Oblicze Boga | Autor: Roger Scruton

Roger Scruton to brytyjski filozof pisarz i kompozytor. Urodził się w 1944 roku. Jest autorem ponad trzydziestu książek dotyczących filozofii, krytyki literackiej, eseistyki politycznej oraz kulturalnej. Jest także pisarzem beletrystycznym, publicystą i redaktorem naczelnym „The Salisbury Review". Ukończył Jesus College w Cambridge oraz Birkbeck College w Londynie. Pełni funkcję profesora Uniwersytetu Londyńskiego, a także jest wykładowcą filozofii oraz estetyki. Roger Scruton to założyciel Conservative Philosophy Group. Żyje według maksymy: Ilekroć zezwalasz, by przestępstwo nie zostało właściwie ukarane, stajesz po stronie zła.

To człowiek czynnie zaangażowany w antykomunistyczną działalność i pomoc krajom zniewolonym. Aktywnie działa w życiu publicznym. Wypowiada się na tematy związane z polityką, kulturą, środowiskiem, ceni tradycyjne wartości. Broni takich spraw, jak polowanie na dzikie zwierzęta. Mieszka w południowej Anglii z żoną i dwójką dzieci, bez telewizora ale za to w otoczeniu koni, uprawiając ogród i własnoręcznie piekąc chleb. (według Wikipedii)

Filozof optuje za tym, że żyjemy w kulturze ateistycznej. Przez to coraz trudniej umiejscowić Boga w świecie pozbawionym złudzeń, ale też należy bronić wyjątkowości człowieka. Udowadnia, że sacrum i transcendentalnoś są jedynymi prawdziwymi obecnościami przez które ludzie poznają siebie, ale także odnajdują wolność i odkupienie. Sprzeciwia się wizji, że brak teraz ludziom sensu i celu. To w Bogu i w transcendencji widzi jedyny możliwy sens życia. To człowiek ma decydujące i jedyny sensowne znaczenie. To człowiek buduje oblicze świata i zwraca się ku Bogu. W twarzy człowieka można dostrzec Absolut. Twarz człowieka jest dowodem zarówno na wolność, jak i na samoświadomość. Kultura ateistyczna boi się spojrzenia Boga i tego, że Bóg ich osądzi. Kryją się przed nim, zamazują twarz, by nie dać się rozpoznać. Pisarz porusza także problem konsumpcjonizmu, który oszpeca świat i sprawia, że szukanie przyjemności staje się jedynym paradygmatem istnienia. Świat jest dla niego miejscem uświęconym, który trzeba obronić przed profanującym spojrzeniem ateuszy.

Publikacja składa się z sześciu wykładów. Tekstu uzupełniony został licznymi fotografiami dzieł sztuki, które dobrze obrazują to, co jest napisane, a już na pewno urozmaicają. Okładka jest cudowna, prezentuje wycinek z obrazu Pere'a Matesa „Adam i Ewa w ogrodzie Eden". Całość prezentuje się wyjątkowo uroczo. Obwoluta wykonana jest z grubej tektury oraz wyposażona jest w skrzydełka, za sprawą czego całokształt prezentuje się solidnie, mimo niewielkich rozmiarów książki samej w sobie.

Język tekstu jest skomplikowany, przeznaczony dla osób obeznanych z filozofią i odnajdujących się w meandrach kluczenia pojęciowego. Jest to niezbędne, by cały tekst odebrać z całą jego urodą. Jeśli przeczyta ją ktoś nieprzygotowany to nie uchodzi mojej wątpliwości, że osoba ta zderzy się ze ścianą pojęć. Nie sposób sprawdzać na bieżąco każde wyrażenie. Tak więc lektura ta jest mocno hermetyczna, ale cieszy mnie fakt, ze wydawnictwo Znak wydaje książki, które prezentują jakiś wyższy poziom.

Czy „Oblicze Boga" to publikacja tylko dla Chrześcijan? W główniej mierze tak. Owszem, obfituje w wiele uwag uniwersalnych, ale właściwie cała argumentacja Rogera Scrutona opiera się na tejże religii i nie ma w tym nic powszechnego. Każdy możne znaleźć w niej coś dla siebie, ale nie oszukujmy się i nie mydlmy sobie oczu, że myśliciele katoliccy są uniwersalni. Nie są.