Dwadzieścia Minut Do Szczęścia | Autor: Katarzyna Mak

Nieraz przekonaliśmy się, że o naszych losach decydują przypadki, które wprowadzają nasze życie na całkiem inne tory.

Michalina to studentka, którą od uzyskania dyplomu dzieli jedynie odbycia praktyki w gospodarstwie rolnym. Jest to jeden z niewielu pozytywów w jej życiu, gdyż jedyną bliską jej osobą jest jej chłopak, do niedawna żyła również jej babcia, która zajmowała się jej wychowaniem, ale zmarła pozostawiając dziewczynie swoje mieszkanie. By osiągnąć swój cel, Misia wyrusza do podmiejskiego gospodarstwa. W niefortunnych okolicznościach poznaje swojego szefa Mikołaja i z mocnym postanowieniem poprawy postanawia wywrzeć na nim lepsze wrażenie już następnego dnia. Jednak los bywa przekorny i znów jej się to nie udaje. Z czasem okazuje się jednak, że Mikołaj i Michalina przyciągają się wbrew swojej woli. Dziewczyna wyrzuca ze swojej podświadomości fakt iż ma chłopaka i ląduje w łóżku z Mikołajem. Tuż po tym wydarzeniu mężczyznę odwiedzają rodzice, co doprowadza do wyjazdu dziewczyny z gospodarstwa. Po powrocie okazuje się, że Mikołaj czeka już na nią przed mieszkaniem, jednak Michalina nie chce z nim zamienić nawet słowa. Udaje się prosto do swojego mieszkania i tam doznaje kolejnego ciosu. Okazuje się, że jej chłopak zdradza ją i to nie z byle kim – zdradza ją ze swoim najlepszym kolegą. Jak te wydarzenia wpłyną na życie i karierę Michaliny? Czy Mikołaj da sobie spokój z impulsywną studentką?

„Dwadzieścia minut do szczęścia” to debiutancka powieść Katarzyny Mak. Okładka obiecuje opowieść jak z bajki i jest to w dużej mierze prawda. Historia nie jest szablonowa, ciekawie przedstawiona. Autorka opisuje dokładnie osobowość każdego z bohaterów i stara się nakreślić jego historię, jednak całość jest stanowczo za krótka. Wątki, pojawiające się miedzy czasie, mogłyby być bardziej rozwinięte. Aczkolwiek sama akcja trzyma czytelnika w napięciu i budzi pewne niepokoje. Ogólnie historia przedstawiona przez autorkę, jest przemyślana, ale mogłaby być lepiej dopracowana. Każdy z bohaterów jest indywidualną jednostką i może nie od razu, ale z czasem wzbudza sympatię w czytelniku. Język jest prosty, a przy 188 stronach, okazuje się, że jest to propozycja na jedno popołudnie.

Każdy człowiek gdy spotka go coś złego, szuka jakiegoś logicznego wytłumaczenia. Główna bohaterka zmaga się z wieloma niepokojami i jest pewna, że wszystko co zło należy się jej, gdyż ma zły gen. Autorka stara się pokazać czytelnikowi, że szczęście nie zwraca uwagi na nasz status społeczny bądź nasze pochodzenie. Jeśli chcemy poczuć się szczęśliwi, musimy przestać oponować i otworzyć się na nie gdy pojawia się na horyzoncie. Katarzyna Mak w powieści „Dwadzieścia minut do szczęścia” pokazuje nam, że los bywa bardzo przewrotny i każda sytuacja może mieć dobre wyjście, wystarczy że będziemy tego bardzo chcieli. Mnogość powieści do jakich mamy dostęp w dzisiejszych czasach, pozwala nam być bardzo wybrednymi. Nie jest to może powieść z najwyższej półki, jednak ciekawa fabuła, historia troszkę inna niż wszystkie i ciepło jakie z niej biją, stawiają ją w moim mniemaniu na pozycję godną polecenia. Nie odnajdziemy w niej życiowych drogowskazów, ale oderwiemy się od rzeczywistości, pozwolimy by przez chwilę w naszym życiu zagościła impulsywna Michalina i rozważny Mikołaj, którzy przebywają w pięknych okolicach malowniczo przedstawionych przez autorkę.