Za Dwie Minuty Wiosna | Autor: Monika Zarzeczna

Wiosna to czas nadziei, nowego życiu i piękna świata, który po zimowy śnie znów obdarza nas tym, co w nim najwspanialsze. Wiosna to też czas ludzkiego dobra, wiary w lepsze jutro i szansa na zmianę, której to tak często potrzebuje każdy z nas. Dlatego też dobrze by było, gdyby ta cudowna pora roku mogła nastać jak najszybciej, choćby już, za chwil parę. I właśnie o tym oczekiwaniu oraz związanych z nim nadziejach, opowiada m.in. znakomita powieść Moniki Zarzecznej pt. "Za dwie minuty wiosna", która ukazała się nakładem Wydawnictwa Novae Res.

Główną bohaterką tej opowieści jest Julia - młoda kobieta, która wiedzie swoje spokojnie, uporządkowane i dość leniwe życie w jednym z małych miasteczek naszego kraju. Zamęt w tej rzeczywistości wprowadza jednak pojawienie się jej dawnego partnera, który po raz kolejny stara się zdobyć względy dziewczyny. Ta, mimo początkowych oporów, ulega namowom mężczyzny, dając ich związkowi kolejną szansę. Szansę, na którą ma składać się także ich wspólny wyjazd do Anglii, który ma stanowi coś na wzór "nowego początku". Niestety na miejscu bardzo szybko okazuje się, że nie była to dobra decyzja, a przed Julką stanie wiele dramatycznych prób i wyzwań...

Niniejsza powieść stanowi sobą interesującą i niezwykle współczesną historię spod znaku obyczajowej literatury, z domieszką wartkiej akcji w tle. To historia o poszukiwaniu swojego miejsca w życiu, pokonywaniu przeciwności losu i walce o szczęście, które przecież zawsze gdzieś tam jest przed nami ukryte. To również porywająca relacja o życiu na emigracji, która w bezpośredni sposób ukazuje nam wszystkiego cienie tej codzienności, tak doskonale ukazane na przykładzie losów głównej bohaterki. I tak oto mamy tu tym samym sposobność spotkania z opowieścią, która nas niejednokrotnie poruszy, czasami rozśmieszy, jak i przede wszystkim porwie od pierwszych stron.

Od strony fabularnej książka ta przedstawia się bardzo ciekawie, kreśląc przed nami kolejne sceny z udziałem głównej bohaterki, gdzie to początkiem jest ponowne jej spotkanie z dawnym partnerem. Kolejne losy Julii wypełniają już opisy jej podróży i pobytu na wyspach, które to też wiążą się z jej swoistym zderzeniem z brutalnością losu i tego, jak zły może być świat, ale też i tym, że gdzieś tam zawsze jest lepsze, dobre i właściwe wyjście. Dzieje się tu bardzo wiele, co najmniej kilkukrotnie jesteśmy zaskakiwani obrotem wydarzeń, zaś całość wieńczy bardzo klimatyczny i emocjonujący, finał. Oczywiście, czasami możemy odnieść wrażenie pewnej "naiwności" względem scenariusza tej historii, ale czyż tak naprawdę nie tego poszukujemy w literaturze obyczajowej...?

Bardzo udanie wypada postać głównej bohaterki - Julii. To niezwykle wrażliwa, silna i rozsądna dziewczyna, która mimo wielu gorzkich chwil i trudności w życiu, nie traci pogody ducha i wiary w to, że będzie lepiej. Oczywiście, cechuje ją szczypta naiwności, czego najlepszym przykładem jest kolejna dana szansa byłemu partnerowi..., ale czyż każdy z nas nie popełnia błędów. Najważniejsze wydaje się to, że wierzymy tej postaci, darzymy ją sympatią i w dużej mierze identyfikujemy się z tą świetną dziewczyną. Naturalnie, na kartach tej książki spotkamy znacznie więcej intrygujących postaci, którzy wnoszą równie wiele dobrego do tej opowieści.

Lektura tej książki upływa nam w iście błyskawicznym tempie i z wielkim zaintrygowaniem tym, jak potoczą się dalsze losy głównej bohaterki. Myślę, że ma na to wpływ także to, iż historia ta ukazuje sobą tak bardzo bliski nam wszystkim temat, czyli życie nas - Polaków, na brytyjskich wyspach. To w jakimś sensie relacja o tym, jak jest tam naprawdę, którą w mej ocenie cechuje duży realizm. I to właśnie połączenie tych dwóch wątków - losów Julki i obrazy życia w Anglii, daje nam intrygującą opowieść, która ma nam sobą do zaoferowania naprawdę wiele. Dlatego też gorąco polecam i zachęcam do poznania książki "Za dwie minuty wiosna", której to dobre emocje przydadzą się nam z pewnością na ten zimowy czas

O szczęście trzeba walczyć! Nie można się poddawać, tylko pewnie po nie sięgnąć. Odważni potrafią ze stanowczością dokonywać cudów. A czy Ty potrafisz zawalczyć o swoje szczęście? Ciekawe …

Julia – po rozstaniu z Mariuszem – wiedzie spokojne i sielskie życie na wsi. Pracuje, spełnia swoje marzenia, ale jej spokój zakłóca pojawienie się byłego narzeczonego. Zaczyna nią sterować, manewrować i sieje zamęt i niepokój. Składa odważne obietnice, jak to bardzo ją kocha i szanuje, tęskni za nią i jak bardzo się zmienił. Pod wpływem jego czułych słów dziewczyna wyjeżdża z nim do Anglii do pracy. Tam chłopak diametralnie się zmienia. Obiecywał złote góry, a co jej zaoferował? Czy Julka uwierzy jego słowom? Czy będzie na tyle odważna i śmiała, aby planować wspólne życie z Mariuszem? A może się przekona, że po raz kolejny ją oszukał? Trudne i ważne decyzje przed dziewczyną, masa kłopotów, ale i miłych chwil.

Za dwie minuty wiosna to to z jednej strony miła powieść o sile miłości i dobroci. Okazuje się, że są jeszcze na świecie dobrzy ludzie, którzy bezinteresownie potrafią wyciągnąć do drugiej osoby pomocną dłoń, nie oczekując nic w zamian. Takie miłe sytuacje wzmacniają morale, podnoszą na duchu i utwierdzają w przekonaniu, że warto wierzyć w ludzi. Nie wszyscy są źli i zepsuci. Ta powieść ukazuje też obraz człowieka, często bardzo samotnego i opuszczonego, na emigracji zarobkowej. Człowieka, który walczy sam z sobą, ze swoimi słabościami. Wykorzystywanie przez przełożonych, trudne warunki pracy, brak szacunku i niesamowity stres to szara codzienność. I jeszcze nie można się nigdzie i do nikogo poskarżyć. Jak to jest trudne życie, ten tylko chyba wie, kto był w takiej sytuacji. A z drugiej strony autorka pokazuje również, że warto mieć marzenia, te małe i duże. One działają pobudzająco i malują nasz wewnętrzny świat na kolory tęczy. Trzeba wspomnieć o ogromnej sile i mocy przyjaźni, mocnej i trwałej, rodzącej się w trudnych warunkach. Ale co najważniejsze, wartość nie do podważenia. To siła tkwiąca w kobiecie, szczególnie tej po przejściach. Nic nie jest w stanie jej zabić, ale tylko zdecydowanie wzmocnić i pobudzić do walki o realizację swoich pragnień.

Mnie ta książka tak wciągnęła, że połknęłam ją w jeden wieczór. Nie mogłam pozostawić Julki samej na emigracji, musiałam jej towarzyszyć aż do momentu, gdy ukoi swój wewnętrzny ból. Skrzywdzona i zraniona, potrafiła odważnie i pewnie walczyć z przeciwnościami losu, silna i nie do pokonania. Postać godna do naśladowania. W przypadku jej historii świetnie sprawdza się powiedzenie, że co nas nie zabije, to nas wzmocni.

„Koniec z przykrościami, nieprzespanymi nocami i depresją. Jeszcze zaświeci dla mnie słońce. Już za chwilę! Za dwie minuty nadejdzie wiosna mojego życia!”

Czy warto po nią sięgnąć? Cóż za pytanie. To obowiązkowa lektura dla każdej kobiety, zarówno tej, która wiedzie szczęśliwe i ustabilizowane życie osobiste, jak i dla tej, która walczy z losem. Jedna będzie dziękować, że ma takie ułożone życie, a dla drugiej historia Julii będzie bodźcem do zmiany swojego życia na lepsze … Każdy w tej powieści znajdzie coś dla siebie, powiem więcej, każdy odnajdzie w niej małą cząstkę samego siebie. Warto dodać, że napisana jest lekko i powabnie, momentami z dobrym humorem, niezauważalnym przymrużeniem oka.

Chwytajcie do ręki, dodaje siły i mocy do działania, pokazuje, że nie ma rzeczy niemożliwych do zrobienia, nawet najmniej wyobrażalne marzenia potrafią się urzeczywistnić. I to jest takie piękne i pocieszające ...