Każda Z Nas Była Ewą | Autor: Colleen Mitchell

Bez pouczania i moralizatorstwa o kobietach i dla kobiet na przykładach zaczerpniętych ze Starego i Nowego Testamentu. Autorka podejmuje tematy, które rzadko omawia się w kontekście wiary, takie jak: przyjemność seksualna, fizjologia kobieca, brak akceptacji własnego ciała, pozytywne przeżywanie swojej seksualności przez kobiety niezamężne. Książka napisana w sposób szczery i bezpruderyjny a zarazem czysty. Na końcu zawiera modlitwy – litanię dziękczynną za własne ciało, powierzenie Bogu swoich emocji.
Przyznaję szczerze i z ręką na sercu - nie miałam dużych oczekiwań w stosunku do tej książki. Powiem więcej - podejrzewałam, że mogę szybko porzucić jej czytanie, bo słowa autorki nie będą do mnie trafiały. Muszę jednak powiedzieć, że ta publikacja wywarła na mnie duże wrażenie.

Nie zliczę, ile razy miałam łzy w oczach w trakcie czytania tej książki. Nam, kobietom, wmawia się, że sensem naszego życia jest urodzenie dzieci - naturalne, cesarka to przecież nie poród, musimy je karmić - mleko modyfikowane to zło, jak tak można dziecko karmić. Nie masz mleka? Powinnaś czuć się winna. Myślę, że wiele razy spotkaliście się z podobnymi stwierdzeniami. I nie zabrakło tutaj takich opowieści.

To była dla mnie trudna lektura. Nie, nie była zła, wręcz przeciwnie - dała mi mocno do myślenia. Sprawiła, że jeszcze raz przeanalizowałam to, jak podchodzę do własnej kobiecości, jak jest postrzegana przez innych. Nieco obawiałam się tego, jak autorka podejdzie do tego tematu. Muszę jednak przyznać, że nie odniosłam wrażenia, że próbuje mnie nawrócić na jakąś ideologię. Nie pokazała mi, że powinnam wstydzić się tego, jak wygląda moje ciało, wstydzić się go w ogóle. A czasem odnoszę takie wrażenie, że powinnam się zakrywać z góry na dół, bo inaczej prowokuję swoim wyglądem.

To bardzo mądra książka, radzę jednak dawkować sobie jej czytanie. Nie, nie dlatego, że zostaniecie przytłoczeni słowami autorki. Chciałabym, żebyście po prostu mieli czas na przemyślenie tego, co chce wam powiedzieć. To raczej lektura dla dojrzałych kobiet. Nie jestem pewna, czy nastolatki się odnajdą w tym świecie. Będzie im nieco brak doświadczenia, żeby móc wczuć się w skórę kobiet, które o sobie opowiadają. Za to mamy i babcie jak najbardziej. Kto wie, może znajdą tutaj swoje lustrzane odbicie.

Pojawiają się tutaj historie kobiet. Żadna z nich nie była mi obojętna. Każda za to pokazała, że musimy nauczyć się żyć zgodnie ze sobą, a nie zgodnie z tym, czego oczekuje od nas świat. Próbując się wpasować w ramy, nigdy nie będziemy szczęśliwe. Mamy prawo do wzlotów i upadków. Mamy prawo być niedoskonałe, bo takie jesteśmy piękne. Nie dajcie sobie wmówić niczego innego. Żyjcie tak, jak mówi wam intuicja.

Czy po tę książkę mogą sięgnąć mężczyźni? Teoretycznie tak, ale nie wiem, czy znajdą tutaj coś dla siebie. To przede wszystkim historia o kobietach i dla kobiet. Raczej dla kobiet wierzących. Nie jestem pewna czy niewierzące znajdą tu coś dla siebie, chociaż oczywiście nie mam zamiaru pisać, że mają się trzymać od tej książki z daleka, bo tylko będą się nudzić w trakcie lektury. Tego powiedzieć nie mogę.

Jeśli chcecie przeczytać dobrą książkę o kobiecości, to myślę, że to może być książka dla was. Być może znajdziecie w niej to, czego szukacie.