Rumuńskie Kawony | Autor: Konrad T. Lewandowski

Nigdy wcześniej nie słyszałam o tej serii książek Nie znałam też autora i nie wiedziałam, że Rumuńskie Kawony to jest któryś z kolei tom o Jerzym Drwęckim. Mimo to, pobieżnie przeczytałam opis, stwierdziłam, że czemu nie. Nie może też być mowy o tym, że przy wyborze kierowałam się okładką... pająk i to mówi samo przez się. Teraz jestem już po lekturze i mogę się z Wami podzielić moją opinią o tej pozycji.

Mimo wszystkich znaków na niebie i ziemi i ostrzeżeń, Jerzy Drwęcki wybiera się na urlop pod granicę rumuńską. Przygoda zaczyna się już w pociągu, a to dopiero zwiastun tego, co będzie się działo. Na domiar złego, komisarzowi nie będzie dane zamieszkać z młodą Panią Drwęcką, gdyż trafia do pałacu baronowej von Turnau, a przecież jej nie sposób odmówić. Drwęcki musi się zmierzyć z taką rzeczywistością w jakiej się znajduje, bo może się to źle skończyć.

Na samym początku, chciałabym zaznaczyć, że mimo braku znajomości poprzednich części, śmiało można sięgnąć właśnie po to. Mimo braku informacji o wcześniejszym życiu komisarza, da się czerpać przyjemność z lektury i wcale nie utrudnia to odbioru całości fabuły czytelnikowi.

Muszę się przyznać, że nie spodziewałam się wiele po tej książce. Chciałam ją przeczytać bardziej z chęci poznania czegoś nowego i nie pokładałam w niej wielu moich nadziei. Niezależnie jak wielu polskich autorów już czytałam, to nadal podchodzę do ich książek z małą doza niepewności, za co mi trochę wstyd, ale nic na to nie poradzę. W tym przypadku moje obawy były podstawne i książka ta zaskoczyła mnie w bardzo pozytywny sposób. Z drugiej stron jednak się cieszę, że nie spodziewałam się niczego wielkiego, bo dzięki temu jeszcze bardziej ta książka mi się spodobała. Zero rozczarowania.

Nie znałam wcześniej komisarza Drwęckiego, ale z tego co udało mi się dowiedzieć, jego relacje damsko - męskie zawsze należały do tych bardziej interesujących. W tej części te stosunki układają się dosyć ciekawie, więc jestem w stanie uwierzyć w co co przeczytałam. Jeśli chodzi o postać samego komisarza, to jakoś na początku nie mogłam się co do niego przekonać, kiedy przeczytałam już kawałek książki udało mi się zapałać do niego sympatią, która towarzyszyła mi już do końca. Kreacja innych postaci, także bardzo mi się podoba i nawet najmniej znaczące postaci są ciekawie stworzone.

Bardzo podoba mi się klimat jaki udało się stworzyć autorowi w tej książce. Nie mogę stwierdzić czy jest taki sam jak w poprzednich tomach, ale jeśli tak, to ja chcę je przeczytać. Książka ta jest raczej średnich rozmiarów, ale bardzo szybko udało mi się ją przeczytać. Co prawda, początkowo nie mogłam się wgryźć w fabułę, ale już po kilku stronach poszło mi bardzo szybko. Styl autora, może nie jest jakiś wybitny, ale bardzo ciekawy i przyjemny w odbiorze.

Jednym z największych plusów tej książki, według mnie jest fabuła. Ciekawie skonstruowany intryga wciąga czytelnika i nie chce wypuścić aż do ostatniej strony, a wcześniej wspomniany klimat tylko potęguje to zjawisko.

Bardzo chętnie zabrałabym się za poprzednie części tej serii, ale z tego co się zorientowałam, to chyba ciężko będzie z dostępnością. Książkę tę bardzo serdecznie polecam, bo jest godna zainteresowania i jak tylko będziecie mieli możliwość, to zachęcam do sięgnięcia po nią.