Pancerne Asy Tom 1 Ich Powołaniem Była Walka | Autor: Franz Kurowski

Czołgi wydają się integralną częścią każdej armii i wojny, jednak nie zawsze tak było. Pierwsze triumfy to pierwsza wojna światowa, ale tak naprawdę dopiero druga wojna pokazała siłę rażenia broni pancernej i jakie cele militarne można dzięki nim osiągnąć. Chociaż dopiero wrzesień tysiąc dziewięćset trzydziestego dziewiątego roku w pełni ukazał siłę rażenia niedocenianego środka bojowego. Wiele państw w porę nie dostrzegło potencjału tkwiącego właśnie w tej broni, w kolejnych konfliktach zbrojnych czołgi już były uważane za jedno z najskuteczniejszych narzędzi wsparcia walk. Człowiek i maszyna, doskonałe, chociaż nieidealne połączenie, które przez jednych zostało wcześniej zauważone, przez innych później, jednak odegrało istotną rolę w działaniach wojennych. Autor "Pancernych Asów" połączył fabularyzowane wspomnienia dowódców niemieckich tego typu wojsk z historycznymi wydarzeniami oraz dokumentalnymi źródłami w postaci zdjęć. Sześć sylwetek dowódców i żołnierzy niższych stopniem, kilka stylów dowodzenia, pola walk rozsiane w Europie i Afryce, różne warunki działań zbrojnych i on - czołg, podstawowy instrument zmagań bojowych.

Broń, dająca w pierwszej fazie blitzkriegu przewagę III Rzeszy i pozwalająca na kolejne zwycięstwa, okazała się mieć także słabe strony, czasem byli nimi ludzie, a czasem sama konstrukcja. Można rozważać wady i zalety z różnych punktów widzenia - porównania z przeciwnikiem, pod względem projektu czy też skuteczności w wojnie, ale dla wielu najciekawszym jest perspektywa zastosowanej strategii oraz faktycznych skutków jej aktywności, a także osób, bezpośrednio związanych z użyciem tego właśnie środka. Generałowie weszli do annałów historii, natomiast nazwiska niższych rangą żołnierzy, rzadko kiedy goszczą w jakichkolwiek omówieniach, ale Franz Kurowski na równi ze znanymi imionami przedstawia wojenne losy osób, będących bezpośrednimi wykonawcami rozkazów swoich dowódców. Osobiste wspomnienia najwyższych oficerów formacji Panzerwaffe i ich podwładnych nie różnią się, aż tak bardzo jak można by się spodziewać.

Część dokumentalna przedstawia kulisy od strony strategicznej, planów, dokumentów źródłowych o przebiegu kampanii, jednak to co zostało zapamiętane przez poszczególnych żołnierzy uzupełnia suche fakty z archiwum. Zwycięstwo i klęska w pewnych aspektach inaczej wygląda w świetle historycznej przeszłości i gdy opisują ją jej naoczni świadkowie - te momenty nie są obiektywne, lecz stanowią subiektywny zapis rzeczywistości naocznych uczestników. „Pancerne Asy" nie są pochwałą wojska niemieckiego z okresu drugiej wojny światowej, nie gloryfikują ich sukcesów i nie usprawiedliwiają porażek, to relacja indywidualnych zapisków i materiałów archiwalnych. Dzięki temu czytelnikowi możliwość spojrzenia z różnych ujęć na to same wydarzenie i poznanie tego, co najczęściej pozostaje w ukryciu lub w ogóle nie jest brane pod uwagę.