Winne Wzgórze Tom 1 Wiara | Autor: Dorota Schrammek

Ostatnio miałam kiepski humor. Za oknem szaro, ponuro, wilgotno, deszcz leje, nie widać nawet promyczka słońca. Niewiele myśląc postanowiłam, że poprawię sobie humor powieścią obyczajową naszej polskiej autorki – Doroty Schrammek. Dorota Schrammek znana jest ze swoich prawdziwych, polskich powieści, których akcja toczy się w dobrze nam znanych miejscach. Miałam przyjemność czytać jej debiutancką powieść, Stojąc pod tęczą oraz trylogię pobierowską, na którą składają się Horyzonty uczuć, Na brzegu życia oraz Wiatr wspomnień. Wszystkie te pozycje niezwykle mnie zachwyciły i pozostały w mojej pamięci. Teraz postanowiłam sięgnąć po jej ostatnie dzieło, pierwszy tom nowego cyklu: Winne Wzgórze. Wiara.

Winne Wzgórze jest wsią, położoną tuż przy Czaplinku. To właśnie tutaj nowe życie rozpoczynają Dorota, Lilianna oraz Tadeusz. Dorota jest matką Janka i Pawła i żoną Arka. Przez wiele lat zajmowali małe mieszkanie w Szczecinie. Gdy Arek stracił pracę, a następnie w kolejnej uległ groźnemu wypadkowi samochodowemu kobieta jest zmuszona zadłużać się u własnych rodziców (i nie tylko), by mieć z czego opłacić rehabilitację oraz fizjoterapię. Nie jest w stanie prowadzić domu z jedną, skromną, nauczycielską pensją. Czarę przelewa miesiąc, w którym psuje się zarówno pralka, jak i piec. Rodzice Doroty proponują im, że mogą się przeprowadzić do domku po babci, na Winne Wzgórze. Przepiszą im ten domek jak darowiznę, mieszkanie w Szczecinie sprzedadzą. Pospłacają długi, a za resztę wyremontują domek. Małżeństwo przystało na ich pomysł. W trakcie pobytu w Czaplinku mąż czyta ogłoszenie o restauracji na sprzedaż- kupują ją i od tego dnia stają się właścicielami restauracji ,,Nóż i widelec''. Arek pracuje w restauracji, a Dorota w szkolno-miejskiej bibliotece. Niestety sytuacja prawna restauracji nie została do końca wyjaśniona – w pewnym momencie okazuje się, że Arek potrzebuje pół miliona na jej wykup, ale nie mówi żonie o co dokładnie chodzi. Kobieta nie zgadza się na kredyt, za to menedżerka restauracji – Karolina- chętnie pomaga szefowi w zdobyciu pieniędzy. Prowadzi to do kolejnych problemów, tym razem nie tylko finansowych, ale i małżeńskich.

Liliana jest z Warszawy. Pracuje całą dobę w korporacji. Firma nie jest w stanie funkcjonować bez niej, a prezes wie, że zawsze jest gotowa ze wszystkim na czas. Jej rodzice mieszkają w Rosji, w Moskwie, a jej babcia, dziewięćdziesięcioletnia staruszka mieszka sama w domu na Winnym Wzgórzu. Niestety babcia złamała nogę i wnuczka musi jechać się nią zająć. Jej prezes wyraził zgodę na roczny urlop ( Liliana pracowała w firmie ponad 8 lat), pod warunkiem, że kobieta będzie wykonywała swoją pracę stacjonarnie. Liliana w ostatnim momencie zmieniła urlop dwunastomiesięczny na sześciomiesięczny. Żyła zgodnie z kalendarzem, odhaczała z listy kolejne cele i właśnie przywrócenie babci pełnej zdolności do poruszania się było jedynie na celem na liście, którą kończyło postanowienie, iż od czerwca wraca do pracy (podkreśliła ten punkt dwukrotnie). Jednakże los lubi płatać figle. Na skutek, najprawdopodobniej złośliwego, zachowania koleżanki z pracy dziewczyna zostaje zwolniona z pracy. Postanawia, że na stałe zostanie z babcią, zwłaszcza, że jej serce zaczyna mocniej bić na widok lekarza babci, Wiktora. Pozostał jeden problem: brak pracy. Po bezowocnych poszukiwaniach kobieta postanawia otworzyć agroturystykę.

Tadeusz pochodzi z Niemiec, jednakże studiował w Polsce, gdzie osiadł na rok po zakończonych studiach. Pracował w branży budowlanej, w Warszawie. Nie był lubiany, gdyż ciągle wszystkich sprawdzał i kontrolował. Jego rodzice zostali w Niemczech. Gdy jego ojciec zmarł, a mama podupadła na zdrowiu, mężczyzna wynajął dla niej pielęgniarkę opiekunkę, do której się zbliżył. Po śmierci mamy Monika przeniosła się do Tadeusza, do Warszawy. Kobieta nie była szczęśliwa, nie znała niemieckiego, całymi dniami siedziała sama i zaczęła podupadać na zdrowiu. Tadeusz kupił dla niej domek, właśnie na Winnym Wzgórzu. Zawoził ją tam i wracał po dwóch tygodniach. Jednakże za każdym razem, gdy Monika wracała do domu, jej stan się pogarszał. Para zaczęła się od siebie oddalać. Mieli nawet oddzielne sypialnie! Któregoś dnia Tadeusz wyszedł do pracy. Tam po wielu godzinach zadzwonił do niego lekarz ze szpitala z informacją, iż Monika miała zawał, nie przeżyła. Mężczyzna zjawił się w szpitalu po przeszło dwóch godzinach, ponieważ musiał uczestniczyć w ważnych zebraniach. Monika została skremowana. Tadeusz został sam. W pracy również przestało mu się układać. Został wysłany na emeryturę. Stwierdził, iż nie stać go na mieszkanie w Warszawie, więc postanowił wyjechać do Winnego Wzgórza. Tam poprzez nieoczekiwany splot wydarzeń odnajduje rodzinę, o której istnienia nie miał pojęcia!

Jak sami widzicie powieść jest wielowątkowa i niezwykle wciągająca. Czyta się ją jednym tchem i niezwykle ciężko się od niej oderwać. Zatem drodzy Czytelnicy nie pozostaje Wam nic innego jak sięgnięcie po tę powieść. Gorąco ją Wam polecam!

CO PRZYNIESIE LOS?

Każdy z nas miewa gorsze dni, każdy potrzebuje chwili wytchnienia. Jedni przegapiają ważne momenty w swoim życiu skupieni wciąż na pracy, inni zaniedbują bliskich… A co by się stało, gdyby każdy taki nieco zagubiony człowiek, nagle podjął decyzję aby zmienić diametralnie swoją dotychczasową sytuację i zamiast tylko myśleć o innym świecie, wcielić ten pomysł w życie??? Choć nie znamy naszego przeznaczenia, to jednak możemy podejmować różne decyzje, które będą miały wpływ na naszą życiową sytuację. Bohaterowie książki Doroty Schrammek są właśnie w trakcie takich wielkich zmian, które nastąpiły niekoniecznie z ich własnego wolnego wyboru… Jedni więc dobrowolnie, inni po traumatycznych przeżyciach, niejako zmuszeni, starają się jak mogą wybrnąć z różnych trudnych momentów i dopasować się do nowej rzeczywistości.

“WINNE WZGÓRZE” – “WIARA” – BOHATEROWIE

Dorota Schrammek przeplata ze sobą życie niektórych bohaterów swojej powieści. Jedni się poznają, inni być możne w kolejnej części wpadną na siebie??? Są jednak całkowicie różnorodni, co sprawia, że fabuła i każdy wątek jest ciekawy i wciągający dla czytelnika. Punktem wspólnym jest jednak miejsce – Pojezierze Drawskie!

Jednymi z pierwszych bohaterów, których poznajemy są: Dorota i Arek. Para musi zamieszkać w niedużej miejscowości położonej na właśnie na Pojezierzu Drawskim. Wraz z dwójką synów tworzą rodzinę, tyle że po przejściach… Arek przeżył poważny wypadek, stara się na nowo zbudować pewność siebie, trudno mu jednak posklejać uczucia, bowiem w zasięgu jego wzroku jest inna kobieta… Komplikuje on swoje życie coraz bardziej, a wszystko przez to, że nie czuje się doceniany, gdzieś się pogubił… Czy bohaterowie będą potrafili ze sobą szczerze rozmawiać? Autorka daje im szansę, a jest nią nowa restauracja – “Nóż i Widelec”… Żeby się porozumieć, trzeba jednak jeszcze sobie nawzajem zaufać, a to chyba rozmowy i zaufania najbardziej w ich związku brakuje…

Kolejnym równie ciekawym bohaterem jest Tadeusz, starszy pan, który zdecydowanie nie czuje jeszcze swojego dojrzałego wieku. Robi wiele przykrości innym, bez zastanowienia wydaje krzywdzące sądy… Niemal od zawsze był pracoholikiem, znalazł krótką chwilę na bliższą przyjaźń z Niemką Moniką, która jednak pewnego dnia niespodziewanie umiera… Tadeusz przez względy ekonomiczne, postanawia zamieszkać na prowincji. Niestety do tej pory zdobył niemal tylko samych wrogów, choć pewna kobieta daje mu szansę na przyjaźń. Sabina jest również życiowym rozbitkiem. Czy jednak w jej życiu, może chodzić o to samo, na czym zaczyna zależeć Tadeuszowi???

Jeszcze jedną główną postacią jest Liliana, która zaprzyjaźnia się właśnie z Dorotą. Jest ona młoda, pełna życia a opiekuje się na co dzień swoją babcią. Dziewczyna musiała zostawić na jakiś czas pracę w korporacji i zaopiekować się staruszką. Wciąż jest jednak pełna planów i ciągłych rozterek dotyczących pracy. Na horyzoncie pojawia się mężczyzna, lekarz. Życie bywa skomplikowane i o tym również przekonuje się młoda Liliana, która wciąż myśli, że ma jeszcze czas na prawdziwe uczucie i prawdziwe życie…

PROWINCJA

Co łączy te wszystkie postacie? Otóż Dorota Schrammek dała im nowe życie w pięknej krainie pełnej jezior. Pojezierze Drawskie kryje wiele wspaniałych miejsc, jest pełne historii i krajobrazów, w których sama autorka zapewne czuje się “jak u siebie”. Życiorysy bohaterów “Winnego Wzgórza” – I części cyklu pt. “Wiara” są skomplikowane, nie ma w nich samego lukru. Obok perypetii bohaterów, istnieje piękny świat, pełen smaków i zapachów. Dorota Schrammek bowiem przemyca w swojej powieści przepisy tradycyjnej kuchni, ale również zwyczaje związane z świętami katolickimi. Stara się również podejmować inne tematy społecznie ważne, takie jak choćby istnienie hospicjów.

Pełna wątków powieść pokazująca, że zmiana niekoniecznie zawsze przynosi sto procent szczęścia. I mimo iż czasem osobiście gubiłam się pośród bohaterów, to uważny czytelnik, który lubi tego typu obyczajowe powieści, znajdzie w niej coś dla siebie!

Polecam.