Odkurzacz Czarownicy | Autor: Terry Pratchett

Animacje Disney'a, serie o czarodziejach, książki dla najmłodszych, wszystko to tworzy swoistą całość. W wyjątkowy sposób pozwala na powrót do krainy, gdzie dobre uczynki zostaną wynagrodzone, niegodziwi ludzie poniosą karę, gdzie wszystko jest czarno na białym, choć oprawione w paletę barw prawdziwie Full HD, w dodatku obleczone technologią ciekłokrystaliczną. Do takiego miejsca pozornie zaprasza nas Pratchett.

Pozornie, bowiem jego opowiadania o tytule mocno oderwanym od rzeczywistości, oprawione w kolorową okładkę z "Odkurzaczem czarownicy", raczej grubszej i rubaszne, odbiegają od typowych, dziecięcych historyjek. W przypadku tego egzemplarza sam Autor musiał się wykazać pewnym dystansem do swojej twórczości, być może dlatego ów zbiór trafia już w ręce zagorzałych czytelników rodem ze Świata Dysku, ewentualnie na półkę obok „Kota w Butach” i pluszowych miśków, darowanych w świątecznym prezencie od ciotki, raczej omijającej fantastykę.

Świetnie się jednak składa, jako że ktoś szukający bajek dla dzieci, znajdzie je w środku, oprawione licznymi rysunkami i dużą czcionką, ze zmieniającymi się wraz z akcją stylami tekstu, co pozwala na wytłuszczenie kluczowych dialogów bohaterów, lub pokazanie emocji dla tych, którzy wciąż są początkującymi poszukiwaczami zakątków wyobraźni, albo potrzebują dodatkowego impulsu do skupienia swej uwagi na ponad 350 stronach. Tłumacząc jednak trafność wyboru, należy podkreślić fakt, że wizje przygód kreowane przez Terry'egoPratchett'a zawsze są interesujące. Jego opisowy styl nie pozbawiony częstej interakcji między bohaterami sprawia, iż nie sposób się nudzić, czy to śledząc losy czarownicy z tytułowego opowiadania, SamseKonaja, księcia Tyrana, czy innych. Wszystkie elementy świata przedstawionego wprowadzane są do akcji według logicznego schematu, a każde odbiegnięcie od niego opatrzone jest przypisem, co ciekawe – jeszcze bardziej zabawnym niż sam tekst. Jest to typowe dla późniejszego Pratchett’a, nie ma wszak pewności, czy to nie on je wstawił, wobec deklaracji „drobnych korekt” tu i tam. Ponieważ same teksty zawarte w "Odkurzaczu czarownicy", o czym możemy się przekonać czytając słowo od Autora znajdujące się na początku książki, pochodzą z lat debiutanckich, kiedy ten dopiero zaczynał przygodę z pisaniem, a także mając na uwadze docelową grupę odbiorców w wieku szkolnym, zdania są dużo prostsze, akcja mniej zawiła, każde zopowiadań posiada wstęp, rozwinięcie oraz zakończenie.

Jak już zostało wspomniane istnieje jednak różnica. Różnicą tą jest morał. Bajka dla dzieci powinna nieść jasne przesłanie, pozytywne i pouczające. Takich opowiastek jednak u Pratchett'a nie znajdziemy, nawet w książce pozornie na tyle baśniowej.W konsekwencji okazuje się, że pozycja ta nadaje się wyśmienicie dla dzieci, dla miłośników fantastyki szukających czegoś naprawdę lekkiego do poczytania, ale także i dla wszystkich tych, którzy chcą znaleźć odrobinę kunsztu w niezwykle przystępnej formie. Nie należy jednak oczekiwać zbyt wiele, co będzie gwarancją zadowolenia z nabycia „Odkurzacza czarownicy”, a także pozwoli powiększyć grono miłośników Autora. Dla uważniejszych czytelników warto poświęcić słowo wyjaśnienia, tom został wydany już po odejściuTerry’egoPratchett’a na przymusową emeryturę gdzieś, gdzie zabrał go Pimpuś, wszak nie jest to wynalazek związany z ingerencją innych osób w treści, czy próbami dokończenia tekstów z szuflady. Po wyjaśnieniach należy jeszcze zamieścić przestrogę:cały zbiór posiada jedną wyczuwalną wadę, którą jest całkowite pochłonięcie czytelnika, bez względu na wiek, czy zamiłowanie do magii.