Nigdy Nie Jest Za Późno | Autor: Pema Chödrön

Pema Chödrön? Brzmi dziwnie

Nigdy wcześniej nie miałam w rękach książki buddyjskiej mniszki, która, co może wydać się Europejczykom jeszcze bardziej orientalne, miała amerykańskie pochodzenie. Gdy na dodatek przeczytałam jeszcze, że Pema Chödrön jest ulubienicą gwiazd Hoolywood oraz zdobyła tytuł aczarii, jaki otrzymać mogą tylko najbardziej doświadczeni nauczyciele buddyjscy, którzy własną postawą życiową potwierdzają zdobycie prawdziwej mądrości, moja ciekawość wzrosła. Chociaż religia i filozofia buddyzmu są mi obce i zupełnie się z nimi nie utożsamiam, pomyślałam, że czas poświęcony na lekturę poradnika o wymownym tytule Nigdy nie jest za późno. Jak czerpać siłę z przeciwności losu, mimo wszystko nie będzie czasem straconym.

Co można znaleźć w poradniku?

Autorka ma świadomość tego, że nie każdy swobodnie posługuje się językiem buddyzmu. By nie zamykać się jedynie na tę grupę, ale skierować książkę do większej społeczności, poradnik wyposażony został w specjalny słowniczek, w którym znaleźć możemy m.in. pojęcia tj. trzy znamiona egzystencji, pradżnia, Epoka Ciemności, dharma, poziom ostateczny (absolutny) czy samsara. Ten dodatek zdecydowanie ułatwia czytanie wszystkim niezaznajomionym z filozofią Wschodu. Natomiast dla czytelników chcących poszerzyć wiedzę na temat światopoglądu buddyjskiego, Pema Chödrön przygotowała specjalną bibliografię.

Książka podzielona została na dwanaście rozdziałów, które stanowią zarazem dwanaście z pozoru prostych kroków do osiągnięcia szczęścia. Pema Chödrön zaczyna od cierpliwych i delikatnych tłumaczeń, jak ważne dla osiągnięcia stanu równowagi jest nie tyle uwolnienie się od lęku, co oswojenie go. Autorka przekonuje również, że postawa życzliwości powinna być przyjmowana nie tylko wobec innych, ale także wobec samego siebie. Większość poglądów buddystki opiera się na jej długoletnim doświadczeniu i obserwacji współczesnego świata. Jak przekonuje mniszka, zbyt wiele jest w nas oporu i postawy wrogości, która każe nam walczyć i uniemożliwia spokojne, pozbawione napięcia trwanie. Uwagi Pemy dotyczą nie tylko relacji zewnętrznych, a więc takich, które nawiązujemy ze wszystkim tym, co pozostaje poza nami, ale także wewnętrznej, intymnej relacji, jaką mamy do samego siebie. Zdaniem Chödrön nie jesteśmy w stanie współczuć i przyjąć pełnej empatii postawy wobec drugiego człowieka, jeżeli nie potrafimy traktować z szacunkiem i łagodnością samych siebie. Pema stara się również nauczyć swych czytelników postawy otwartości i zaprzestania, jakże powszechnego w dzisiejszym świecie, ciągłego zrzucania winy za nasze niepowodzenia na innych. W zamian autorka proponuje człowieczeństwo oparte na odpowiedzialności.

To tylko kilka z wielu uwag prezentowanych na kartach książki. W trakcie czytania możemy przekonać się, że krótka notka na skrzydełku książki nie kłamie, ale jest świadectwem profesjonalizmu autorki. Chociaż poradnik napisany jest w bardzo taktowany i pełny ciepła sposób, niektórych czytelników odrzucać może jego zakorzenienie w buddyzmie.

Czy warto poznać poradnik bliżej?

Nigdy nie jest za późno. Jak czerpać siłę z przeciwności losu to niewątpliwie książka warta uwagi. Nawet jeżeli nie podzielamy religijnych poglądów Pemy Chödrön, niewątpliwie możemy się od niej sporo nauczyć. Spokój odczuwany podczas lektury jest kojący, a poruszane tu kwestie i problemy uznać można za uniwersalne. Pokojowa postawa autorki, pełna szacunku oraz życzliwości dla świata i ludzi, zdecydowanie zasługuje na uwagę. Istotny jest również sposób przekazywania wiedzy i forma przekonywania do własnych sądów. Chödrön nie jest nachalna lub zaborcza, ale delikatna i nienarzucająca się. Choć religia, jaką jest buddyzm, jest mi zupełnie obca, do samej książki nie mogę mieć zastrzeżeń.