Szukając Kopciuszka | Autor: Colleen Hoover

Pisząc wczoraj na temat „Loosing Hope", postanowiłam jak najszybciej podzielić się z Wami moimi wrażeniami z trzeciej części serii „Hopeless". Przede wszystkim dlatego, że czytałam te książki jakiś czas temu, jeszcze zanim postanowiłam prowadzić bloga książkowego i nie chciałabym zapomnieć treści oraz przesłania, jakie niesie „Szukając Kopciuszka".
Powieść ta jest związana z „Hopeless" (recenzja tutaj) oraz z „Losing Hope" (moja opinia tutaj). Nie jest to jednak kolejna część opisująca losy Holdera i Sky/Hope. Owszem, występują tu oboje, jednak grają rolę bohaterów raczej pobocznych. Autorka skupia się na dwójce ich przyjaciół – na Danielu i Six, dwójce, którą poznaliśmy wcześniej.
Czytając poprzednie części, odniosłam wrażenie, że Daniel jest typowym bawidamkiem i kobieciarzem. Chłopakiem, któremu w głowie są tylko dziewczyny i zabawa. Jednak „Szukając Kopciuszka" przedstawiło go z całkiem innej strony, co było dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Nadal jest wesołym chłopcem, ale gdzieś tam, głęboko w sercu, ukrywa romantyczną naturę i tęsknotę za dziewczyną poznaną w schowku na szczotki, którą nazywał „swoim Kopciuszkiem". Dziewczynę, z którą po raz pierwszy w życiu nie uprawiał seksu, tylko się z nią kochał – nawet jeśli to było tylko udawane kochanie.
Któregoś dnia, będąc ze Sky i Holderem, poznaje Six, najlepszą przyjaciółkę Sky. Zbliża się do niej, zaprzyjaźnia i zaczynają się spotykać. Spędzają wiele czasu na rozmowach, podczas których Daniel próbuje zrozumieć smutek Six. Oboje czują się ze sobą w jakiś sposób związani, mają wrażenie jakby się już znali... początkowo nawet nie przypuszczają, że łączą ich spotkania w ciemnym, szkolnym schowku na szczotki... i ktoś jeszcze...
Krótko mówiąc ta ledwo ponad stu stronnicowa nowelka jest przyjemną lekturą. Czytając książki Colleen Hover albo płaczesz ze wzruszenia, albo śmiejesz się z komicznych sytuacji – „Szukając Kopciuszka" również wywołuje emocje u czytelnika. Przyznaję, że bardzo polubiłam Daniela, jego poczucie humoru, śmieszny zwyczaj nadawania przezwisk. Podobało mi się również jego dojrzałe podejście do wyznania Six...
Jeśli jeszcze nie czytaliście tej części, zachęcam Was do sięgnięcia po nią.