Za Zamkniętymi Drzwiami | Autor: Wenta Nela

  Po książkę sięgnęłam ponieważ tytuł skojarzył mi się z książką B.A.Paris i byłam ciekawa czy będzie podobna do tamtej. Okazało się, że nie ma z nią zupełnie nic wspólnego.

Autorka opowiada losy młodej Ludwiki, która swoje dorosłe życie rozpoczyna w 1950 roku. Kończy szkołę i postanawia iść do pracy aby zarobić swoje pieniądze. Bardzo szybko wychodzi za mąż za w sumie pierwszego poznanego mężczyznę. Niestety okazuje się, że mąż wcale jej nie kocha i od początku ich małżeństwo nie jest szczęśliwe. Jerzy aby mieć spokój od rodziny Ludwiki spełnia obowiązek małżeński i wkrótce na świat przychodzą ich dwaj synowie Jerzy oraz Boluś. Ludwika dalej czuje się samotna i gdy wspomina rodzicom, że chciałaby odejść od Jerzego spotyka się z ogromnym sprzeciwem i pozostaje w małżeństwie aby nie zostać wygnaną z rodziny.

Cały czas stara się zrozumieć dlaczego Jerzy tak ją traktuje i dlaczego nie potrafi jej pokochać. Sprawdza go czy nie ma kochanki ale koledzy z pracy bardzo szybko jej to wybijają z głowy twierdząc, że nigdy Jerzego nie widzieli z inną kobietą.

Tak mija czas Ludwice, synowie dorastają, Jerzy się starzeje. Boluś jako pierwszy poznaje dziewczynę, dla której traci głowę. Niestety podobnie jak matka nie ma szczęścia w miłości i jego małżeństwo również jest nieszczęśliwe. Cierpi na tym wnuk Ludwiki- Radek, który jest wychowywany przez dziadków. Prawda jest taka, że cała dalszą część powieści jest poświęcona losom wnuka Radka. Synowie Ludwiki idą na bok, mąż Jerzy również i autorka skupia się na Radku.

Wydawać by się mogło, że jest to typowa obyczajówka. Nic bardziej mylnego. Gdy autorka zaczyna odkrywać karty okazuje się, że skupia się na problemie homoseksualizmu. Problemie, który po dziś dzień stanowi niekiedy temat tabu i jest źle odbierany przez społeczeństwo. Autorka pokazuje skalę problemu i nakreśla psychikę tych ludzi. Pokazuje jak obco się czują, jakie umieją funkcjonować w społeczeństwie, z iloma przeszkodami muszą się zmagać i jak często muszą się ukrywać nawet przed swoimi najbliższymi. W konsekwencji prowadzi to do wielu zachowań autodestrukcyjnych i do licznych dramatów. Nie są często rozumieni przez rodziców, rodzeństwo, dziadków. Udają kogoś kim nie są. Budują sztuczny świat wokół siebie co w konsekwencji prowadzi do mnóstwa złych decyzji.

Powieść porusza bardzo istotny i ważny problem ale styl pisania autorki w ogóle nie przypadł mi do gustu. Wszystko pisane jednym ciągiem, bez podziału na rozdziały. Dialogi takie strasznie banalne. Szybka zmiana z jednej akcji na drugą. Brak takiego płynnego przejścia od jednego wydarzenia do drugiego. Czasami miałam wrażenie, że mega ucinane....

Pomysł na powieść bardzo dobry, świetnie pokazane do czego pewne sytuacje prowadzą ale autorka zdecydowanie jeszcze musi popracować nad stylem pisania. Wiele jeszcze przed nią.

"Za zamkniętymi drzwiami" to powieść poruszająca wiele ważnych tematów: Skupia się na traumie, zagubieniu, poszukiwaniu szczęścia. Autorka chce pokazać czytelnikowi, że czasem bardzo mało potrzeba, aby odmienić życie.

Ludwika, która jest główną bohaterką powieści „Za zamkniętymi drzwiami" zaczyna tracić kontrolę nad własnym życiem. Młodą kobieta jest przytłoczona nieszczęściami i traumami z jakimi się zmaga. Mało tego jej zachowania wpływają również na osoby z jej otoczenia. Nela Wenta poprzez postać Ludwiki chce pokazać czytelnikowi jak ważna jest akceptacja i wsparcie innych, aby móc poradzić sobie w trudnych i skomplikowanych sytuacjach życiowych.

Ta książka jest trudna, przepełniona bólem i cierpieniem. Czytając skupiamy się na odczuciach głównej bohaterki. Ukazujemy jej współczucie i chcemy dać jej wsparcie, którego akurat potrzebuje. Autorka chce pokazać czytelnikowi, że miłość w życiu jest ważna i posiada niesamowitą, wręcz sprawczą moc. Miłość to uczucie silne, skomplikowane, jednak w najtrudniejszych momentach życia jest w stanie odwrócić los. 

Ponadto jestem wdzięczna autorce, że poruszyła w tej powieści temat homoseksualizmu, Wydawać by się mogło, że żyjemy w czasach, gdzie tolerancja jest wysoko rozwinięta, ale to tylko złudzeniu. Homoseksualizm w wielu środowiskach (przynajmniej mi znanych) jest uznawany za temat tabu. Dlatego naprawdę cieszę się, że ten temat jest tutaj przedstawiony. 

Jednak nie jest tak kolorowo jak może się wydawać. Styl pisarski autorki nie zbyt przypadł mi do gustu. Niby wszystko ok, ale no czegoś mi tutaj brakuje. Pomysł na fabułę, świat przedstawiony, bohaterowie wszystko jest dobrze zaplanowane. Jednak już nie do końca dobrze opisane. Boli to jeszcze bardziej, ponieważ autorka porusza tutaj bardzo ważne tematy. Ponadto moja zmora, czyli brak rozdziałów. To jest dla mnie duży minus, który sprawia, że książkę czyta mi się ciężej i odbiera mi część  przyjemności i radości z czytania. 

Podsumowując, "Za zamkniętymi drzwiami" autorstwa Neli Wenty to powieść, która porusza  bardzo ważne tematy związane z traumą i potrzebą poczucia zrozumienia i wsparcia. Autorka stara się pokazać jak nawet najmniejszy gest miłości i pokazania zrozumienia ma znaczenie. Mimo tego iż styl autorki nie przypadł mi do gustu to nie skreślam jej twórczości. Ta książka pozostanie w mojej pamięci na długo. Podczas czytania miałam przemyślenia dotyczące relacji z innymi oraz wartości jakimi warto się w życiu kierować. Ta lektura pokazała mi na co zwracać szczególną uwagę właśnie w wyżej wymienionych aspektach życia. Jednak książki nie mogę polecić, czy też nie polecić w stu procentach. Dlatego decyzję, czy książkę przeczyć pozostawiam Wam.

  Książka napisana ciągiem, bez dzielenia jej na rozdziały (nie znoszę takiej formy). Do tego uważam jakość i styl pisania dość mierny, czasami żenująco słaby, naiwny, prosty. No po prostu kiepska znajomość słownictwa i elokwencji literackiej – moim zdaniem. Jeśli autorka się dopiero rozkręca to ma dużo do nadrobienia, bo mimo, że ma ważny temat do przekazania to nie każdy nadaje się na pisarza czy pisarkę. Zatem to dla mnie jest najbardziej rażące – banalność stylu i dialogów, poziom licealny a nie profesjonalny. Ale OK, nie skreślam, bo mimo tych niedociągnięć, mam w sercu fabułę i przekaz.

Homoseksualizm wciąż pozostaje tematem tabu w wielu społecznościach. Osoby nie heteronormatywne często spotykają się z ostracyzmem, wykluczeniem, a nawet przemocą. Atmosfera niechęci i niezrozumienia zmusza ich do ukrywania swojej prawdziwej tożsamości. Literatura odgrywa ważną rolę w przełamywaniu stereotypów i ukazywaniu problemów społecznych z różnych perspektyw. Powieści takie jak „Za zamkniętymi drzwiami” Neli Wenty, poruszające wątek homoseksualizmu dają głos bohaterom, którzy zmagają się z odrzuceniem ze strony rodziny, przyjaciół, a nawet społeczeństwa. Pokazują ich wewnętrzne rozterki, walkę o akceptację i prawo do bycia sobą.

„Za zamkniętymi drzwiami” to powieść obyczajowa, fabularyzowana, gdzie główna bohaterka Ludwika mogłaby być naszą babcią lub matką – w niejednej rodzinie dochodziło do podtrzymywania nieudanych małżeństw z powodów ostracyzmu społecznego, przemocy ekonomicznej czy po prostu lękiem przed samotnością. Jerzy stanowi dla mnie synonim co najmniej kilku członków mojej rodziny. Ale to nie o tym jest ta książka. Powieść opisuje doświadczenie traumy i jej wpływ na bohaterów. Są oni niewątpliwie zagubieni (Ludwika, Radek, Jerzy), mogą nie wiedzieć, kim są lub czego chcą od życia. Ale nie poddają się, pomimo przeszkód dążą do szczęścia. I to jest piękne, czytając można poczuć w sobie tę siłę do walki z przeciwnościami. Jak tak się zastanowić to brzmi to i kojąco i smutno jednocześnie, gdyż nie wszyscy mają w życiu szczęście, ale też nie wszystko jest stracone.

O czym jest ta książka? Moim zdaniem o traumie pokoleniowej i aspektach homoseksualnych. Autorka nie unika tematu, skupia się wokół niego po tym, jak wprowadzi czytelnika w historię rodziny. Można by rzec – homoseksualizm to nie tylko sprawa tej osoby. Autorka z odwagą i empatią podejmuje się ukazania skali problemu, kreśląc portret psychologiczny osób zmagających się z odmienną orientacją seksualną. Powieść ujawnia, jak silne poczucie obcości towarzyszy tym osobom. Nie potrafią one w pełni utożsamić się z otaczającym je światem, czując się wykluczone i niezrozumiane. Autorka opisuje codzienne wyzwania, z jakimi borykają się homoseksualiści, zmuszeni do ukrywania swojej prawdziwej tożsamości przed rodziną, przyjaciółmi, a nawet samym sobą. Ciągłe życie w masce prowadzi do frustracji, poczucia izolacji i lęku przed odrzuceniem. Skutki tłumienia własnej tożsamości mogą być tragiczne. Autorka nie stroni od ukazania mrocznej strony problemu, przedstawiając destrukcyjne zachowania i dramaty, do których prowadzi życie w ukryciu. Brak akceptacji ze strony bliskich, poczucie wyobcowania i wewnętrzny konflikt prowadzą do depresji, uzależnień, a nawet samobójstw.

Powieść staje się głosem tych, którzy zbyt często są ignorowani i spychani na margines. Autorka ukazuje siłę stereotypów i uprzedzeń, które ranią i niszczą ludzkie życie. Domaga się tolerancji i szacunku dla odmienności, apelując o otwartość i zrozumienie.

  "Za zamkniętymi drzwiami" to niezwykle poruszająca opowieść o trudnościach, które spotykają jednostki walczące z traumą, samotnością i brakiem akceptacji. Autorka wplata w nią głębokie studium psychologiczne, ukazując stopniowy upadek głównej bohaterki, Ludwiki, która staje się ofiarą własnych demonów wewnętrznych i otaczającej ją nieprzychylnej rzeczywistości. Przez lata stara się zrozumieć swojego męża, Jerzego, który okazuje się być niewrażliwym i obojętnym partnerem, co prowadzi do dalszego pogłębienia jej cierpień. Mimo prób znalezienia szczęścia w małżeństwie, Ludwika pozostaje w pułapce nieszczęśliwego związku, zatracając się w roli matki i żony, nie zdając sobie sprawy z własnych potrzeb i pragnień.

Jednakże to, co naprawdę wyróżnia tę powieść, to jej głęboka refleksja nad tematem homoseksualizmu i jego wpływem na życie jednostki i społeczeństwa jako całości. Autorka odważnie podejmuje problematykę homoseksualizmu, ukazując skomplikowane relacje między ludźmi o odmiennych preferencjach seksualnych, a także dramatyczne konsekwencje, jakie mogą wynikać z braku akceptacji i zrozumienia ze strony najbliższych. Poprzez losy Radka, wnuka Ludwiki, czytelnik otrzymuje głębszy wgląd w psychologiczne i emocjonalne aspekty życia osób homoseksualnych, ich trudności z akceptacją własnej tożsamości oraz walkę z otoczeniem, które nie zawsze potrafi zrozumieć ich wybory i decyzje życiowe.

Pomimo głębokiej tematyki, styl pisania autorki nie zawsze może przypaść do gustu czytelnikowi. Wielokrotnie brak podziału na rozdziały oraz płynne przejścia między kolejnymi wydarzeniami mogą sprawić, że lektura staje się mniej przystępna i trudniejsza do śledzenia. Jednakże warto zauważyć, że sama fabuła oraz jej przesłanie są na tyle silne, że potrafią zainteresować i poruszyć nawet najbardziej wymagającego czytelnika.

Książka Jolanty Ziemby jest ważnym głosem w dyskusji na temat tolerancji, akceptacji i empatii wobec osób o różnych orientacjach seksualnych. Poprzez historię Ludwiki, Jerzego i Radka autorka ukazuje, jak brak zrozumienia i wsparcia ze strony społeczeństwa może prowadzić do tragicznych konsekwencji dla jednostki i jej bliskich. Jednocześnie, choć styl narracji może być czasem nieco niejednolity, warto podkreślić, że siła przesłania książki i jej zdolność do poruszenia serc czytelników są niezaprzeczalne. "Za zamkniętymi drzwiami" to lektura, która skłania do refleksji nad wartością tolerancji, szacunku i miłości w budowaniu lepszego, bardziej zrozumiałego świata dla wszystkich.

"Za zamkniętymi drzwiami" to książka, która nie tylko porusza ważne społeczne i psychologiczne kwestie, ale także zachęca do refleksji nad własnymi postawami i postępowaniem wobec innych ludzi. To historia o poszukiwaniu akceptacji, zrozumienia i miłości, która pokazuje, że nawet w najtrudniejszych sytuacjach istnieje nadzieja na odnalezienie szczęścia i spełnienia. Dzięki swojej głębi i autentyczności "Za zamkniętymi drzwiami" zasługuje na uwagę każdego czytelnika poszukującego inspiracji i przemyśleń nad własnym życiem i relacjami z innymi.