Dzień Dobry | Autor: Meritxell Marti

Wydawnictwo Adamada przyzwyczaiło nas już do przepięknie wydanych i przede wszystkim bardzo dobrych książeczek dla dzieci. Kiedy więc w moje ręce wpadła książeczka „Dzień dobry” wiedziałam, że to będzie strzał w dziesiątkę! Nie pomyliłam się. To naprawdę świetna pozycja dla najmłodszych. Zawiera bowiem w sobie wszystko to, czego od książeczek dla dzieci oczekujemy: jest wytrzymała, miła dla oczu, a jednocześnie nie atakująca dziecięcego wzroku zbyt dużą ilością bodźców. Jest też interaktywna, więc z pewnością wzbudzi zainteresowanie maluchów…

„Dzień dobry” to książeczka, która przeznaczona jest do czytania rano. Jej wygląd, ilustracje i tekst pokazują dziecku budzący się świat. Czytanie tej książeczki może być więc swego rodzaju porannym rytuałem, podczas którego mówimy wszystkiemu, co nas otacza tradycyjne dzień dobry. Witamy się ze słońcem, kogutem, tatą, którego spotykamy przy goleniu, sąsiadami, piekarnią. Każda strona to moment symbolicznego powitania z jednym obiektem. Po prawej stronie mamy ilustrację, po lewej – krótki, kilkuwyrazowy tekst na białym tle. Dzięki temu uwaga dziecka może skupić się na obrazku, który jednak utrzymany jest w stonowanych barwach, nie zawiera zbyt dużo detali i jest, mówiąc krótko, bardzo przyjemny.

Ciekawym rozwiązaniem, jakie odnajdujemy w tej książeczce jest jej pewna interaktywność. Każda strona ma suwaczek, idealnie dostosowany do dziecięcych paluszków. Dzięki temu suwaczkowi dziecko może przesuwać fragmenty ilustracji znajdującej się na danej stronie. Pierwszy taki ruchomy element mamy już na okładce, gdzie za pomocą suwaczka, który trzeba przesunąć do góry można obudzić słońce. Dalej wysuwają się głowy przedstawionych zwierząt czy postaci lub podnoszą się zasłony okien domów czy piekarni. Jestem przekonana, że takie stosunkowo proste rozwiązanie sprawi, iż książeczki nie znudzą się dzieciom i chętnie będą do nich wracać.

Wielokrotne czytanie tej pozycji jest możliwe także dzięki temu, iż została ona wykonana bardzo solidnie. Mówiąc o książeczkach dla najmłodszych trzeba pamiętać, że nie są to książki sensu stricte, ale także specyficzne zabawki, które dzieci chcą poznać bardzo dokładnie, często wieloma zmysłami. Dlatego bardzo ważne jest, by książki te miały grube strony, które nie podrą się i nie pogniotą. Ponadto taka gramatura służy też temu, by niewprawne dziecięce ręce były w stanie przekładać kolejne strony. W książeczce „Dzień dobry” mamy do czynienia właśnie z takim rozwiązaniem. Na uznanie zasługuje także fakt, iż rogi książeczki są zaokrąglone, co sprawia, że zabawka staje się jeszcze bardziej bezpieczna dla maluchów. Mnie zachwycił także rozmiar książki. Nie jest ona taką typową malutką książeczką dla dzieci, ale nie jest też pozycją zbyt dużą – według mnie format idealnie zmieści się w torebce, co sprawia, że książeczkę można z powodzeniem zabrać na spacer lub wycieczkę. A myślę, że może się to okazać konieczne, gdy dziecku ta pozycja szczególnie przypadnie do gustu.

W tym miejscu musze też powiedzieć, że książeczka „Dzień dobry” stanowi swego rodzaju komplet z drugą pozycją stworzoną przez tych samych autorów – „Dobrej nocy”. Myślę, że warto zaopatrzyć się od razu w obie i stworzyć z ich czytania poranny oraz wieczorny rytuał. Stanie się to nie tylko doskonałą okazją do objaśniania dziecku otaczającego je świata, ale także do celebrowania wspólnie spędzonych chwil. Bo przecież w czytaniu z dzieckiem właśnie o ten cenny, spędzony razem czas chodzi, prawda?

Ostatnimi czasy nakładem wydawnictwa Adamada ukazała się seria książeczek dla naszych najmłodszych czytelników i czytelniczek, a właściwie to czytać będą im rodzice, dziadkowie, wujkowie i ciocie, bo książeczka jest kartonowa i tym samym oznacza to, że jest przeznaczona dla dzieci, które jeszcze nie potrafią czytać, ale pilnie i z wielkim zainteresowaniem i skupieniem oglądają kolorowe i ruchome obrazki. Meritexell Marti i Xavier Salomo napisali książeczkę pt. Dzień dobry.

Książeczka nie ma wiele tekstu, ale maluszkowi, który głównie słucha i patrzy na obrazki, to wystarczy. Na lewych stronach znajdziemy tekst, a na prawych obrazki, które odzwierciedlają to, co rodzice przeczytają maluszkowi. Już na wstępie następuje miłe powitanie z nami, czytelnikami: Dzień dobry, słońce. Gdy już przeczytamy ten krótki komunikat, to gdy spojrzymy na prawą stronę, to z zza morza wysuwa się do nas uśmiechnięte, żółciutkie słoneczko. Następnie witamy się z kogutem, który w magiczny sposób pojawia się na sąsiedniej stronie. Kogut jest brązowy, z czerwonym grzebieniem i żółciutkim dziobem i nóżkami. Tenże kogut stoi na kurniku, który ma czerwony dach i jest zbudowany z pomarańczowych drewienek. Dzień dobry, tato. – czytamy, gdy na sąsiedniej stronie nasz tata zaczyna się golić (gorzej, gdy tata dziecka się nie goli i zapuszcza brodę. I wreszcie witamy się z najważniejszą osóbką w całym domu – Dzień dobry, maleństwo. A na prawej stronie z łóżeczka wysuwa się główka małego bobasa. Bobas ma trzy blond włoski na czubku głowy, niebieski smoczek w buzi i stoi w białym łóżeczku z niebieskimi ochraniaczami na szczebelkach. Patrząc na tę niebieską oprawę, moglibyśmy stwierdzić, iż jest to chłopiec, ale pamiętajmy, że nie należy nic zakładać z góry w przypadku dzieci i uznajmy, że jest to po prostu Mały Wielki Człowiek. Wpadałoby się również przywitać z budzikiem, który umila nam codziennie poranne wstawanie – Dzień dobry, budziku. A budzik aż podskoczył z radości, gdy nas usłyszał. Oczywiście nie należy zaglądać sąsiadom w okna, ale miło jest się z nimi przywitać – Dzień dobry, sąsiedzi. I w trzech domkach z czerwonymi dachami, które stoją tuż obok naszego, widzimy w oknach po kolei, w pomarańczowym domku niebieskiego kotka z wielkimi, żółtymi oczami, który siedzi obok żółtego budzika, w różowym domku sąsiada, który bierze prysznic i umila go sobie śpiewaniem i w ostatnim żółtym domku pokazuje się nam kobieta w czerwonej sukience, z długimi blond włosami, która gotuje wodę najprawdopodobniej na gorącą herbatę lub kawę, którą wypije wraz z rodziną na śniadanie. I na koniec witamy się z piekarzem – Dzień dobry, piekarnio. A naszym oczom ukazuje się pani piekarzowa, która wyjmuje z pieca świeżo upieczony chlebek z chrupiącą skórką. Ale to nie koniec. Albowiem autorzy książeczki mówią nam Pora wstawać! Ktoś jeszcze nie śpi? I naszym oczom ukazuje się miasteczko, w którym już wszyscy się obudzili, ale czy oby na pewno wszyscy? Na gałęzi siedzi szara sówka, która…śpi!

Pewnie zastanawiacie się, w jaki sposób pojawią się te wszystkie magiczne i zarazem wesołe osóbki, rzeczy. Otóż na każdej stronie jest specjalny pasek, w który wkładamy nasz palec i go przesuwamy. Dzięki temu na naszych oczach maleństwo się budzi, a tata się goli. Książeczka jest utrzymana w ciepłych barwach, przeważają odcienie czerwieni, żółci i pomarańczowego. Na lewych stronach, gdzie znajduje się czarny tekst, kartki pozostają białe.

Gorąco polecam tę książkę zarówno dla naszych własnych pociech, jak i w prezencie. Z pewnością przyniesie wiele radości i wywoła uśmiech na nie jednej dziecięcej twarzy.