Bardzo Głodna Gąsienica | Autor: Eric Carle

Przygotowanie dobrej recenzji „Bardzo głodnej gąsienicy” Erica Carle nie należy do łatwych zadań. Jak opowiedzieć o fenomenalnej książce, która od lat jest wielokrotnie wspominanym i wciąż polecanym przez propagatorów czytania bestsellerem? Jakie walory podkreślić, by ktoś, kto nigdy nie miał w rękach niezwykłej opowieści o tym sympatycznym „dziecku” motyla, zdecydował się po nią sięgnąć i pokochać całym sercem? Chyba najlepiej przyjrzeć się tej przedszkolnej lekturze z perspektywy rodzica i pedagoga, kiedy akurat ma się możliwość pełnić obie te role. Wtedy łatwiej dowieść, że z wielu względów „Bardzo głodna gąsienica” to jedna z takich publikacji, których absolutnie nie może zabraknąć w dziecięcej biblioteczce. Ponadczasowy klasyk o cudownej grafice i niemałym przesłaniu.

Historia o potwornie głodnej gąsienicy rozpoczyna się nader baśniowo. Otóż widzimy, jak z maleńkiego jajeczka, które w dodatku jeszcze w środku nocy spoczywa sobie na liściu, wychodzi urocze, aczkolwiek żarłoczne stworzenie. Czyż dzieci nie będą utożsamiać się z maleńką gąsienicą? Czy nie dostrzegą elementu tajemnicy? Często tak się właśnie dzieje. Maluchy szybko dają się porwać przygodzie, śledząc z uwagą, jak gąsienica pożera wciąż to nowe specjały, aż w końcu staje się… kimś zupełnie innym. Lekturze towarzyszy skupienie, wielkie, otwarte z ciekawości oczy (czasem i buzie) oraz wybuchy śmiechu spowodowane zawartym w książce humorem.

To niesamowite, że z tej dość krótkiej, aczkolwiek treściwej, historii o małym owadzie można czerpać tak wiele. Dziecko nie dość, że: zapozna się z nazwami kolejnych dni tygodnia, zobaczy i wysłucha, jak nazywają się wybrane owoce i potrawy, to jeszcze ma możliwość nauczyć się liczenia i poznać cykl przemiany gąsienicy w motyla! To tylko kilka pożądanych z punktu widzenia nauczyciela i rodzica efektów spotkań z gąsienicą. Twórczy czytający są w stanie odszukać naprawdę wiele zastosowań dla opowieści o głodnym zwierzątku. Przykładowo: książka może stanowić punkt wyjścia do rozmów o zdrowym odżywianiu, ale również o podleganiu przemianie. O tym, że każdy z nas był kiedyś mały, a potem rósł i rósł... Żarłoczność bohaterki można rozumieć dość dosłownie, jak również bardzo metaforycznie- jako ciekawość świata, pożądanie przygody, nienasycenie i pragnienie czegoś nowego. Co czytelnik (także ten dorosły) to nowa, zaskakująca inspiracja! Po prostu lektura obiadowa, edukacyjna i coachingowa w jednym.

Na uwagę zasługuje z pewnością niekonwencjonalny układ książki. Nie wszystkie strony są takiej samej wielkości: jedne są krótsze, inne dłuższe. Niektóre zaś mają (tak pożądane przez maluszki) dziurki, w które da się wkładać paluszki podczas liczenia owoców, czy wskazywania wszelakich produktów zjadanych przez gąsienicę. Format (tu akurat standardowy, nie XXL) dopasowany został do niewielkich dłoni dziecka. Zaletą są usztywnione, dzięki czemu o wiele trwalsze, strony o zaokrąglonych narożnikach. Do tego niewielka ilość tekstu na stronę, która nie wymaga długotrwałego skupienia uwagi. Treść jest prosta i zachęca dzieci do aktywnego czytania. Po kilku powtórzeniach można się spodziewać, że to mały czytelnik sam będzie powtarzał większość słów.

„Bardzo głodna gąsienica” Erica Carle jest atrakcyjna także pod względem estetycznym. Mamy tu malarskie ilustracje, rozkwitające feerią przyjemnych dla oka, nasyconych, ale nieprzejaskrawionych barw, noszące ślady maźnięć pędzla. Ilustracje o zjawiskowej wręcz kompozycji, w dodatku oszczędnej i prostej. Tak, jak cała historia, są przemyślane, wielowymiarowe, wprost przepiękne. W połączeniu z dużą dawką humoru, aspektem edukacyjnym i rozwojowym, tworzy się lektura ponadczasowa i plasująca wśród najważniejszych książek dla najmłodszych. W dodatku za każdym razem, kiedy książka czytana jest maluchom, pojawia się komunikat: „Ja chcę jeszcze raz!” - i to jest właśnie najważniejsza rekomendacja.