Dzieci Nazistów | Autor: Jarosław Molenda

Całkiem możliwe, że kojarzycie nazwisko tego autora. To chyba jeden z płodniejszych pisarzy obecnych czasów, ustępujący jedynie twórcom kryminałów pokroju Remigiusza Mroza. Jarosław Molenda ma na swoim koncie ponad 50 książek, w większości dobrze przyjętych. Porusza przede wszystkim tematykę historyczną, choć nie obca jest mu również literatura podróżnicza czy też - ogólnie ujmując - popularnonaukowa. Największy rozgłos przyniosły mu jednak książki opisujące losy zbrodniarzy i morderców, których można określić mianem zwyrodnialców. Coś takiego jest w ludziach, że chętnie sięgają po książki, które na okładce posiadają sporo rozbryzgów krwi i obiecują szokującą treść. To zupełnie inny temat na ile to właściwe, aby pisywać biografie przestępców i zarabiać na tym, że przysparza się im sławy. Faktem jednak jest, że Jarosław Molenda jest autorem wielu takich książek, a wśród nich znajduje się: „Wampir z Warszawy”, „Morderstwa znad Wisły”, „Bikini Killer. Seryjny morderca Charles Sobhraj – jego życie i zbrodnie”, „Krwawy Peter”, „Piekielna Mańka”, „Bestie z polskim rodowodem” i tym podobne.

Trzeba jednak podkreślić, że Jarosław Molenda nie goni za tanią sensacją. To ceniony od lat publicysta, który otrzymał kilka ważnych odznaczeń, które legitymują go jako wartościowego autora. W 2014 roku otrzymał od Ministra Obrony Narodowej medal za zasługi dla obronności kraju, a w 2015 roku sam Prezydent RP przyznał mu Srebrny Krzyż Zasługi za „upowszechnianie kultury i propagowanie historii”.

„Dzieci nazistów” to reportaż z krwi i kości, poprzedzony odpowiednią pracą badawczą. Widać, że autor zadał sobie wiele trudu, aby dotrzeć do niepodważalnych faktów i za to należy mu się najszczersze uznanie. W swojej książce opisuje wstrząsające historie dzieci nazistowskich zbrodniarzy. Tu trzeba podkreślić, że „nie byle jakich nazistów” jak by to źle nie zabrzmiało. Chodzi o najbliższy krąg współpracowników samego Hitlera. Na tapet bierze siedmiu spośród nich, a następnie bada losy ich dzieci, opisując życie dziewięciorga z nich.

Osoby interesujące się Drugą Wojną Światową znają nazwiska Bormann, Frank, Goring, Goth, Himmler, Mengele i Speer. Rzadko jednak myślimy o tym, że wszyscy oni byli czyimiś ojcami. Nie chce nam się to pomieścić w głowie, że wychodząc rano „do pracy” całowali czule w czoło swoje pociechy, troszczyli się o rodzinę, a „w biurze” mordowali tysiące ludzi. Jarosław Molenda zaprasza nas do tego byśmy naszą uwagę przenieśli tym razem z samych zbrodniarzy na ich dzieci. I jest to niezwykle ciekawa lektura, która skłoni nas do niejednej refleksji.

Zacząłem pod wpływem tej książki myśleć nad tym jaki wpływ na moje życie ma mój ojciec. Oczywiście gdy byłem dzieckiem, byłem od niego zależny. Ale czy i dzisiaj to kim on jest, nie wpływa na moje decyzje? Czy niektórzy nie postrzegają mnie poprzez jego pryzmat? Skoro muszę stwierdzić, że bez wątpienia tak bywa, to pomyślmy jak przemożny wpływ na losy bohaterów książki musiał mieć fakt publicznego sądzenia zbrodni ich ojców. Jarosław Molenda dostarcza nam różnorakie historie, pokazując, że ludzie niejednakowo mierzą się z tym piętnem. Jedni chcieli całkowicie odciąć się od rodziny, wypierając się związków z ojcem. Inni jednak woleli negować fakty i ślepo lojalni wobec rodziny, woleli walczyć o ich dobre imię.

Jeśli jesteście ciekawi jak potoczyły się powojenne losy dzieci najbliższych współpracowników Hitlera, to Jarosław Molenda wykonał bardzo rzetelną pracę. Możemy dowiedzieć się o ich wspomnieniach dotyczących ojców, ale także prześledzić to jak radzili sobie z docierającą do nich prawdą na temat popełnionych zbrodni. Każdy z siedmiu rozdziałów daje nam całościowe spojrzenie na życie tych ludzi naznaczonych piętnem pochodzenia. Przecież nikt nie wybiera tego w jakim domu się rodzi. Jednak dalsze decyzje – co z tym zrobimy – leżą już w naszej gestii.

Bardzo pouczająca i cenna lektura. Zdecydowanie polecam tę książkę, a sam zamierzam lepiej zapoznać się z bogatą twórczością Jarosława Molendy.