Rzuć Babą O Podłogę | Autor: Marzena Bieniek

Kiedy mój mąż zobaczył tę książkę, zapytał mnie, czy to jest poradnik na temat tego, jak radzić sobie z kobietami. Musiałam go niestety rozczarować. To nie jest poradnik dla panów, choć tytuł mógłby na to wskazywać. Jest to komedia kryminalna. O czym?

Główna bohaterka powieści planuje spędzić wraz z rodziną sielankowe wakacje w swoim domu nad jeziorem. Jakimś cudem turyści jeszcze go nie odkryli, więc będzie tam panował spokój. Los jednak chce inaczej, ponieważ pewnego dnia kobieta odnajduje ciało Mariana, jej sąsiada samotnika, który najprawdopodobniej został zamordowany. Nie wierząc, że policyjne śledztwo przyniesie jakiekolwiek efekty, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. A że ma dar do wpadania w tarapaty i nie zawsze postępuje zgodnie z prawem, to prywatne dochodzenie może zamienić się w niebezpieczną przygodę z szalonym zakończeniem... 

Jeśli chodzi o mnie i o komedie kryminalne, to niespecjalnie jest nam po drodze. Przeczytałam ich już wiele, ale przy może 5-6 dobrze się bawiłam. Prym pod tym względem wiedzie Alek Rogoziński. Jak było z Marzeną Bieniek? Bywało różnie. Jeśli chodzi o to, w jaki sposób zostali skonstruowani bohaterowie, to nie mam się do czego przyczepić. Jestem w stanie uwierzyć, że ktoś taki mógł faktycznie istnieć lub istnieje, choć główna bohaterka to chodząca katastrofa. Mimo to polubiłam ją i byłam ciekawa, czy uda jej się rozwikłać zagadkę. Reszta jej rodzinki także była sympatyczna i chętnie wybrałabym się z nią na grilla.

Nieco obawiałam się tego, że fabuła będzie pogmatwana i się w niej nie odnajdę. Na szczęście autorce udało się zapanować nad tym, co się działo, więc nie czułam się zagubiona. Wszystko miało ręce i nogi, fabuła składała się w logiczną całość. Nie doszukałam się żadnych nieścisłości. Może i czasami akcja zwalniała, ale nie powiem, że to jakiś wielki błąd. Powieść od początku do końca trzymała poziom i udało mi się przy niej całkiem nieźle bawić. Może i nie zaśmiewałam się do rozpuku, lecz parę razy się zaśmiałam i czytałam fragment po raz kolejny, żeby znów się uśmiechnąć. Fabuła koncentruje się nie tylko na wątku kryminalnym. Czy jest w tym coś złego? Nie, dzięki temu całość nabiera kolorów i nie robi się monotonnie.

Nie jest to może wybitna powieść, ale nie powiem, że była zła. Całkiem nieźle się przy niej bawiłam. Może i nie do końca były to moje klimaty, lecz jestem usatysfakcjonowana po lekturze. Udało mi się przy niej na chwilę oderwać od rzeczywistości i przenieść w nieco cieplejsze miejsce. Dobrze wrócić do wakacji w trakcie zimy.

To lekka książka. Nie musicie obawiać się tego, że całość jest zdominowana przez wątek kryminalny. Możecie spokojnie traktować Rzuć babą o podłogę jako powieść obyczajową z wątkiem kryminalnym. Jest idealna na leniwe wieczory z książką, herbatką i kocem. Gdyby ktoś mnie zapytał, dla kogo to jest książka – dla kobiet czy dla mężczyzn, powiedziałabym, że zdecydowanie dla kobiet. Nie to, że panowie tutaj nic dla siebie nie znajdą, ale panie lepiej odnajdą się w tej lekturze. W końcu główną bohaterką jest fajna babka, która miała spędzić spokojne wakacje, a zamiast tego skończyło się, jak się skończyło.