóch poprzednich trylogii był ostry i zaskakujący, nie można temu przeczyć, a jednak "Przeznaczenie Adhary" jest chyba najbardziej zaskakującą książką z tych wszystkich. W pierwszym tomie nie dość, że autorka robi wszystko, aby czytelnik polubił postacie i poczuł między nimi jakąś wieź, przywiązanie, to jeszcze potem, na koniec zabija je z zimną krwią, co jest naprawdę okrutne, niesprawiedliwe i przede wszystkim wzruszające. W "Dziedziczne Smoka" mieliśmy okazję poznać, postacie które ze złej strony przechodziły na dobrą, ale to była inna trylogia, kto by się spodziewał, że w dziejach Świata Wynurzonego autorka wprowadzi zaskakujące zdrady ze strony postaci, które kiedyś mieliśmy okazję poznać jako dobre i miłe, a teraz złośliwe, żadne krwi i przede wszystkim żądne władzy. Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że to właśnie potomkowie dawnych postaci, które walczyły za wolność, teraz stają przeciwko niej. Zadziwiające? Cóż, mnie zadziwiło.

Ta trylogia prawdopodobnie będzie ostatnią z serii "Świata Wynurzonego" i to właśnie podczas przygód Adhary, która sama jest wielką tajemnicą, wszystko się rozstrzygnie. Możemy nawet się spodziewać, że Świat Wynurzony może przestać istnieć, wszystko jest możliwe. Książkę, mimo braku tak wielkiej magii, a za to istnego nie szczęśliwego romansu, warto zakupić i przeczytać, choćby po to, aby spotkać się z dawnymi bohaterami, których losy jeszcze nie do końca są zakończone.