Jenny I Koci Klub | Autor: Esther Averill

Od zawsze byłam zdania, że książki pisane z myślą o dzieciach, powinny być wydawane ze szczególnym pietyzmem i inwencją. Mają przecież zachęcać najmłodszych do czytania, a nawet zanęcać. Taką zanętą, wędką, na którą złowimy przyszłych książkoholików, będzie z pewnością piękna, przyciągająca uwagę okładka oraz ilustracje wewnątrz książki, w ciekawy sposób obrazujące przygody rozgrywające się na jej kartach oraz bohaterów tych perypetii.

„Jenny i koci klub” spełnia wszystkie te wymagania, a nawet więcej. Ma intensywnie żółtą, malowaną we wdzięczne kocie sylwetki, twardą okładkę oraz wzmocniony płócienny grzbiet w czerwonym, ciepłym odcieniu z takąż wstążeczką do zaznaczania przeczytanych stron. Niezwykle staranne szycie pozwoli na wielokrotne przeglądanie książki bez ryzyka jej uszkodzenia. Bo że będzie ona wyczytana po wielekroć, nie mam najmniejszych wątpliwości. A także „wyoglądana”, ponieważ ilustracje, które wykonała sama autorka, to coś cudownego. Utrzymane w czarno–białym minimalizmie kolorystycznym, z dodatkiem wyrazistych czerwonych i żółtych akcentów, są czytelne i zarazem soczyste. Przy tym bardzo zabawne i lekkie. Takie, na jakie chce się wciąż spoglądać. Postacie przedstawione w ruchu, w tańcu, w biegu, są niezwykle wdzięczne. Nie sposób się nimi nie zachwycić i do nich nie przywiązać.

Esther Averill stworzyła też urocze i wzruszające historyjki, których bohaterką jest nieśmiała czarna kotka imieniem Jenny, ulubienica kapitana Tinkera, który przygarnął małą, zagubioną sierotkę do swego ciepłego serca i ofiarował jej dom. Z delikatną bohaterką mogą utożsamiać się wszystkie dzieci, które przecież doskonale wiedzą, jak trudno jest wejść w obcą grupę, choćby przedszkolną czy podwórkową, jakie lęki trzeba pokonać, by przedstawić się rówieśnikom z jak najlepszej strony. Jenny obserwuje kotki tworzące koci klub z zazdrością. Każdy z nich coś potrafi, coś naprawdę specjalnego. Alicja zwinnie tańczy tańce łamańce, panna Motylek gra na fleciku, Salomon płynnie czyta, a Warcabek mistrzowsko aportuje czerwoną piłeczkę. A co potrafi Jenny? Okazuje się, że także ona, jak przecież każdy z nas, posiada umiejętności, w których nikt jej nie dorówna. Potrzebowała tylko bodźca, zachęty, by je w sobie odnaleźć. Przede wszystkim zaś, o czym wkrótce mieli przekonać się jej nowi przyjaciele i co wszyscy zgodnie przyznają: „choć jesteś drobna i płochliwa, zawsze starasz się robić, co w twojej mocy”.

Książka zawiera pięć opowiadań o przygodach rezolutnej kotki, napisanych prostym, zrozumiałym dla każdego dziecka językiem. Do tego litery są na tyle duże, że dzieci dopiero rozpoczynające swoją przygodę ze światem liter, mogą spróbować tutaj samodzielności. Książka ta wiele ich nauczy i wiele pomoże zrozumieć. Przede wszystkim, jak ważni w naszym życiu są przyjaciele, którzy zawsze pomogą w trudnych sytuacjach, są obok, gdy ich potrzebujesz, dzielą nie tylko twoje smutki, ale też radości i wspólną zabawę czynią czymś niezapomnianym. Dowiedzą się, jak ważna jest wiara w siebie, jak wiele możemy z nią w życiu osiągnąć, jak dodaje nam skrzydeł i pozwala sięgać dalej i wyżej. Dzieci mające problem z zaakceptowaniem w swoim życiu, w rodzinie, w kółku przyjaciół, kolejnych osób, widzą, że wcale nie oznacza to otrzymania mniejszej porcji miłości, a wręcz przeciwnie. Wówczas miłość się mnoży, a nie dzieli. Esther Averille wszystkie te dość nowe i skomplikowane dla dzieci prawdy podaje im w piękny i łatwo przyswajalny sposób. Każdej z nich uczą się one wraz z koteczką Jenny. Bo Jenny to ich odbicie, drugie ja, istota czująca podobnie i tak samo poznająca życie w trakcie swego dorastania, dzień po dniu, miesiąc po miesiącu.

Muszę przyznać, że dawno nie widziałam tak starannie i uroczo wydanej książeczki dla dzieci. Wydawnictwo Zysk i S-ka zasłużyło na duże brawa. A ja, wraz z dziećmi, które już zapewne zdążyły pokochać Jenny, proszę o więcej.