Tajemnice Bostonu | Autor: Elizabeth Camden

Stella West jest czołową postacią londyńskiej bohemy. Kiedy jednak jej ukochana siostra ginie w tajemniczych okolicznościach, kobieta rzuca wszystko i udaje się do Bostonu. Nikt jednak nie chce powiedzieć jej, co stało się z Gwendolyn. Gdy spotyka Romulusa White'a, wydawcę posiadającego liczne znajomości wśród miejscowych oficjeli, który próbował przekonać ją, by pracowała dla jego wydawnictwa, szybko uświadamia sobie, że mógłby on okazać się ważnym sprzymierzeńcem w jej prywatnym śledztwie. Czy mężczyzna faktycznie pomoże odkryć jej prawdę o śmierci siostry?
Patrząc na Stellę, momentami miałam ochotę zdrowo nią potrząsnąć. Trudno mi jednoznacznie powiedzieć, co właściwie czuję w stosunku do niej. Raz było mi jej żal, ale za moment traciłam do niej cierpliwość, bo zachowywała się w irytujący sposób. Jedno trzeba jej jednak przyznać, miała jaja i nie należała do strachliwych panienek. Nieco bardziej zaintrygował mnie Romulus. Chociaż na początku go nie polubiłam, z czasem zaczęłam się do niego przekonywać. Podbił moje serce, gdy okazało się, że pod maską twardego żartownisia kryje się coś więcej. Co? Tego już musicie przekonać się sami.

Książka ma swój klimat. Autorka oczarowała mnie i wciągnęła w swoją opowieść, przenosząc mnie w czasie. Może i fabuła nie jest zbyt oryginalna – w literaturze było już trochę sióstr, które ginęły w niewyjaśnionych okolicznościach, ale mimo to byłam ciekawa tego, w jaki sposób rozwinie się akcja. Na początku myślałam, że uda mi się znaleźć właściwy trop przed Stellą, ale przeceniłam swoje możliwości. Rozwiązanie tej zagadki mnie zaskoczyło.

Akcja powieści toczy się dość wolno, lecz nie mówię, że jest w tym coś złego. Autorka jest dość skrupulatna, jeśli chodzi o opisywanie miejsc i wydarzeń, i poświęca sporo miejsca na szczegóły. Przeważnie coś takiego mi przeszkadza i mam wrażenie, że pisarz robi to specjalnie, bo nie ma pomysłu na fabułę i stara się za wszelką cenę dopisać jeszcze parę stron. W tym przypadku tak nie było. Każdy szczegół był istotny i wnosił coś do sprawy.

W powieści pojawia się wątek miłosny. Czułam, jak mrozi mi się krew w żyłach, gdy zorientowałam się, co się dzieje. Na szczęście Elizabeth Camden poprowadziła wszystko w dość subtelny sposób i nie stał się on głównym wątkiem powieści. Śledztwo dotyczące śmierci Gwendolyn nadal było najważniejsze. Tkliwego wzdychania do siebie bym nie zniosła.

Nieco obawiałam się tego, co wyjdzie z połączenia kryminału, romansu i powieści historycznej, ale muszę przyznać, że ta mieszanka wyjątkowo przypadła mi do gustu. Autorka bardzo dobrze wyważyła proporcje między poszczególnymi wątkami i nie miałam wrażenia, że któryś z nich był ciągnięty na siłę czy przegadany. Potencjał tej historii został w pełni wykorzystany. Wisienką na torcie jest okładka. Idealna do tej książki.

Nie wiem, czy lubicie takie klimaty, dlatego chciałabym, żebyście podjęli decyzję o sięgnięciu po tę książkę na własną odpowiedzialność, choć mnie ona przypadła do gustu. Jest w niej coś, co sprawia, że człowiek nie chce jej odłożyć na półkę i chce dowiedzieć się, jaki ta historia będzie miała finał i co właściwie stało się z Gwendolyn. Zdarzą się okazje do śmiechu, ale także i do zadumy. Jeśli szukacie powieści, która przeniesie was w czasie, zastanówcie się nad wyborem tej pozycji.