Psychologia C.G. Junga | Autor: Jolande Jacobi

C.G. Jung to szwajarski psychiatra i psycholog. Stworzył coś takiego jak psychologii głębi, czyli coś co wywodzi się z freudowskiej psychoanaliy, ale idzie o krok dalej. Psychoanaliza skupia się na interpretacji snów, luźnych skojarzeń i przejęzyczeń. Psychologia głębi zaś opiera się na osobistej relacji pacjent – lekarz. Wprowadza także trzy pojęcia – synchroniczności, czyli koincydencji niektórych zdarzeń, nieświadomości zbiorowej czyli fundament do chaotycznej nieświadomości pojedynczego człowieka. Oraz najsłynniejszą teorię Junga, czyli archetypy. Polegają one na tym, że każde zdarzenie, każda osoba, każdy kształt ma swój pierwotny wzór czyli archetyp. Są dynamiczne, zdolne są do przemian i rozwoju. Stanowią zasadniczą treść nieświadomości zbiorowej. Przykładami archetypów może być np. wielka matka, mędrzec, animus.

Własnie te teorie stanowią podwaliny współczesnej kultury, ale także psychoanalizy w ogóle. Carl Jung poprzez swoje teorie archetypów stworzył jedną z ważniejszych teorii XX wieku. Kto może powiedzieć więcej o Jungu i jego teoriach niż jego uczennica? Jolnade przedstawia w tej książce główne założenia jungowskich teorii. Prezentuje w ten sposób bogactwo przemyśleć XX-wiecznego myśliciela. „Psychologia C.G. Junga" została podzielona na dwie części. Toeretyczną i praktyczną. Teoria zawiera rys biograficzny, bibliografię jego prac, spis tlumaczeń na język polskio raz skorowidz pojęć psychologicznych. Całość teoretyczna ma przysłużyć się czytelnikom w poszerzaniu wiedzy o nowoczesnej psychologii.

Jolande Jacobi to psycholożka urodzona w Budapeszcie w roku 1890. Studiowała w Wiedniu, gdzie to obroniła także swoją pracę doktorską. W 1927 roku została uczennicą Carla Junga, z którym kontynuowała współpracę aż do jego śmierci. To inincjatorka założenia uniwersytetu C. G. Junga. Prowadziła liczne kursy z psychologii, religii i socjologii. To także autorka licznych publikacji dotyczących psychologii głębi, o której wspominałam powyżej. Za najważniejsze działa uważa się publikacje: Die Psychologie von C.G. Jung (1940), Kompleks, Archetypus, Symbol in der Psychologie C.G. Jungs (1957), Frauenprobleme, Eheprobleme (1968), Vom Bilderreich der Seele (1969), Die Seelenmaske, Einblick in die Psychologie des Alltags (1971; wyd. pol. Zamaskowanie, Obserwacje z psychologii życia codziennego), Der Weg zur Individuation (1971).
Sam Jung był zachwycony powstaniem tej pozycji z uwagi na to, że od zawsze miał potrzebę ujednolicenia swoich poglądów i pewnego dnia Jacobi to zrobiła. Skomentował tę książkę jako przejrzystą i nieobciążoną niepotrzebnymi niuansami. Stwierdził także, że ludziom zainteresowanych psychologiom zaoszczędzi żmudnych badań. Jacobi skupia się nie tylko na teorii archetypów, ale także na tych sferach psychiki, które na co dzień są ludziom niedostępne.

Książka została napisana trudnym językiem szczególnie z perspektywy psychologicznego laika, którym jestem. Mimo wszystko, jestem zachwycona, że wydawnictwo Zysk i S-ka powtórnie wydało tę klasyczną, dla nauk psychologicznych, publikację. Przypisy są bardzo szczegółowe i odsyłają do wiarygodnych źródeł. Jeśli ktoś pragnie poszerzyć swoją wiedzę z zakresu psychologii glębi na przykład, to ma gotowy kanon lektur. Ja poświecę tej książkę jeszcze trochę czasu, przeczytam ją powtórnie, bo mam wrażenie, że nie wyłapałam wszystkich sensów. Publikacja została wzbogacona licznymi ilustacjami przedstawiającymi treść. Zostały perfekcyjnie dobrane do omawianych tematów, do tego wprowadzają one czytelnika w lekko archetypiczny nastrój.

Polecam „Psychologię C. G. Junga", każdemu zainteresowanemu psychologiom. Laikom niezbyt, gdyż trudny język może zniechęcić czytelników. Jung miał rację, publikacja ta w doskonały sposób gromadzi jego poglądy, odsiewając to co zbędne.