Agent | Autor: Manuela Gretkowska

"Porywająca opowieść o zgubnych namiętnościach, szukaniu szczęścia za wszelką cenę i oczyszczającej mocy wybaczenia." - z okładki.

Hanna i Szymon Golberg zostają przedstawieni jako małżeństwo zdawać by się mogło idealne, świętujące akurat czterdziestą rocznicę ślubu. Staż niekrótki, wskazujący na świetnie dobraną parę, ale to tylko gra pozorów.

Ich dorosła już córka Miriam wychodzi za mąż za człowieka nieakceptowanego przez Szymona, co jest powodem wielu konfliktów i spięć między nimi. Mieli syna Saula, którego śmierć była efektem wypadku podczas czyszczenia broni a tym samym spowodowała wewnętrzne wypalenie rodziców, pozostawiła pustkę, której nie dało się niczym zapełnić.

Szymon, tytułowy tajny agent, na co dzień odgrywający rolę biznesmena, często podróżuje do Polski, gdzie ma kochankę Dorotę i syna Dawida. Jest z nimi blisko związany, ale nie może podjąć decyzji z kim tak naprawdę wolałby być. Za bardzo kontroluje swoje życie, w żadnym razie nie pozwala sobie na spontaniczność. Wiedzie podwójne życie, co w końcu prowadzi do katastrofy. Czasami wystarczy jakiś niepozorny drobiazg, banalny szczegół, by cała konstrukcja obłudy runęła zbierając przy okazji obfite żniwo.

"Wcześniej czy później sama wyjdzie na jaw. Prawda jest logiczna." - strona 187 książki.

Przypadek naszych bohaterów nie stanowi żadnego wyjątku. Trudno było im pogodzić się z obrzydliwym obliczem kłamstwa i każdy z nich zareagował na swój sposób. Nikt nie wyszedł ze starcia obronną ręką, z wyjątkiem może Hanny, która zdołała wykrzesać odrobinę wybaczenia dla zdradzającego ją męża, okazała tym samym współczucie przepisując prawo własności mieszkania Szymona na Dorotę.

„Agent" to pierwsza książka Manueli Gretkowskiej, z którą miałam do czynienia i jestem zmuszona przyznać, że jakoś specjalnie mnie nie wciągnęła. Rozczarowała mnie nie tylko sama fabuła, która okazała się być momentami ciężkostrawna i chaotyczna, ale też sposób opisywania wydarzeń, niezrozumiałe wtrącenia, sentencje, które prawdopodobnie miały dodać jej głębi, a totalnie nie spełniły zadania. Przeszkadzało mi osobiście używanie częstych wulgaryzmów, ale to rzecz gustu. Z żalem stwierdzam fakt, że książka nie spełniła moich być może wygórowanych oczekiwań, jednakże doceniam wysiłek Autorki włożony w jej powstanie. Walka Szymona, którą prowadził każdego dnia, niemożność dokonania ostatecznego wyboru i budowa życia na kłamstwie sprawiły, że odebrałam go jako człowieka słabego psychicznie. Autorka mogła go nieco wzmocnić kilkoma lepszymi cechami, czego zwyczajnie zabrakło. Stawiam ocenę adekwatną do wrażeń wyniesionych z lektury.