Żywioły Lukrecji | Autor: Laura Adori

Gdy kobieta zachodzi w ciążę jej świat przewraca się do góry nogami, ale okazuje się, że z mężczyznami bywa dużo gorzej…

Lukrecja znalazła się w nowej życiowej sytuacji, a mianowicie jest w ciąży. Wahania nastrojów sprawiają, że popada od euforii po depresję i nic nie może na to poradzić. Jakby tego było mało Konstanty do tej pory zrównoważony i punktualny, zaczyna być roztargniony i o wszystkim zapomina. Jednak kobieta stara się to jakoś racjonalnie tłumaczyć z różnym efektem. Część swojej uwagi skupia jednak na swoim blogu, który bije rekordy popularności. Każdy wpis ma wielu zwolenników, co dodaje sił kobiecie w tym trudnym dla niej czasie. Jakby mało było zmartwień wielkimi krokami zbliża się ślub matki Lukrecji. Oczywiście ma być jak z bajki, jednak dziewczyna nie wierzy, żeby wszystko poszło tak gładko jak jest w planach. Mimo całego sceptycyzmu okazuje się, że w momencie ślubu wszystko idzie pomyślnie. Humor Lukrecji psuje jednak jeden z matki gości, wróżąc chorobę dziecku. Czy wróżba się spełni? Jak Lukrecja i Konstanty poradzą sobie z nowymi wyzwaniami?

„Żywioły Lukrecji” to trzeci tom autorstwa Laury Adori opowiadający o losach tytułowej bohaterki. Lukrecja w tej części jest bardziej rozchwiana emocjonalnie z racji ciąży, jednak wciąż oddaje się swojej pasji. Autorka opisując przepisy, które bohaterka umieszcza na blogu, wkłada w to całe serce i widać, że kuchnia musi być również jej miłością. Jeżeli ktoś jest również fanatykiem smaków i aromatów, może znaleźć w tej pozycji wiele propozycji kulinarnych. Mimo zmian w zachowaniu, jedno jest ciągle niezmienne w postaci Lukrecji, a mianowicie jej wiara w wyrocznie i we wróżby. O ile wyrocznia jest mniej więcej dopasowana do sytuacji i ma oddźwięk pozytywny, o tyle wróżby, które nie zawsze są prawdziwe, przysporzą wiele zmartwień Lukrecji.

Po przeczytaniu poprzedniego tomu byłam dosyć sceptycznie nastawiona do owego cyklu, gdyż przeszkadzała mi ilość wróżb i ezoteryki w drugim tomie, jednak trzecia część pozytywnie mnie zaskoczyła. Oczywiście zdarzają się tego typu praktyki czynione przez główną bohaterkę, jednak w moim odczuciu jest ich o wiele mniej. Powieść dzięki kreacji głównej bohaterki i jej przyjaciółek – Claudynki i Wery – pełna jest pozytywnego humoru.

Mając w pamięci poprzednią część tej serii autorstwa Laury Adori wahałam się co do tego tytułu jednak niesłusznie. Może być to kwestią tego, że wiedziałam co mniej więcej może mnie czekać, dlatego moje podejście było inne niż ostatnim razem. Aczkolwiek pozytywnie się zaskoczyłam – pełno było humoru, mniej „ciekawe co na ten temat powie wyrocznia”, także ogólne wrażenie bardzo pozytywne. Minusem jednak było to, że w tej części autorka prawie pominęła wątki poboczne – mało skupiła się na życiu Claudynki i Wery, czego żałuję, gdyż w poprzedniej części autorka wspominała coś o ich życiu i starała się ich nie pomijać. Jednak nie licząc tego, książkę czyta się bardzo szybko, powtórzę to kolejny raz – w moim odczuciu jest lepsza niż drugi tom i polecam ją na zbliżające się jesienne i zimowe wieczory. Niejeden przepis na napoje rozgrzewające, które Laura Adori zawarła w tej części, można wypróbować i nie trzeba być wielkim pasjonatem kuchni i smaków, aby zatracić się w tych aromatach.