Tato | Autor: Tomasz Siwiec

 Ojciec z przypadku.

 Moim celem było znalezienie tych przeklętych robaków i wrócenie do chłopaków. Idealnym miejscem na poszukiwania był słabo zarośnięty kawałek ziemi. Wybrałem to miejsce, bo wiem, że w glebie znajduje się najwięcej żywej przynęty na ryby. Wyrwałem roślinę z korzeniami, a następnie wziąłem nieopodal leżącego liścia i z jego pomocą podniosłem obrzydliwą, wijącą się glistę, którą następnie włożyłem do wiaderka.

Już schylałem się po kolejną, gdy nagle moja ręka zastygła w powietrzu, a to, co zobaczyłem było przerażające. Obok moich “wykopalisk” coś, a raczej KTOŚ leżał w nienaturalnie wygiętej pozycji! Charakterystyczna trupia bladość, brak oddechu, no i ten smród świadczyły o jednym - ten ktoś nie żyje, a ja mam poważne kłopoty…

Kołyska Strachu powraca wraz z kolejną powieścią grozy! Przedstawiam książeczkę Pana Tomasza Siwiec, pod tytułem “Tato”. Jest to mroczna powieść z wątkiem niecodziennego ojcostwa. Twórczość ukazała się 12 czerwca 2022 roku, nakładem Wydawnictwa Za Rogiem (Wydawnictwo Horror Masakra).

Tomasz Siwiec mieszka w Suchej Beskidzkiej. Uwielbia pisać. Do tej pory zapatrywał się na gatunki, które budzą w czytelniku niepokój, strach. Od niedawna czuje potrzebę spróbowania swoich sił także w innych gatunkach literackich. Najchętniej całe dnie spędzałby na pisaniu, jednak często musi oderwać się od tworzenia i powrócić do realnego świata.

Poznaj Adriana. Adrian jest młodym chłopakiem, który pragnie być lubianym. Tym samym przechodzi metamorfozę i dostaje się do grupy chuliganów, gdzie musi być na granicy z prawem. Pewnego dnia felerny wypadek sprawia, że sprawy przybierają nieoczekiwany obrót, który doszczętnie zmieni jego dotychczasowe życie. Jak chłopak zareaguje na to, co czeka go w opuszczonym, zrujnowanym domu? Czy będzie mu dane zaznać szczęścia? Jaką cenę będzie musiał ponieść za swoje wybory?

“Tato” Pana Tomasza Siwiec to kolejna, mroczna powieść z dodatkiem. Tym dopełnieniem było poruszenie tematu odrzucenia od grupy oraz zobrazowanie szczerej, bezgranicznej, potężnej miłości do drugiej osoby. Książka tak samo, jak poprzednio recenzowana przeze mnie twórczość: ciekawi, pochłania, zmusza do przeczytania jej do końca.

Ponadto lektura została podzielona na krótkie rozdziały, te natomiast tworzą jedną, spójną całość. Czytając (oprócz tego, co już wymieniłam wyżej) czułam dodatkowo pozytywne “wibracje”, zdziwienie, a nawet i poruszenie. Kolejny raz Pan Tomasz Siwiec poruszył we mnie tak wiele emocji, w tak krótkim czasie. Niesamowite.

Fabuła jest dynamiczna, wątki zmieniają się bardzo szybko. Tym razem czytelnik w nieco ponad siedemdziesięciu stronach ma ukazaną młodość i wiek dojrzały głównego bohatera. Poznajemy go, jak dopiero poznaje życie, a kończymy książkę widząc jak opiekuje się dzieckiem.

Na uwagę zasługuje także bardzo lekki język pisania, postacie z krwi i kości - ludzie oraz te o niecodziennej naturze. Każdy z nich niesie za sobą jakieś przesłanie, a podejmowane przez nich decyzje są jak najbardziej racjonalne, zrozumiałe. Całokształt został przedstawiony w trzeciej osobie - czytelnik jest bezpośrednim świadkiem wydarzeń.

Podsumowując: Jest to moja druga książka, której autorem jest Pan Tomasz Siwiec i kolejny raz nie zawiodłam się. Takie powieści mogłabym czytać codziennie. Każda z nich jest inna, niesie za sobą odmienne przesłanie. Wciąga, ciekawi, porusza, uzależnia - te epitety idealnie opisują “Tatę”. Jedynym minusem, jaki zauważyłam jest niedosyt, który bardzo dotkliwie czułam po zakończeniu lektury. Była ona stanowczo za krótka, ledwo co wkręciłam się, a już był smutny (i to dosłownie!) koniec. Mimo wszystko… Polecam, czytajcie.