Księga Zepsucia Tom 1 | Autor: Marcin Podlewski

W ówczesnym, cukierkowym świecie, gdzie kobiety oszukują makijażem, mężczyźni oszukują podróbkami różnych rzeczy, trudno jest znaleźć coś, co przykuje naszą uwagę na dłużej. Każdy rynek, nie ważne, czy spożywczy, wydawniczy, tekstylny, czy jakikolwiek inny szuka sposób na zwrócenie naszej uwagi. Niestety pośród mórz i oceanów różnych rzeczy trudno trafić na coś naprawdę interesującego. Na szczęście "Księga Zepsucia" nie tylko wybiła się pośród wielu marnych popisów literackich, ale i pokolorowała świat.

Marcin Podlewski to znany twórca polskiej fantastyki. Napisał m. in. Space operę "Głębia" i wiele różnych opowiadań. Porusza się w klimacie horroru, sf, steampunka i obyczaju. Taki rozmach sugeruje, że przy jego dziełach nie będziemy się nudzić. Muszę przyznać, że wcześniej tylko słyszałam o tym autorze. Nie za dobrze czuję się w klimatach sf, dlatego twórczość Marcina Podlewskiego była mi odległa. Kiedy zaczynałam czytać "Księgę Zepsucia" miałam bardzo mieszane uczucia, ponieważ nie wiedziałam, czy nie zostanę rzucona do świata pełnego statków, laserów i innych kosmicznych rzeczy.

"Księga Zepsucia" to historia Malcolma Rudnickiego, zwanego Rudem, który jest osadzony w więzieniu za zabójstwo dwóch ludzi. Mężczyzn, którzy zabili jego ciężarną żonę i zgwałcili córkę. Ojciec jednego z oprawców staje się wysokiej rangi urzędnikiem państwowym przez co główny bohater zostaje skazany na śmierć na krześle elektrycznym. Kiedy egzekucja zostaje dokonana, Rud budzi się w jakimś dziwnym i nieznanym miejscu. Trafia do świata, który zupełnie nie przypomina naszego. Świata, w którym rządzi zło, zepsucie i różne inne, prawie logiczne, ale brutalne prawa. Okazuje się, że otrzymuje też pewną moc, która pozwala mu wyjść z wyjątkowo trudnych sytuacji.

Na początku myślałam, że będzie to książka o mężczyźnie, który trafia do piekła i nie mając nic do stracenia szuka zemsty na tych, którzy skrzywdzili jego rodzinę. Trochę zmieniona wersja Dantego z Boskiej Komedii. Jednak Marcin Podlewski ma zupełnie inny pomysł na to, co, jak i po co, spotyka głównego bohatera. Na początku bardzo trudno jest się odnaleźć w Thei, ponieważ funkcjonowanie tego świata oparte jest na różnych zasadach. Jednak z czasem wszystko staje się spójne i logiczne. Autor zadbał również o tło i krajobraz, w którym dzieje się ta historia. Thea to świat, który jest połączeniem średniowiecza i dzieł Hieronima Boscha. Jak można się domyślać jest to bardzo barwne połączenie, chociaż czasami wydaje się bardzo groteskowe.

Na początku zaznaczyłam, że lektura "Księgi Zepsucia" dodaje barw światu rzeczywistemu. Dlaczego? Odpowiedź jest prosta. Kiedy trafiamy do Thei wszystko jest w barwach czerni, bieli i sepii. Wystarczy oderwać się na chwilę od lektury i nagle okazuje się, że nasz świat jest bardzo kolorowy i na swój sposób dobry. Jest to niesamowite uczucie, które pozwala dostrzec wiele rzeczy, które wcześniej były nieistotne, ponieważ gubił się gdzieś w tle. Do lektury "Księgi Zepsucia" zachęca Maja Lidia Kossakowska. Ona, jako autorka bardzo plastycznych obrazów literackich doskonale wie jak trudno stworzyć spójne dzieło aby w określony sposób działało na wyobraźnię. Marcin Podlewski sprostał temu wyzwaniu, dzięki czemu stworzył coś na prawdę innowacyjnego. Uważam, że "Księga Zepsucia" Zasługuje na miano bardzo dobrej książki, którą nie do końca udaje się kwalifikować gatunkowo. Każdy odnajdzie tu coś dla siebie i nikt nie będzie się nudził.