Fałszywa Przepowiednia | Autor: Michał Godlewski

Michał Godlewski – przez wiele lat fascynował się kowalstwem i próbował stawiać nieśmiałe kroki w tej dziedzinie. Z zamiłowania kaletnik, introligator, łowca przygód, pasjonat broni białej, czekolady i kotów.

„Przyjdzie czas zła i zniszczenia pod niebem zasnutym krwią”

Kilka słów o samej fabule:

W Rogowie Górnym mieszka sobie kapłan Wrecedarn Gideon dla którego najważniejsze jest wygoda i dostatnie życie najlepiej kosztem wiernych. Kiedyś dawno temu przepowiedział, iż mogą wystąpić złowieszcze zjawiska zwiastuję wojnę i nie tylko. Nikt w to nie wierzył, aż tu pewnego dnia nad królestwem Anfer pokazuje się krwawa łuna i wszyscy sobie przypominają o przepowiedni. To co było bajką nagle staje się rzeczywistością. Król Olaf jest zaniepokojony i każe przyprowadzić Gideona. Po rozmowie z nim każe mu wyruszyć na wyprawę razem z czarodziejką oraz honorowym rycerzem palladyna, aż do krwawej łuny i dowiedzieć się cóż się tam znajduje i ewentualnie zapobiec wojnie.

Ostatnio coraz częściej zauważam, iż książki fantastyczne są napisane takim prostym, zwykłym językiem nie ma jakiś dziwnych stworów, potworów, szkarad. Jest to dość fajne bo ja akurat jestem zwolennikiem klastycznej fantastyki z dodatkiem magii czy magicznych przedmiotów. W dodatku lubię debiuty i ten zaliczam do udanych.

Jest to powieść o odwadze, chciwości ale również przyjaźni czy honorze. Jak się połączy te wszystkie aspekty powstaje całkiem zgrabna powieść, która się czyta z przyjemnością, gdzie kawałek po kawałku wchodzi się w ten świat. Do tego super opisy miejsc, różnic pomiędzy Rogowem Dolnym i Górnym, czy samej przyrody jak świecące grzyby, kryształy, tajemne przejścia czy tunele. Niby takie same miasteczka, a jednak ludzie żyją całkiem inaczej i mają inne piorytety. Dużym plusem jest też to, że nie ma tu zbyt dużego rozlewu krwi czy walki i książkę można spokojnie czytać w każdym wieku. Mimo tego, iż jest to fikcja literacka to opisane sytuacje, zdarzenia są zobrazowane dość realistycznie. Pomimo tego, że książka jest dość obszerna to człowiek tego nie odczuwa i kartki jakby same się przewracają. Człowiek zostaje pochłonięty od pierwszej do ostatniej strony, do tego momentami niesamowite zwroty akcji, pełno zaskakujących niespodzianek czyhających na naszych bohaterów po drodze. Dialogi dość dobrze przemyślane oraz rozbudowane z nutką humory czy momentami nawet sarkazmu.

Główny bohater to oszust, manipulator jednak jego zachowanie i sposób bycia bardziej przyciąga czytelnika niż go odstrasza. Czytając zastanawiałam się w co jeszcze zdąży się wpakować. Momentami jego przygody były śmieszne wręcz groteskowe. Do tego postać czarodziejki Adrieli ma w sobie jakiś wewnętrzny magnetyzm który przyciąga czytelnika do tego surowość, charyzma, nieskazitelna uroda i ta jej pewność siebie. Pobożny i cnotliwy palladyn również ma swój duży udział w całej historii. Trzy różne sobie osoby, z różnymi charakterami i osobowościami, a stworzyły świetną drużynę. Do tego plejada pobocznych postaci jak łotrzykowie, szpiedzy, mnisi dodają całej historii jeszcze większego uroku.      

Zakończenie dość zaskakujące i dające nadzieję na dalsze losy Gideona i jego towarzyszy. W sumie po cichu na to liczę, bo polubiłam się z nimi.