Modny PRL | Autor: Grzegorz SołtysiakDorota Williams

Dzisiaj cofniemy się nieco w czasie. Witajcie w PRL-u. Przekonajcie się, co nosili wasi rodzice i dziadkowie. Za jaką modą podążali. Książka Doroty Williams, znanej stylistki i kostiumografki, oraz historyka Grzegorza Sołtysiaka przenosi nas do świata mody PRL-u. Autorzy nieco szerzej podeszli tu do pojęcia mody. Chodzi tu nie tylko o to, jakie ubrania noszono, ale również o styl życia. To opowieść o ludziach, miejscach i przedmiotach, które w różnych dekadach PRL-u były modne, dodawały blasku szarej rzeczywistości i wyznaczały status społeczny. Autorzy piszą nie tylko o ikonach mody, słynnych modelkach czy projektantach, ale także o kultowych przedmiotach: okularach Zbyszka Cybulskiego, lambretcie Krzysztofa Komedy czy rakiecie tenisowej Wojciecha Fibaka, wspominają też modne miejsca - kawiarnie i kluby jazzowe. Modny PRL to przede wszystkim książka o tęsknocie za normalnym światem, który często uosabiała puszka coca-coli czy guma do żucia kupiona w Pewexie.
PRL znam wyłącznie z opowieści moich rodziców i starszej siostry. Ja miałam to szczęście, że urodziłam się, już po upadku tego ustroju, więc nie wiem, jak funkcjonował. Wiem za to, co wtedy nosili ludzie. Widziałam zdjęcia rodziców z czasów młodości i do tej pory dostaję nagłego ataku śmiechu, gdy przypomnę sobie ojca ubranego w hipisowski strój. Poszedł za modą. Niekoniecznie to do niego pasowało, ale się tym nie przejmował. Skoro wszyscy to nosili, to dlaczego on miałby być gorszy?
Książka została podzielona na 4 części. Każdą z nich uzupełniają czarno-białe zdjęcia. Ona nadają tej publikacji niesamowitego klimatu. Przenoszą w czasie. Co prawda niektóre z nich już widziałam, ale większość zobaczyłam po raz pierwszy. Początkowo żałowałam, że fotki nie są kolorowe, lecz doszłam do wniosku, że w sumie nawet to lepiej. Nie wiem, czy zamieszczenie wkładek z kolorowymi zdjęciami nie zabiłoby nieco klimatu publikacji. Teraz było idealnie.
Nie interesuję się jakoś specjalnie modą. Ubieram to, w czym czuję się swobodnie, a nie to, co w danym sezonie jest modne. Nie wiedziałam, czego mogę spodziewać się po tej publikacji. Nieco obawiałam się tego, że zostanę zarzucona informacjami o krojach poszczególnych fasonów i padnę z nudów, nie dochodząc nawet do połowy. Na szczęście autorzy mnie zaskoczyli. Owszem, poświęcili sporo miejsca ubiorom, ale nie zapomnieli o stylu życia osób, które je nosiły. Nawet nie spodziewałam się takiej lekcji historii.
Autorzy pokazują, jakie w danym czasie ubrania były modne i jak wpłynęło to na nas. Nie każda moda się przyjęła i nie zawsze to, co ubierały gwiazdy, przykuwało uwagę szarych obywateli. Uwagę poświęcono także kultowym przedmiotom, na co uwagę zwraca w opisie wydawca. Kojarzycie Zbigniewa Cybulskiego bez jego okularów? W trakcie lektury przyłapałam się na tym, że właściwie nie wiem, jak on bez nich wygląda. Takich smaczków znajdziecie tu trochę więcej.
Nie wiem, czy ta publikacja nie przypadnie do gustu bardziej kobietom niż mężczyznom. Nie to, że odradzam panom sięganie po nią, ale tematycznie Modny PRL będzie bardziej odpowiadał paniom. Wiek czytelników nie gra większej roli. Dla starszych czytelników to będzie sentymentalna podróż w czasie. Dla młodszych – niesamowita lekcja historii, której nie dostaną w szkolę. Nie powinniście nudzić się z tą publikacją. Czas leci przy niej jak z bicza strzelił. Polecam