Zapach Mazur | Autor: Małgorzata Manelska

MAZURY... - piękna, niezwykle malownicza, jakże klimatyczna i wciąż jeszcze naturalna w swej formie część Polski. Kochamy ją oraz uwielbiamy odwiedzać i spędzać w niej jak najwięcej czasu, który to tam, jakby wolniej płynie... Podobnego zdania musi być także i Pani Małgorzata Manelska, która to właśnie w tym regionie umieściła fabułę swojej debiutanckiej powieści pt. "Zapach Mazur", która to ukazała się nakładem Wydawnictwa Waspos.

Główną bohaterką tej powieści jest Julia - młoda, rozwiedziona i próbująca ułożyć sobie na nowo życie kobieta. Oto pewnego dnia otrzymuje ona pismo z Opieki Społecznej, wedle którego musi zaopiekować się ona swoją nieznaną krewną: 90-letnią Getrudą Skrocką. Tak też oto rozpoczyna się nowy rozdział w życiu Julki, która przebywa, a następnie osiedla się na stałe w mazurskich Barwinach, postanawia wyremontować stary dom, poznaje pewnych intrygujących mężczyzn, jak i przede wszystkim zaprzyjaźnia się z Trudą. Trudą, która dzieli się z nią niezwykłą opowieścią o swoim dramatycznym życiu...

Debiutanckie dzieło Małgorzaty Manelskiej zaprasza nas sobą do świata niezwykłych doznań i emocji, które wiążą się z miłością, ale też i przewrotnością losu. Z jednej strony dane jest nam bowiem poznawać współczesne losy obu bohaterek, czyli ich niezwykłą przyjaźń, miłosne perypetie Julii, jak i wreszcie piękno oparcia i wsparcia, jakim to obdarzają się nawzajem Julka i Gertruda. Z drugiej strony poznajemy zaś nie mniej fascynującą relację o młodości starszej z pań, której czas przypadł na piekło czasu II wojny światowej. Oba te wątki wzajemnie się tu ze sobą przeplatają, łączą w spójną całość, jak i przede wszystkim porywają nas swoją narracją bez reszty.

Fabuła, postacie i kreacja miejsca akcji - każdy z tych oto elementów niniejszej opowieści, prezentuje się bardzo efektownie. Akcja nie pozwala nam się tutaj nudzić choćby przez krótką chwilę, oferując misterne łączenie dwóch ram czasowych w spójną całość, nieustannie nas czymś zaskakując, jak i przede wszystkim przekonując do tego, by w tę historię uwierzyć.

Podobnie ma się rzecz z bohaterami tej książki, czyli charakternymi ludźmi z krwi i kości, pełnymi emocji i niewolnymi od błędnych decyzji. Tu na pierwszy plan wysnuwa się oczywiście para Julii i Trudy, czyli mądre, wrażliwe i doświadczone już wielce przez los kobiety, ale i postacie z drugiego planu mają nam sobą wiele do zaoferowania, m.in. z przystojnym Krzysztofem, na czele.

I wreszcie miejsce akcji tej powieści - Mazury. Otóż autorka dała nam tu piękny, szczegółowy, niezwykle klimatyczny i jak najbardziej autentyczny opis tej części naszego kraju. Opis, który zachwyca nas zarówno narracją o pięknie przyrody i natury, jak i też codzienności życia mieszkańców, które wydaje się być wolniejsze, spokojniejsze i jakby pełniejsze...

Lektura tej książki niesie nam sobą wielką przyjemność, wspaniałą rozrywkę i moc emocji, wobec których nie jest możliwym przejście zupełnie obojętnym. Oczywiście, jak to w przypadku każdego debiutu, także i tu można znaleźć pewne niedoskonałości - m.in. w zakresie konstrukcji zdań, czy też chociażby dialogów, ale tak naprawdę są to jedynie drobne szczegóły, nie mające wpływu na pozytywną ocenę całość. To piękna książka o miłości, przemijaniu i poszukiwaniu swojego miejsca w życiu, które można przynieść szczęście i spełnienie.

Reasumując - powieść "Zapach Mazur", to idealna propozycja dla wszystkich miłośników dobrej literatury obyczajowej w naszym rodzimym wydaniu. Powieść mądra, intrygująca, mająca sobą do przekazania wiele emocji i wzruszeń, a do tego oddająca w tak niezwykły sposób naturę i magię Mazur. Polecem - naprawdę warto!

Poczuć zapach i magię Mazur. Marzenie wielu osób. Być pośród klimatu tego magicznego i urzekającego miejsca. Oddychać świeżym i rześkim powietrzem, poczuć we włosach delikatny powiew wiaterku. Iść lasem pośród śpiewu ptaków i szumu liści. Nic bardziej pięknego i uroczego. Teraz już wiem, dlaczego bohaterkę powieści tak bardzo urzekło to miejsce, dlaczego postanowiła tutaj na nowo rozpocząć swoje życie. Tutaj dostała drugą szansę od losu, byle tylko jej nie zmarnowała …

Julka stara się otrząsnąć po nieudanym małżeństwie. Niespodziewanie dostaje pismo z ośrodka pomocy społecznej, z drugiego końca Polski, Mazur. Wynika z niego, że jest jedyną krewną nieznanej jej kobiety, Gertrudy Skrockiej, która prosi, aby się nią zaopiekowała. Dziewczyna jest zaskoczona, nieznajoma okazuje się babcią jej byłego męża. Między kobieta szybko rodzi się silna więź i zrozumienie. Truda staje się dla Julki jak babcia, której nie ma. Ale aby się zaopiekować babcią, musiałaby porzucić swoje dotychczasowe życie i przenieść się na Mazury, do Barwin. Czy to jest odpowiedni moment na tak radykalne zmiany w życiu? Co może stracić? Znajomych, przyjaciół i pracę. A co może zyskać? Ma szansę na nowe życie, pozbycie się traumy i złych wspomnień. Może warto zaryzykować? Przekonajcie się, czy Julka jest odważna i postanowi zmienić swoje życie czy też zmiany nie są dla niej ...

Julka zaprzyjaźnia się ze starszą kobietą. Dobrze się czują w swoim towarzystwie, co sprzyja otwarciu się Trudy i licznym opowieściom z przeszłości, z czasów wojennych. Julka jest zachwycona tymi relacjami, na jaw wychodzą skrzętnie skrywane tajemnice z życia Trudy, dziewczyna poznaje trudne życie babci, kiedy okupant pukał do drzwi. Czy jednak będzie w stanie zrozumieć i zaakceptować wszystkie decyzje babci? Czy jest się w stanie wszystko wyjaśnić? W międzyczasie Trudy obchodzi dziewięćdziesiąte urodziny, na których zjawia się liczne grono znajomych, ale nie tylko. Pojawiają się osoby z przeszłości, które skrzywdziły babcię. Czy ta uroczystość będzie okazją do pojednania? Do wybaczenia niefortunnych i krzywdzących zachowań?

Bardzo ciekawy i godny większej uwagi jest sposób prowadzenia akcji tej znakomitej powieści. Toczy się ona w dwóch wymiarach, współcześnie i w przeszłości, czasach wojennych. Do tych czasów wracamy dzięki opowieściom Trudy. Powiedziałabym, że dzięki jej intymnym i bardzo osobistym wspomnieniom możemy się przenieść do czasów drugiej wojny światowej. Mamy niespotykaną okazję wczuć się w atmosferę odległych czasów, czasów niebezpiecznych i pełnych strachu i niemocy. Walka o przetrwanie była najważniejsza, nic innego się nie liczyło.

Zapach Mazur … Co ta autorka ze mną wyprawiała? Ta powieść mnie wchłonęła, byłam nieobecna i szczęśliwa. Piękna i wzruszająca, emocjonalny zakręt uczuciowy. Subtelna i delikatna, tam gdzie to jest konieczne dosadna i stanowcza. Nie sposób jej się oprzeć. Nie sposób odłożyć jej na bok. Nierealne. To niesamowita i wzruszająca historia o samotności, szukaniu prawdziwego szczęścia, poszukiwaniu drogi życiowej. Ukazuje, że każdy ma prawo do drugiej szansy, nie można nikogo skreślać po życiowych niepowodzeniach. Ale też zachęca do odważnych i stanowczych decyzji. Pokazuje, że warto zaryzykować i spróbować nowego życia w całkiem innym środowisku, blisko cudownej natury. Po tej lekturze pojawiają się refleksje i chwila zadumy. Każdy ma prawo do prawdziwego i pełnego szczęścia niezależnie od wieku. Warto się otworzyć na nowe znajomości i zaufać losowi. Jeżeli się do nas uśmiecha, to znaczy, że na pewno nas nie skrzywdzi. Warto pamiętać, że dobro, które niesiemy innym, wróci do nas i to ze zdwojoną mocą. I to w najmniej oczekiwanym momencie.

Wyśmienita historia, wzruszająca i dająca nadzieję na lepszą przyszłość. Nie warto się zastanawiać, szczęściu trzeba dopomóc … Nie będę reklamować tej opowieści, nie ma takiej konieczności. Ona jest wartością sama w sobie …