Pudełko Na Modlitwy | Autor: Lisa Wingate

„Nie wybieramy sposobu, w jaki Bóg odpowie na nasze modlitwy. Źródło łaski wytryska w niespodziewanych miejscach"

Lisa Wingate jest amerykańską pisarką i felietonistką, autorką ponad dwudziestu powieści. Siedmiokrotnie była nominowana do nagrody Carol Award, a dwukrotnie ją zdobyła. Jest również finalistką Oklahoma Book Award. Obecnie mieszka z rodziną na ranczu w Teksasie.

Główną bohaterką powieści jest młoda kobieta, Tandi. Wraz z dwójką dorastających dzieci, Zoey i J.T., przyjeżdża na malutką, ale za to niezwykle malowniczą, wyspę Hatteras, aby ukryć się przed zmorami przeszłości i choć na chwilę zapomnieć o problemach. Tandi w ciągu swojego trzydziestoparoletniego życia wiele przeszła, m.in. musiała się zmierzyć z odrzuceniem i brakiem akceptacji, przez co nie wieży, aby jej przyszłość miał przynieś cokolwiek dobrego. Jednak gdzieś na dnie jej serca tli się niewielka nadzieja, że może jednak wszystko się jakoś ułoży. Jej sytuacja życiowa ulega diametralnej zmianie, gdy niespodziewanie umiera 91-letnia właścicielka zabytkowej rezydencji, Iola Anne Poole, u której kobieta wynajmuje mały domek. W związku z brakiem spadkobierców Tandi otrzymuje zadanie zrobienia porządków w domu staruszki. Propozycja ta jest dla niej darem z nieba, gdyż z powodu braku pracy już od kilku tygodni zalega z czynszem i groźba eksmisji zaczyna przybierać coraz bardziej realne kształty. Pewnego dnia, w jednym z pokoi na piętrze, Tandni odkrywa niezwykłą kolekcję osiemdziesięciu jeden misternie udekorowanych pudełek modlitewnych - po jednym na każdy rok życia Ioli Anne Poole, od wczesnego dzieciństwa, aż do ostatnich jej dni. Jak się okazuje pudełka skrywają w swym wnętrzu listy, które ich właścicielka pisała do swojego Ojca, dzieląc się z Nim swoimi nadziejami, marzeniami, lękami. Lektura owych listów staje się dla Tandi balsamem dla duszy oraz iskierką, która zapoczątkuje nieoczekiwane zmiany w jej życiu.

„(...) nie wybieramy naczynia, które otrzymujemy, ale możemy wybrać to, co z niego wylewamy i co zachowujemy w środku"

„Pudełko na modlitwy" to niezwykle ciepła i klimatyczna powieść o wierze, nadziej, zaufaniu, akceptacji oraz poszukiwaniu swojego miejsca w świcie. Jej lektura zapewniła mi wiele chwil wzruszenia oraz pozytywnych emocji. Najbardziej spodobał się motyw wydarzeń z przeszłości. Muszę się przyznać, iż bardzo lubię książki, w których przeszłość, pełna mrocznych zagadek i sekretów, miesza się z teraźniejszością. Lubię wraz z bohaterami rozwiązywać tajemnice z zamierzchłych czasów, bo dzięki temu czuję się jakbym osobiście była świadkiem rozgrywających się wydarzeń. Pozwala mi to lepiej utożsamić się z postaciami i wraz z niemi przezywać ich wzloty i upadki. Lubię też mądre, życiowe historie, ponieważ zawsze zmuszają mnie one do przemyśleń nam swoim życiem i pozwalają docenić to, co posiadam. I właśnie to wszystko znalazłam w tej książce. Jeśli chodzi o główną bohaterkę, Tandi, to według mnie została ona wykreowana w świetny sposób. Jest autentyczna, szczera. Pomimo tego, iż w przeszłości podjęła wiele złych decyzji, to mimo wszystko potrafiła wyciągnąć z nich słuszny wniosek i zacząć wszystko od początku, z nową nadzieją w sercu. Jednak to autorka tajemniczych listów, Iola, skradła moje serce. Jej cicha postawa, pełna ciepła dobroci i pokory, powoduje, iż nie da się przejść obok niej obojętnie. Tak sobie myślę, iż idealnym cytatem, który mógłby podsumować jej życie są znane słowa z "Małego Księcia": „Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidzialne dla oczu". Lisa Wingate na podstawie głównej bohaterki pokazuje również, że zagłębianie się w przeszłość potrafi przynieś ulgę i pocieszenie, a niekiedy pozwala także rozwiązać problemy dnia dzisiejszego. Niewypowiedziane nigdy słowa, skrzętnie skrywane tajemnice potrafią utrudniać życie i sprawiać ból, dlatego warto je odkrywać, warto o nich mówić. W powieści pojawiają się też subtelne odniesienia do modlitwy i wiary w Boga. Nie przytłaczają jednak swoim rozmiarem, a wręcz przeciwnie - wszystko zostało przedstawione w sposób naturalny i zupełnie niewymuszony.

Historia przedstawiona w książce nie jest prosta, lektura miejscami wymaga dużo uwagi i skupienia, ale warto dać jej szansę, gdyż daje nadzieje na lepsze jutro i pozwala docenić to, co otrzymujemy. Polecam!

„(...) nie można uciekać przed przeszłością. Musisz ją przyjąć taką, jaką jest, i zrozumieć, że jest częścią ciebie"