Pamiętnik Nastolatki 6 | Autor: Beata Andrzejczuk

Na początku uprzedzę, że jeśli nie czytaliście poprzedniej części, lepiej nie czytajcie mojego tekstu, bo mogę nieco za dużo zdradzić. Po tragicznym wypadku Maksym znajduje się w szpitalu. Jest w dość kiepskim stanie. Nie wiadomo, czy jeszcze kiedykolwiek będzie chodził. Koło Natalii zaczyna się kręcić Bartosz, który postanawia wykorzystać sytuację. Przecież lepiej być ze sprawnym chłopakiem niż z kaleką. Na dodatek oliwy do ognia dolewają Kamila i Aleksandra, które nieco namieszają w życiu dziewczyny. Co tym razem na nią czeka? Czy w końcu będzie na tyle dorosła, by przekonać się, czego właściwie chce od życia?

Jeśli czytaliście mój tekst o poprzedniej części, wiecie, że właśnie od niej zaczęłam moją przygodę z Natalią. Jej wcześniejsze przygody nie są mi zbyt dobrze znane. Postanowiłam jednak dać temu cyklowi szansę i przekonać się, co mają mi do zaoferowania trzy ostatnie części. Finał poprzedniej sprawił, że musiałam dowiedzieć się, co będzie się działo z Maksymem. Nie spodziewałam się tego, że na końcu chłopak tak skomplikuje sprawy. Nie zdradzę zakończenia, ale powiem, że sporo się działo.

Tę część czytało mi się nieco lepiej, chociaż pojawiły się osoby, które powinnam znać, a w sumie niewiele o nich wiedziałam. Na początku mi to nieco przeszkadzało, ale szybko wbiłam się w rytm opowieści. Wątek romansowy niespecjalnie mnie zachwycił, ale muszę przyznać, że jest dość wiarygodny. Podejrzewam, że wiele nastoletnich dziewcząt ma coś podobnego na koncie. Może niekoniecznie jeden z potencjalnych chłopaków jest po wypadku, lecz reszta w miarę powinna się zgadzać.

Poprzednio na nerwy działała mi dość ostro Blanka. W tej części nieco się zrekompensowała i doszłam do wniosku, że w sumie nie jest taka zła i całkiem niezła z niej koleżanka. Może czasem za bardzo sobie z Natalią słodziły, ale dało się to jakoś przeżyć. Teraz moimi wrogami numer jeden były Kamila i Aleksandra. Miałam ochotę jedną i drugą zdrowo przez łeb zdzielić za to, w jaki sposób się zachowywały. Bartosz, który zaczął kręcić się koło Natalii, nie wzbudził mojego zaufania. Nie chciałabym, żeby ktoś taki się mną zainteresował. Maksym stracił sporo w moich oczach. Pozostali bohaterowie nie wzbudzili we mnie większych emocji. Po prostu byli.

W porównaniu z poprzednią częścią, ta wydaje mi się nieco lepsza. Natalia jest nieco bardziej dojrzała. Bez szaleństw, ale powoli wyrasta z nastoletnich wyskoków. W końcu udało mi się ją polubić. Czasem nie rozumiałam jej zachowania, lecz przypomniałam sobie, że przecież ja też byłam kiedyś w jej wieku i robiłam podobne rzeczy. To, co zrobiła w ostatnim rozdziale sprawiło, że chciałam poznać zakończenie jej historii i dowiedzieć się, w jaki sposób skończy się Pamiętnik nastolatki jako cykl.

Te książki powinny przypaść do gustu przede wszystkim nastoletnim czytelniczkom. Starsze panie raczej niewiele znajdą tutaj dla siebie. Momentami rzucało mi się w oczy to, jaka przepaść dzieli mnie i bohaterkę, i przypominałam sobie, że swoje lata mam i jestem nieco za stara na lekturę. Pomimo to chcę dowiedzieć się, jak będzie wyglądało rozstanie z Natalią. Czy uda jej się poukładać życie i czy wybierze mężczyznę, któremu odda swoje serce. Ciekawe, co przyniesie mi ostatnia część.