Assassin's Creed: Spisek Maga | Autor: Kate Heartfield

  Doskonale pamiętam swoje pierwsze zetknięcie z książkami, tego uniwersum. Assassin's Creed po raz pierwszy zagościł na moich półach jeszcze w czasach gimnazjum, a więc niecałe 10 lat temu. Był to świat wręcz stworzony dla mnie i pochłaniałam każdą kolejną książkę z serii. Dlatego też, kiedy dzięki współpracy ze Stowarzyszeniem Sztukater otrzymałam możliwość zrecenzowania najnowszej powieści dotyczącej właśnie tego uniwersum, byłam przeszczęśliwa. Miałam ogromną nadzieję, że świat ten ponownie wzbudzi we mnie duże emocje, a zwrotów akcji nie będzie końca. Powieść autorstwa Kate Heartfield miała być przecież thrillerem, który otwiera zupełnie nowy rozdział Assassin's Creed.

Wojna pomiędzy asasynami a templariuszami wstrząsa Europą epoki wiktoriańskiej. Akcja powieści dzieje się w Londynie, w 1851 roku. Pierrette, zuchwała akrobatka dająca popisy na Wielkiej Wystawie, ratuje przed porywaczami matematyczkę Adę Lovelace i wikła się w odwieczny konflikt pomiędzy asasynami i templariuszami. Ada, która okazuje się nieuleczalnie chora, powierza Pierrette swoje tajemnice i nakazuje jej odnaleźć straszliwą broń, którą projektowała dla zagadkowego naukowca posługującego się pseudonimem „Mag”. Jedynym sprzymierzeńcem Pierrette jest Simeon Price, przyjaciel Ady z dzieciństwa i członek bractwa stawiającego ponad wszystko wolną wolę. Pierrette i Simeon wspólnymi siłami odkrywają zdumiewającą intrygę mającą za cel destabilizację Europy poprzez zamachy na tle politycznym. Ścigając się z czasem i zachowując ostatki nadziei, podążają tropem zabójców i bomb, by zniweczyć krwawy plan templariuszy.

To od czego z pewnością należy zacząć, oceniając całość powieści, jest jej okładka. Niezwykle bogata, ze zdobieniami i przeróżnymi złotymi wzorami przykuwa uwagę czytelnika i niejako kontrastuje ze światem i ideami asasynów. To właśnie ona otwiera zupełnie nowy rozdział w dziejach tego uniwersum i idealnie to pokazuje. Tylko czy ten „nowy rozdział" jest udany? Z pewnością nie aż tak, jakbym tego oczekiwała.

Poprzedniczki lektury sprawiły, że wobec „Spisku Maga" miałam naprawdę duże oczekiwania związane z dynamiczną fabułą pełną pojedynków, ucieczek i pościgów. Niestety, zbyt wiele na przestrzeni 349 stron ich nie było. Opowieść naprawdę długo się rozkręcała i choć czytało się ją przyjemnie, brakowało akcji i obiecywanych zwrotów akcji. Nie nazwałabym też tej książki thrillerem, a raczej powieścią przygodowo-historyczną. Nie czułam napięcia chyba w żadnym momencie, brakowało mi tajemnic i intryg oraz wspomnianych wcześniej scen walki i pościgów, do których się przyzwyczaiłam.

Jako ogromny plus książki z pewnością można podać głównych bohaterów: Pierette i Simeona. Polubiłam ich od samego początku. Autorka wpadła na znakomity pomysł zrobienia z Pierette akrobatki, która dla asasynów jest świetnym kontrastem, a jednocześnie znakomicie wkomponowała się w ten świata. Czytelnicy mogą też poznać historyczne postacie takie jak Ada Lovelace czy lorda Byrona. Autorka zastosowała bardzo ciekawy zabieg, przeplatając fikcję z rzeczywistością. Właśnie to zawsze było ogromną siłą całej serii, dlatego cieszę się, że autorka zdecydowała się zawrzeć podobny splot wydarzeń także w tej powieści. Pisarka często nawiązuje do literatury romantycznej, która czasami wybija się ponad fabułę. Rozczarowujący był jak dla mnie tytułowy spisek, gdyż śledztwa było tu zbyt mało, a tożsamość Maga szybko stała się oczywistością.

Autorka wyróżnia się bardzo przystępnym stylem pisania, dzięki czemu całość książki była lekka, a lektura przebiegała dość szybko mimo wspomnianego wcześniej braku dużej ilości zwrotów akcji. Także język powieści zostałam bardzo dobrze dopasowany do uniwersum asasynów, a jednocześnie nie sprawia trudności czytelnikom. Także wszelkie zbieżności historyczne oraz nawiązania do literatury szybko stają się jasne i są na bieżąco tłumaczone. „Spisek Maga" nie jest złą książką, ale jednocześnie nie jest to opowieść, która by mnie porwała. Czuję się lekko zawiedziona, a całość oceniam bardzo przeciętnie. Po kolejną część na pewno jednak sięgnę, gdyż polubiłam głównych bohaterów i chciałabym poznać ich dalsze losy, a w dodatku autorka pokusiła się o intrygujące zakończenie.