Historia Wewnętrzna | Autor: Giulia Enders

Organizm każdego zdrowego człowieka składa się z układów – układu nerwowego, układu oddechowego, układu krwionośnego… To tylko kilka z nich, a każde dziecko uczy się od najmłodszych lat, jak dla nas są ważne. Jest jednak pewien układ, o którym nikt nie lubi i nie chce rozmawiać. Układ, od którego, jak się przekonamy, zależy więcej, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Poznajmy swoją „Historię wewnętrzną. Jelita – najbardziej fascynujący organ naszego ciała”.

Giulia Enders oraz jej siostra Jill stworzyły książkę, o którą nikt nie prosił, a każdy potrzebował. Ich „Historia wewnętrzna…”, zgodnie z tytułem, skupia się przede wszystkim na tym, co dzieje się w naszych jelitach każdego dnia, nie mniej, w książce znajdziemy opisy wszystkich krętych dróg naszego układu pokarmowego. Natomiast wracając jeszcze na chwilę do twórczyń tej niesamowitej pozycji – właściwą autorką jest Giulia Enders, lekarka specjalizująca się w dziedzinie chorób wewnętrznych oraz gastroenterologii. Na samiutkim początku książka miała formę referatu, jaki Giulia wygłosiła podczas dyskusji naukowej „Science Slam” w Berlinie, Karlsruhe i Fryburgu. Co więcej, za to przemówienie została wtedy nagrodzona pierwszą nagrodą. Referat szybko zdobył rozgłos i uznanie, a z czasem zyskał kształt książki. W jej stworzeniu pomogła siostra lekarki, Jill Enders. Stworzyła ona do niej śmieszne ilustracje, które jeszcze bardziej pomagają zrozumieć, co tam nam w brzuchu gra, dlatego o Jill nie sposób nie wspomnieć.

„Wewnętrzna historia…” podzielona jest na cztery główne działy: jelita, które grają rolę główną, unerwienie przewodu pokarmowego, mikroby oraz relacje mózgu z jelitami. Myślę, że od razu powinnam uprzedzić – ta książka nie jest poradnikiem medycznym ani książką naukową. Owszem, znajdziemy tam wytłumaczenia, co, jak, z czym i dlaczego, a Giulia Enders podrzuci kilka różnych wskazówek, jednak to cały czas jest pozycja dla osób ciekawych świata, które chcą zrozumieć, jak one same działają, ale terminy medyczne są im raczej obce. Autorka nie daje przepisu na wieczne życie w najlepszym zdrowiu ani książkowe wyniki badań, a zaspokaja żądzę wiedzy zwykłych ludzi i stara się zwrócić naszą uwagę na to, jak zaniedbujemy organ, który silnie wpływa na nasze samopoczucie, zdrowie ogólne, wygląd czy zachowanie.

Ten mały podręcznik o jelitach jest w całości napisany prostym i bardzo przyjaznym językiem. Niektórych może drażnić ta wszechobecna infantylizacja, ja jednak postrzegam ją jako zaleta – czuję się prowadzona za rękę przez autorkę, która stara się upewniać, że nadążam i rozumiem. Każdy z nas może sobie pewnie przypomnieć przynajmniej jedną mało komfortową sytuację, w jaką wprowadziły nas nasze własne jelita. Mogliśmy im wtedy zadawać pytanie: „Po co ten sabotaż?!”. Z kolei autorka „Historii wewnętrznej…” spyta nas: „Po co to zażenowanie? Przecież to normalne” i oczywiście będzie miała rację, dlatego może warto spróbować zrozumieć, co mówią do nas jelita? Jestem pewna, że część z nas zauważa u siebie pewne zależności związane ze zjedzeniem czegoś czy po prostu poznaje tryb pracy swojego układu trawiennego – z pomocą nazwania i wyjaśnienia tego, co się dzieje, przychodzi właśnie Giulia Enders i zabawne rysunki jej siostry.

Jak wyjaśnia autorka książki, tą pozycją niezwykle mocno chciałaby pokazać, że nie warto wstydzić się własnego ciała. Giulia chciałaby wręcz zwrócić uwagę na szkodliwość myślenia – jak to ujęła – „człowiek elit nie ma jelit”. Za to, co nasz organizm nieustannie robi, powinniśmy je wręcz hołubić i robić wszystko, aby było mu coraz lepiej.