Poradniki Oraz Inne Opowiadania Z Humorem | Autor: Ludwik Koczjark

Ludwik Koczjark stworzył malutką, niepozorną książeczkę z opowiadaniami dla dorosłych, która rozbraja swoim prostym, aczkolwiek wyrazistym poczuciem humoru. Jego historie są takie codzienne, typowe, powszechne, takie, z jakimi spotykamy się na co dzień w normalnym życiu. Ma się wrażenie, że u tego autora to pogoda odgrywa pierwszoplanową rolę i to od niej uzależnione są dawane rady/porady dla czytelników. Cały zbiór zaczyna się kilkoma poradnikami wczasowicza – czyli cały cykl rozpoczynamy latem. Pisarz, w sposób żartobliwy mówi nam, jak najlepiej zaplanować wyjazd, gdzie w Polsce można się właściwie wybrać – tutaj przeważają dwie opcje – morze albo góry, z czego, według niego, tu i tu robi się to samo, tylko, że w górach nie ma morza, w którym można by się wykąpać. Zarysowuje humorystyczne sytuacje odnośnie sąsiadów, koszenia trawy, odśnieżania podjazdu i jeszcze wielu innych normalnych sytuacji z życia wziętych. Po wspomnianym lecie pojawia się jesień, zima, wiosna i poszczególne „wielkie dni” roku – przykładowo: Dzień Dziecka, wejście do Unii Europejskiej, Święta Wielkanocne, Święta Bożego Narodzenia, czy świętowanie Nowego Roku. Jest to zatem swoisty, bardzo „niepoważny” kalendarz z życia przeciętnego Polaka, mającego dzieci, pracę, samochód, dom… można by powiedzieć, że to nic nadzwyczajnego, ale jednak jakaś magia w tej typowości i codzienności z pewnością jest.

Czytelnik, czytając nawet wybiórczo niektóre opowiadania nie zgubi się w gąszczu tekstu. Każda historia to osobny epizod, nie łączący się z poprzednimi. Już wcześniej kilkukrotnie wspomniałam o charakterze tego tekstu, który ma być po prostu żartobliwy, zdystansowany, lekki i nieangażujący zbytnio naszego umysłu – można śmiało powiedzieć, że właśnie tak jest, przy czym momentami ma się wrażenie, że ten humor jest odrobinę naciągany i irytujący, próbujący jakby za wszelką cenę w każdej opisywanej sytuacji znaleźć coś śmiesznego. Całe szczęście, nie jest to jednak regularna tendencja i rzeczywiście w większości przypadków można się uśmiechnąć pod nosem, czy nawet rubasznie i nieskrępowanie zaśmiać się w głos.

Czy oprócz tego codziennego humoru jest w tej książeczce coś innego, co może zaciekawić czytelnika? Tak daleko niestety bym z pozytywną opinią nie wybiegała, bo jest to najzwyczajniejsze w świecie „szybkie czytadło” do wieczornej herbaty lub śniadaniowej kawy, jak kto woli. Można sobie tą książeczką poprawić humor. Jednak jakiejś ambitniejszej refleksji w niej nie odnajdziemy. Ale cały czas musimy pamiętać o tym, że zadanie, jakie sobie sam nałożył autor nie ma nic wspólnego z kreowaniem powieści ambitnej, refleksyjnej, poważnej. Tutaj pierwszą rolę odgrywa humor sytuacyjny i tylko przez jego pryzmat można nam ocenić książkę.

Muszę przyznać, że samego autora niestety nie znam i jest to moje pierwsze spotkanie z nim. Wydawałoby się, że jego Opowiadania z humorem to chyba całkiem niszowe wydanie, takie raczej dla lokalnej społeczności, bez tendencji chęci szerzenia myśli pisarskiej gdzieś dalej w świat. Dla tego, zapewne początkowego pisarza, nie jest to ważne, zapewne cieszy się, że jego opowieści trafią w ręce znajomych, sąsiadów, rodziny. Mimo małego warsztatu pisarskiego i doświadczenia, jak się domyślam, Ludwik Koczjark stworzył ciepłe, radosne czytadło dla każdego, kto chciałby w szarości codziennego życia odnaleźć mały promyk ciepłego słońca i uśmiechu. Cieszy, że można od czasu do czasu wziąć w ręce taką małą, niepozorną książeczkę i przeczytać, że w każdej doli można upatrywać się szczęścia, radości i pogody ducha. Polecam serdecznie.