Wygnana Królowa | Autor: Mercedes Salisachs

Wiktoria Eugenia Julia Ena Battenberg (1887-1969) – królowa Hiszpanii. Była wnuczką królowej Wiktorii i chrześnicą cesarzowej Eugenii. Zakochała się bez pamięci w królu Hiszpanii, Alfonsie XIII i postanowiła go poślubić, choć ostrzegano ją, by tego nie robiła. Jednak w dniu ślubu o mało nie padła ofiarą zamachu, a jej małżeństwo szybko znalazło się w cieniu choroby dzieci. Mało tego, mąż nie należał do najwierniejszych. Wiktoria mogła liczyć jedynie na wsparcie teściowej.

Mam bzika na punkcie wszelakich książek o członkach rodziny królewskiej. Czytam je niemalże nałogowo. Nie mogłam więc przejść obojętnie obok tej powieści. Na temat hiszpańskiej rodziny królewskiej wiem dużo, jednak wciąż mam braki w wiedzy. Jeśli chodzi o Wiktorię zwaną Eną, przyznam szczerze, że niewiele wiedziałam na jej temat. Nawet nie miałam świadomości, że była prababką obecnego króla Hiszpanii, Filipa. Wiktorię poznajemy, gdy przyjeżdża na chrzest swojego prawnuka. Powrót do Hiszpanii sprawia, że będąca u kresu swoich dni królowa, wspomina to, co ją w życiu spotkało.

Mercedes Salisachs w nie do końca przystępny dla czytelnika sposób przedstawiła życiorys Wiktorii Eugenii. Królowa przenosi się bowiem w czasie. Takie pomieszanie przeszłości i teraźniejszości nie ułatwiało lektury. Kilka razy pogubiłam się w tym, w którym roku właściwie jestem. Podejrzewam, że wielu czytelników będzie miało ten sam problem. Autorka nie do końca przemyślała tę kwestię.

Sam pomysł na powieść nie był zły. Nie czytałam wcześniej żadnej powieści o Wiktorii Eugenii. To była dla mnie zagadkowa postać. Za pośrednictwem Mercedes Salisachs mogłam ją poznać, choć muszę przyznać, że nieco drażniło mnie to, że królowa miała tendencję do wplatania w swoje wypowiedzi filozoficznych wywodów. Przez nie akcja niepotrzebnie zwalniała.

Autorka w miarę dobrze przygotowała się do wykonania zadania. W sumie nie mogę nic jej zarzucić, jeśli chodzi o tło historyczne. Przeszkadzał mi jedynie sposób, w jaki opowiadała o Wiktorii Eugenii. Ta historia miała ogromny potencjał, nie został jednak w pełni wykorzystany, nad czym ubolewam. Uwielbiam powieści historyczne i liczyłam na genialną lekturę o królowej, która w Polsce nie jest specjalnie znana. Bohaterowie przedstawieni w powieści są wyraziści, nie można im nic zarzucić. W tej kwestii Mercedes Salisachs poradziła sobie bardzo dobrze.

Pozwólcie, że pochylę się na chwilę nad okładką. Trzeba przyznać, że przykuwa uwagę. Osoba, która ją zaprojektowała, wykonała kawał dobrej roboty.

Kiedy zobaczyłam zapowiedź tej powieści, nie mogłam doczekać się, kiedy po nią sięgnę. Byłam ciekawa tego, w jaki sposób autorka podejdzie do osoby królowej Wiktorii Eugenii. Teraz ze smutkiem przyznaję, że czuję się rozczarowana. Zamiast lekkiej lektury, z którą mogłam spędzić udany wieczór, otrzymałam trudną w odbiorze powieść. Kilka razy odłożyłam książkę na półkę i wcale nie miałam pewności, że do niej wrócę. Nie potrafię polecić wam tej powieści, choć zabierałam się za jej czytanie z takim właśnie zamiarem. Byłam bardzo pozytywnie nastawiona i rozczarowałam się. Moje zdanie na temat Wygnanej królowej znacie. Nie będę was specjalnie namawiać do lektury ani też pisać, żebyście omijali ją z daleka. Będzie najlepiej, jeśli sami zadecydujecie, czy chcecie przeczytać historię Wiktorii Eugenii. Zasługuje na uwagę, jednak jest przedstawiona w dość trudny sposób. Pozostawiam was z decyzją odnośnie sięgnięcia po książkę.