Ostatnie Słowo | Autor: Hanif Kureishi

Podziwiam ludzi, którzy decydują się na to, by podjąć się napisania czyjejś biografii. Ja za coś takiego nawet bym się nie zabrała. Po pierwsze: raczej nie umiałabym tego zrobić, po drugie: gdybym zorientowała się, że mój rozmówca próbuje zrobić mnie w balona i zaczyna opowiadać o sobie niestworzone historie, wyszłabym z siebie i stanęła obok. Zdecydowanie bardziej wolę poprawiać to, co ktoś napisał i być zmorą dla autora i redaktora, zadając nieustanne pytania o sens niektórych wypowiedzi. Zupełnie inaczej sprawa ma się z Harrym.

Mężczyzna jest zaszczycony tym, że dostał to zadanie. Od młodzieńczych lat podziwiał Mamoona Azama. Napisanie jego biografii było więc okazją nie tylko do tego, by świat przypomniał sobie o zapomnianym już skandaliście, ale także do tego, by zapracować sobie na własne nazwisko, zyskać pozycję biografa, zarobić na tym i spotkać się z idolem. Tyle dobra w jednym. Harry postanawia napisać dobrą i rzetelną książkę, która zapewni mu uznanie na kilka najbliższych lat. Nieco inne zdanie na ten temat ma wydawca, Rob Deveraux. Jemu niekoniecznie zależy na prawdzie. On chce pieniędzy. A na czym ma zarobić, jeśli nie na skandalu? Ludzie wolą czytać o świństwach niż o nudnych wynurzeniach na temat dotychczasowego życia wyblakłej gwiazdy. Wydawca chce poprzez wydanie tej książki dać także Mamoonowi prztyczka w nos. Czy zasłużenie? O tym przekonajcie się sami.

Było mi trochę żal Harry'ego, któremu przyszło zmierzyć się z niezłym bigosem. Wszyscy, poza głównym zainteresowanym, chcą, by powstała jego biografia. Żona Mamoona liczy na to, że ta książka pomoże im odbić się od dna i uratuje małżeństwo. Miała sławnego męża, ale jego popularność i nagrody nie zapewniały im godziwego życia, na jakie liczyła. Mamoon zaś stara się za wszelką cenę utrudnić Harry'emu jego pracę. Nie ma najmniejszej ochoty na to, by opowiedzieć o swoich przeżyciach. Chce o tym zapomnieć i mieć święty spokój.

Między bohaterami narasta napięcie. Skupienie się nad pracą uniemożliwia Harry'emu nie tylko niechęć Mamoona, lecz także romans z pomocą domową, Julią, która była jedną z najbardziej szalonych postaci w tej opowieści. Sprawy komplikują się, gdy mająca dotąd wiele spraw w głębokim poszanowaniu Alice, dziewczyna biografa, postanawia wpaść z wizytą towarzyską do ukochanego, który zamieszkał u Mamoona, by móc go lepiej poznać. jesteście ciekawi, co wyniknie z tej historii? Chwytajcie zatem książki w dłoń, ja już nic więcej nie zdradzę.

Lubię czytać powieści ośmieszające show-biznes. Wielu gwiazdkom przydałby się taki prztyczek w nos. Zapominają o tym, że talent nie czyni ich lepszymi od innych. Przydałby im się taki kubeł zimnej wody. Hanif Kureishi w mistrzowski sposób posługuje się ironią. Dialogi bohaterów są przepełnione ciętymi ripostami. Oni sami są tak skonstruowani, że nie sposób o nich prędko zapomnieć. Ostatnie słowo to idealna lektura na nadchodzące upały. Lekka, przyjemna w odbiorze, napisana w bardzo przystępny sposób. Na coś takiego liczyłam. Autor nie tylko uchylił rąbka tajemnicy dotyczącej pisania biografii. Pokazał także, że każdy z nas ma potrzebę kreowania swojego wizerunku, bo "jak cię widzą, tak cię piszą". Jednak musimy mieć świadomość że to nie my mamy ostatnie słowo do powiedzenia w sprawie tego, kim właściwie jesteśmy. Prędzej czy później zrobią to za nas inni.