Skrzypaczka Z Auschwitz | Autor: Ellie Midwood

 „Skrzypaczka z Auschwitz” napisana przez Ellie Midwood to jedna z bardziej poruszających historii jakie ostatnio przeczytałam. Książkę czyta się jednym tchem – jednocześnie przeżywając tyle intensywnych emocji naraz, że pozostaje w naszych głowach na długo po przeczytaniu. Temat holokaustu, faszyzmu czy wojny – przerażający i niestety w dzisiejszych czasach tak bardzo aktualny, moim zdaniem zawsze będzie poruszał czytelników na całym Świecie.

Przenieśmy się do Auschwitz, mamy 1943 rok. Odwieczne pytania – tak trudne, lecz zadanie ich wydaje się koniecznością w bezkresnej wszechotaczającej beznadziei. Czy w czeluściach piekła może pojawić się nadzieja? Czy miłość może zatriumfować nad nienawiścią?

„Skrzypaczka z Auschwitz” jest oparta na historii Almy Rosé - autorka powołuje do życia jedną z najbardziej nieustraszonych i inspirujących bohaterek historii.

Alma pochodziła z rodziny o ugruntowanej pozycji muzycznej w Wiedniu, co prawda jej rodzice pochodzili z rodzin żydowskich, zostali jednak ochrzczeni. Chociaż była wirtuozką skrzypiec,koncertowała, założyła żeńską orkiestrę kameralną, kiedy okupacyjne władze niemieckie wkroczyły na tereny Holandii uznały ją za Żydówkę, w efekcie została aresztowana i przewieziona do Auschwitz.

W faszystowskim więzieniu każdy dzień to walka o przetrwanie. Alma jest jedną z wielu - więźniarką numer 50381, jak sugeruje jej jasnoniebieski tatuaż. Jest zamknięta z tysiącami innych ludzi, oderwana od bliskich, uwięziona za kolczastym drutem. Mimo tego, że wcześniej była cenioną skrzypaczką, a jej występy urzekały publiczność.Zostaje rozpoznana przez komendantkę Marię Mandel. Alma przyjmuje propozycję zostania dyrygentem orkiestry, uświadamia sobie, jak dzięki temu będzie mogła pomóc innym kobietom. Staje na czele obozowej orkiestry, tym samym dostaje ogromną szansę na ratowanie więźniarek.Chociaż sama coraz bardziej traci nadzieję i chęci do życia, jednak cały czas walczy.

Czy to wystarczy? Czy codzienne patrzenie na śmierć nie złamie jej? Rzeczywistość obozowa była przeraźliwa. Codzienne transporty, selekcje, palenie ludzi. Temu wszystkiego przyglądała się orkiestra, która miała grać jakby nic złego się nie działo.

Poznaje również Miklosa, pianistę, z którym nieoczekiwanie znajduje radość we wspólnych próbach i koncertach. Czy w miejscu, gdzie powietrze skażone jest stratą, a pewnością jest tylko tragedia ich uczucie przetrwa?

Ta poruszająca historia to kolejny przykład w literaturze obozowej na to, że miłość może zwyciężyć nawet w najciemniejsze dni i daje siłę, by przetrwać.

Jest to książka niezwykle ważna i trudna jednocześnie. Pokazuje ważne wydarzenia historyczne z punktu widzenia zwykłego człowieka – tak jakby działy się tuż obok. Moim zdaniem takie książki powinny znaleźć się w kanonie lektur szkolnych. Wtedy historii nie musielibyśmy się uczyć na pamięć –beletrystyka sprawia, że fakty historyczne po prostu zakotwiczyłyby się w naszych głowach, a emocje towarzyszące czytaniu o wiele bardziej utrwaliłyby ówczesne wydarzenia niż wielokrotne powtórki z dat czy chronologii wydarzeń.

„Skrzypaczka z Auschwitz” to przepięknie napisana powieść, która na długo pozostanie wraz z historią Almy w moim sercu. Autorka włożyła mnóstwo pracy i serca w napisanie tej książki, styl pisania który tak bardzo zbliża nas do bohaterów, że stają nam się bliscy niczym rodzina i przyjaciele. Moim zdaniem każdy powinien poznać tę książkę i przekonać się osobiście jak wielkie emocje ona wzbudza, jak dzięki niej nasza pamięć o tych tragicznych wydarzeniach pozostaje. Polecam.