Kucharka Fridy | Autor: Florencia Etcheves

       Ta piękna, kolorowa powieść obyczajowa argentyńskiej pisarki Florencii Etcheves rozpięta jest na długiej linii czasu niemal 80-ciu lat i rozpisana pomiędzy meksykańskim Tehuantepec, a argentyńskim Buenos Aires. Trzy kobiety z rodu Cruz. Nayeli, jej córka Felipa i wnuczka Paloma, która jest narratorką tej opowieści. Trzy silne kobiety bez mężczyzn, każda inna, różne są też łączące je relacje. Ozdobiona kunsztownie kulturą, obyczajem, tradycją Meksyku książka zasysa czytelnika, porywa i nie wypuszcza do ostatniego akapitu.

       Paloma po śmierci babci Nayeli pragnie uporządkować tę szczątkową wiedzę, jaką o niej posiada i uzupełnić białe, niezapisane miejsca o nieznane jej konkrety. Okazuje się, że choć były bardzo blisko, to Nayela nie należała do osób, które odsłaniają się przed innymi. Wręcz przeciwnie, starannie filtrowała to, co przekazywała na zewnątrz. Jaką więc tajemnicę kryje złoty kluczyk, który Paloma po niej dziedziczy, jakie zamki otwiera? W miarę jak Paloma powoli wkracza w realia życia swojej babci, odsłania jedną po drugiej kryjące je zasłony, my podążamy za nią, przenosząc się z roku 2018 w lata 40-te. Stopniowo coraz bardziej zaczynamy podziwiać urok i determinację Nayeli, która już w wieku 14 lat musi przejąć pełnię odpowiedzialności za swoje życie.

       Meksyk to wiara w magię, poddanie się mocy amuletów i nadprzyrodzonych sił wpływających na życie. To stałe obcowanie z zaświatami, z duchami zmarłych, które zjednuje się smakołykami, tańcem i muzyką. Przykrywają one też smutek i trudne życie, odwracają uwagę od kłopotów, by wlać w zamian w serce otuchę. Naszyjnik-amulet, prezent od ukochanej siostry, prowadzi Nayeli, daje jej znaki, nie pozwala jej zgubić drogi, by w końcu postawić na jej ścieżce ekscentryczną, utalentowaną Fridę Kahlo, wulkan pomysłów, zmysłowości i sprzeczności. To znak i przeznaczenie. Zarówno dla Fridy, okaleczonej, uzależnionej od kaprysów miłości Diega Rivery, samotnej w dużym, zbyt dużym Niebieskim Domu, pełnym wspomnień, jak i dla Nayeli, zagubionej w tej, obcej dla małej Tehuanki, tętniącej życiem stolicy.

       Frida jest niczym mieniący się kolorami ptak, niczym magnes o niewiarygodnej sile przyciągania. „Nie tylko ptaki postrzegały ją jako jedną ze stada, inne zwierzęta również. Jej kolory, śmiech, zapach, sposób, w jaki się gniewała, była zmęczona, płakała, chłód jej rąk, gdy je pieściła ciepło jej klatki piersiowej, gdy je przytulała – to wszystko czyniło Fridę magnetycznym stworzeniem dla każdej istoty z bijącym sercem.” A teraz w jej orbitę wkroczyła Nayeli, tak bardzo potrzebująca bratniej duszy. Można by powiedzieć, że na czas się odnalazły.

       Ach, cóż to jest za historia, którą spina tajemniczy obraz nagiej Nayeli, hipnotyzujący kolorystyką i jakąś specyficzną mocą, jaka z niego emanuje. W opowieści przewijają się znakomici fałszerze sztuki, do których jednak bardziej pasuje określenie artysta natchniony. Są też tak niepowtarzalne osobowości, jak Diego i Frida z ich narkotyczno-niszczącym uczuciem, z którego nie potrafią się wyzwolić. Wiadomo, że dzieła o szczególnym znaczeniu wyzwalają w człowieku nieokiełznane uczucia i pokusy, a te mogą prowadzić nawet do zbrodni. Tej również tu nie zabraknie.

       Powieść czyta się z dużym zaangażowaniem tak ze względu na interesującą fabułę, jak i sugestywne oddanie, silnej, fascynującej osobowości artystki oraz atrakcyjnej i malowniczej kultury Meksyku. Wszystko tutaj jest jakieś. Ma barwę, najczęściej jaskrawą, intensywnie czerwoną, niebieską czy ostro żółtą, ma smak szczypiącej jalapeno lub cudnie słodkiego Chico Zapote, zapach mango i chilli, a dźwięczy na nutę mariachi. To klimat, który nie może nie porwać, musimy dać mu się uwieść, jak i całej tej wciągającej opowieści o ludzkich namiętnościach, o cierpieniu, które niesie też miłość, o silnych, cudownych kobietach, nie poddających się życiu, chwytających je w mocne dłonie i wyciskających z niego całą słodycz i gorycz do ostatniej kropli.

  Florencia Etcheves to argentyńska dziennikarka, pisarka i aktywistka na rzecz praw kobiet. Przez trzy lata z rzędu otrzymywała też prestiżową nagrodę Martín Fierro za najlepszą dziennikarską pracę kobiecą, co świadczy o jej znaczącym wkładzie w argentyńskie dziennikarstwo.Jest również autorką policyjnej sagi o komisarzu Francisco Juánez, której częścią są m.in. "Modlitwa niewiernej" oraz "Kornelia". Te książki w ocenie innych czytelników odznaczają się wciągającą fabułą i wnikliwym spojrzeniem na świat przestępczości, co niestety nie sprawia, że są bardzo popularne wśród polskich czytelników kryminałów. Ja nabrałam jednak na nie ochoty, tuż po przeczytaniu „Kucharki Fridy”.

"Kucharka Fridy" to jednak inny gatunek literatury, w którym Etcheves mistrzowsko łączy elementy historyczne z fikcją literacką. Jej zdolność do tworzenia autentycznych i poruszających portretów kobiet sprawia, że ta książka wyróżnia się w jej dorobku. Przez to arcydzieło literatury, czytelnik zostaje wciągnięty w emocje głównych bohaterek, śledząc ich losy z zapartym tchem. (Czego nie podejrzewałam zanurzając się w pierwszych akapitach tej powieści).

"Kucharka Fridy" to niezwykła podróż przez lata 40. XX wieku, która wplata losy dwóch niezwykłych kobiet - młodziutkiej Tehuanki Nayeli i legendy sztuki, Fridy Kahlo. Autorka, Florencia Etcheves, mistrzowsko wplata wątki historyczne z fikcją literacką, tworząc niezwykle wzruszającą opowieść o przyjaźni, miłości, a także tajemnicach, które skrywała Nayeli.

Opowieść rozpoczyna się od ucieczki Nayeli z domu, pod namową starszej siostry, wyruszając w nieznane. Jej podróż z Tehuantepec do Meksyku przynosi spotkania z różnymi ludźmi, aż w końcu trafienie do niebieskiego domu, gdzie zostaje kucharką Fridy Kahlo. To miejsce staje się dla niej oazą, a smaki i kolory meksykańskiego targu żywności otwierają przed nią nowe możliwości. Etcheves oddaje w ten sposób bogactwo kulturowe i emocje towarzyszące Nayeli w jej nowej rzeczywistości.Przeskakując w czasie do Buenos Aires w 2018 roku, poznajemy Palomę, wnuczkę Nayeli, która postanawia pożegnać babcię wraz z jej przyjaciółmi. To spotkanie przynosi jej tajemniczy klucz, który Nayeli kazała przekazać przed śmiercią. Rozpoczyna się fascynująca odkrywka, a obraz namalowany przez Diego Riverę staje się kluczem do rozwiązania wielu zagadek z przeszłości.

Tym sposobem książka wciąga, choć nie od pierwszych stron, budując wspaniałą atmosferę meksykańskiego świata, pełnego smaków, zapachów i emocji. Etcheves doskonale oddaje też charaktery głównych bohaterek, tworząc autentyczne i poruszające portrety kobiet, które w najmniej spodziewanych momentach zmieniają swoje życie i losy innych.Autorka prezentuje nie tylko Fridę jako ikonę sztuki, ale także jako kobietę zmagającą się z życiowymi trudnościami. Jej przyjaźń z Nayeli ukazuje w ten sposób zupełnie inny, ludzki wymiar malarki.

Powieść to nie tylko opowieść o sztuce, ale także o przyjaźni, miłości, toksycznych relacjach i tajemnicach. Etcheves sprawia, że czytelnik zagłębia się w emocje bohaterek, śledząc ich losy z zapartym tchem."Kucharka Fridy" to nie tylko książka, to przede wszystkim przeżycie. W każdym zdaniu czuć autentyczność i pasję autorki. To ten kawałek literatury, które zostawia ślad w sercu czytelnika na zawsze.