Zarządzanie W Oświacie | Autor: Lechosław Gawrecki

„…można być jedynie rzemieślnikiem albo mistrzem”

Lechosław  Gawrecki

Zbliża się nowy rok szkolny, a tym samym książka „Zarządzanie w oświacie” może być przydatna dla dyrektorów placówek oświatowych.

„Zarządzanie w oświacie. Podręcznikowy zarys problematyki. Systematyka – praktyka -rekomendacje” to  książka napisana przez eksperta w dziedzinie zarządzania oświatą - prof. nzw. dra Lechosława Gawreckiego Publikacja wydana została w ramach serii wydawniczej „Drogowskazy (w) Edukacji”. I jak we wstępie wyjaśnia to  prof. dr hab. Bogusław Śliwerski drogowskaz staje się metaforą zmiany: „oznaczania szlaków dla innej edukacji za pomocą słowa i obrazu”.

Już w tytule zawarty jest najważniejszy temat publikacji. A podtytuł jest ukierunkowaniem, czego możemy się spodziewać po trzymanej w ręku małej, ale jakże bogatej w treści książce. Z jednej strony czytelnik odnajdzie podręcznikowy zarysy, z drugiej strony nie są to tylko teoretyczne rozważania, ale przede wszystkim przykłady dobrych praktyk, i co najważniejsze zawarte na końcu rekomendacje oraz refleksje, które skłaniają do przemyśleń. O merytorycznej i metodycznej wartości niniejszej publikacji świadczą liczne odwołania do twórców pedagogiki oraz bogata bibliografia. Niniejsza publikacja porządkuje wiedzę dotyczącą zarządzania w oświacie; wskazuje i proponuje pewne zmiany. Książka podzielona jest na dwie części, tak by czytelnik mógł wybrać interesujące go zagadnienie. W pierwszej znajdziemy wprowadzenie do zarządzania, od jej początków, po współczesne kierunki rozwoju nauki o zarządzaniu, próby tworzenia pedagogiki zarządzania jako subdyscypliny naukowej. Autor nie tylko podaje definicje pojęcia zarządzania, organizacji, ale i podkreśla jej specyfikę, korelacje z innymi naukami. Ważne jest to, że profesor nie boi się stwierdzenia wprost, że zarządzanie oświatą jest szczególnie skomplikowanym zadaniem, a szkoła funkcjonuje w określonej rzeczywistości, w której dyrektor zarządza zasobami nie tylko ludzkimi i finansowanymi. Szczegółowo wypisane są umiejętności i kompetencje, którymi powinni wykazywać się osoby na stanowiskach kierowniczych. Co prowadzi do dużych zmian, czego wynikiem jest nowe, bardzo nowoczesne nazewnictwo określające dyrektora „humanistycznym menadżerem oświaty”. Autor wyjaśnia, czym kieruje się i jakie kompetencje menadżerskie, które musi opanować dyrektor, aby być mistrzem w zakresie zarządzania. Książka jest drogowskazem, ale sami musimy mądrze wybrać drogę działania, tak aby być mistrzem, a nie rzemieślnikiem, wiedząc że „Mistrzem zostaje się stopniowo - najpierw trzeba opanować zasady rzemiosła kierowniczego”.

Druga część publikacji zawiera rekomendacje, ale stawiając odważnie pytanie: jak zmienić szkołę? Zmiany wpisane są w edukację, a dyrektor pełniąc nie tylko funkcję administracyjną musi pamiętać o uczniach, rodzicach i doskonaleniu kadry pedagogicznej. Profesor wnikliwie skupia się w jednej z rekomendacji na zmianach i formach kształcenia pedagogicznego. Nauczycielom-dyrektorom potrzebne jest przygotowanie rzeczowe, praktyczne, ale przede wszystkim  mentalne, opierając się na założeniach pedagogiki humanistycznej.

„Zarządzanie w oświacie” to holistyczne spojrzenie na organizację zarządzania, a jednocześnie nie tracąc horyzontalnego spojrzenia w przyszłość. Przystępny język, ale z drugiej strony metaforyczny, niczym gorset, który szkoła powinna zrzucić i przygotować się do zmian. Czyta się płynnie i szybko, a naukowa terminologia  nie zakłóca toku przemyśleń.

Publikacja idealnie wpisuje się w oczekiwania społeczeństwa ze względu na nowatorskie spojrzenie na wizję polskiej szkoły jako innowacyjnej placówki, dzięki kreatywności dyrektora – menadżera humanisty. Szczerze polecam przyszłym, jak i obecnym dyrektorom, kierownikom i menadżerom oświaty.