Pracodawca Wszechdoświadczalny | Autor: Ada Bereś

Publikacja Ady Bereś na temat employee experience pt. “Pracodawca wszechdoświadczalny” została wydana w poprzednim roku (2022) w wydawnictwie Novae Res. Jest to książka - poradnik biznesowy z którego dowiadujemy się jak zostać pracodawcą o którym marzy każdy pracownik. Taki tekst zamieszczono na okładce. Autorkę możemy natomiast scharakteryzować w kilku słowach: wieloletnia kierownik projektów komunikacyjnych czy zajmowanie się strategią planowania działać z tematyki, którą poruszyła w przedstawionej książce.

To niepozorna z racji rozmiarów publikacja, która otwiera oczy na tematy kojarzące się nam w większości wyłącznie z działem HR. Autorka podzieliła książkę na trzy główne rozdziały. Porusza w nich tematykę tego co było, tego co jest i to jak może być przyszłości - w firmie odnośnie atmosfery, motywacji i efektywności. Bereś wspomina o ważnych pięciu kluczach, które służą temu by odblokować i zaangażować bardziej swoich pracowników. Ważne są takie aspekty jak: znaczenie (meaning), autonomia (autonomy), rozwój (growth), wpływ (impact) oraz przynależność (connection). Słowa te tworzą łatwy do zapamiętania akronim (z angielskiego): magic. “Pracodawca wszechdoświadczalny” zawiera pod względem treści wiele odnośników do innych, obcojęzycznych źródeł z poruszanej tematyki. Autorka powołuje się na takie znane osobistości jak Covey, Erikson, Sinek czy Dweck. EX, czyli tytułowe wszechdoświadczenie do doznanie odpowiedzialne za odbieranie otaczających nas bodźców wszystkimi zmysłami. Mowa tu oczywiście o słuchu, smaku, węchu, dotyku i… intuicji. Ciekawy fragment dotyczył czterech bazowych stylów zachowania. Wybranym cechom charakteru odpowiadał kolor. Na wzmiankę zasługuje również fragment na temat zmian w HR (podczas rekrutacji), który niedawno nastąpił.

Bereś przestrzega również przed laurkowymi ofertami pracy, w którym otrzymujemy rzekomo wyjątkowe profity ponieważ nieuczciwi pracodawcy robią to tylko dlatego, żeby przyciągnąć uwagę i zainteresowanie kandydatów. Niestety nie mają oni możliwości by dotrzymywać tych “obietnic”. Jest to forma korporacyjnej ułudy. Przytacza również stwierdzenia i elementy praktyk innych, z którymi dobry pracownik powinien się identyfikować.

Jeśli jesteście ciekawi czym jest “taktojużtujestyzm” i czym się charakteryzuje… Czy opracowane przez Google statystyki i analiza ich pozwoliła zdefiniować doskonałą mieszankę typów osobowości, które w konsekwencji mogłyby tworzyć dobre zespoły? Czym jest Design Thinking? Jeśli te pytania Was zaciekawiły to pozycja Ady Bereś będzie dla Was odpowiednia. Mi osobiście przeszkadzało to, że autorka kreuje się na wszystko wiedzącą, takie odniosłem wrażenie podczas czytania. Piszę o głównych kwestiach, przytacza słowa innych - trochę jak kujonka ze szkoły! Język, sposób przekazywania informacji i forma są ważne i osoba, która się tym zajmuje na co dzień powinna o tym doskonale wiedzieć. Choć przedstawione treści (od tej drugiej strony, od strony HR) były ciekawe, to sposób jej przekazania mógłby być ciekawszy. Autorka przytacza również, że publiczne docenianie inspiruje innych do podejmowania bardziej odważnych działań i lepszej jakości pracy. Po czym stwierdza, że osobiście nie jest o tym przekonana i tyle - rozbawiło mnie to bardzo. W takiej publikacji osobiste przekonania, bez popartych dowodami są na miejscu? W końcowym fragmencie książki autora przytoczyła kilka “gier” czy technik, które mogą się przydać pracownikom i pracodawcom, ale opis “zacznij, przestać, kontynuuj” moim zdaniem nie był wytłumaczony i opis bardzo, bardzo lakoniczny. Podsumowując, jeśli interesujecie się tematyką rozwoju osobistego i spojrzeniem na tematykę pracy, zależności od tej drugiej strony to publikacja “Pracodawca wszechdoświadczalny” może być strzałem w dziesiątkę.