Pokuta | Autor: Łukasz Łuszczki

  Nasze życie mieni się tysiącem barw, nie potrafiąc na moment zdecydować się na jeden kolor. Nic co robimy, nie pozostaje bez echa, tak samo, jak nie ma rzeczy tylko dobrych, bądź jedynie złych. Każde zachowanie ma swoje drugie dno, które popycha nas do danych reakcji. Jednak te mniej przyjemne mogą sprawić, że pokuta okaże się być zbawienna…

Młodzieńcza miłość rządzi się własnymi prawami, a buzujące hormony w ciałach nastolatków sprawiają, że zaczynają wyznaczać własne granice, nierzadko stojąc na ich linii. Kiedy Rafał i Ela spotykają się nad brzegiem Sanu, a tłamszone pragnienia mają w końcu eksplodować, ich romantyczne spotkanie przerywa tajemniczy pakunek. Ela, jako ogromna zwolenniczka twórczości Baczyńskiego, nie jest w stanie powstrzymać się od zaglądnięcia do znalezionego zeszytu. Wraz z otwarciem jego storn, otwierają wrota zagadki, która może sprowadzić na nich problemy.

Sycąc się kolejnymi wpisami, poznają historię Marty, która uczęszczała niegdyś do tego samego liceum. Młodzieńcze umysły, rządne wiedzy, postanawiają zanurzyć się w tajemnicy głębiej i zwracają się do polonistki ze znaleziskiem. To właśnie od niej dowiadują się, że Marta była bardzo zdolną uczennicą, która swojej niesamowitej sztuce na scenie teatralnej urodziła dziecko i… popełniła samobójstwo. Ta wiadomość wstrząsa Elą, jednak nie gasi jej pragnienia na odkrycie całej historii. Dodatkowy dreszczyk emocji zapewnia jej również uczucie, które jasno wskazuje na to, że jest śledzona.

Czy to jedynie zbieg okoliczności?

Czy może tajemniczy dziennik ma coś z tym wspólnego?

A może istnieje ktoś jeszcze, kto pragnie odkryć tę tajemnicę?

Ela nie miała pojęcia o tym, że ten dziennik wcześniej znajdował się w rękach Ani – siostry autorki tajemniczego znaleziska. To ona po jej niespodziewanej śmierci objęła opiekę nad Zosią – maleńką istotką, którą wydała na świat jej siostra. Żal i uczucie niesprawiedliwości sprawiło, że postanowiła pomścić siostrę i odnaleźć człowieka, który popchnął ją do tak desperackiego czynu.

W dzienniku odnajduje powielające się zapiski o Adamie Teodorczyku, na którego zrzuca winę za odejście ukochanej siostry. Stawia sobie za cel, doprowadzenie do jego upadku. Jednak metody, które obiera, mogą przynieść niespodziewany efekt.

Zabierając się za tę książkę, przeczytałam, że należy ona do „trudnych pozycji”. Jednak ani przez chwilę nie odniosłam takiego wrażenia. Faktycznie, początkowa zmiana narracji potrafi zapędzić czytelnika w „kozi róg”, jednak bardzo szybko odnalazłam prawidłowe tory, które powiodły mnie po stronach książki.

Autor wyszedł z dość konkretnym debiutem, przez który przechodzi wiele wątków. Ponad to w historii bierze udział dużo postaci, a każda z nich niesie za sobą własny bagaż przeszłości. Każdy trzyma na barkach własne błędy, za które przyjdzie im odpokutować. Historia ta pokazuje również, że nie wszystko jest widoczne na pierwszy rzut oka. Czasami sytuacje, które mogą wydawać się jednoznaczne, stanowią wyłącznie tło do rozgrywającej się poza naszymi oczami akcji.

Książka nie jest długa, chociaż czyta się ją znacznie wolniej niż inne. Dlaczego? Ponieważ Trzeba skupić więcej uwagi na łączenie faktów, wczuwanie się w wiele postaci (przy narracji z perspektywy jednej osoby możemy wczuć się w nią i dać ponieść się fabule, nie zmieniając punktu widzenia).

Podsumowując, w historii tej można się zgubić, jeśli nie odda się jej pełnej uwagi. Ale nie należy też do super ciężkich lektur.