Patron | Autor: Mateusz M. Lemberg

Na początku był kryminał. Tak, tak - kryminał. Początek mojej przygody z literaturą, który miał miejsce kilka lat temu, zaczął się właśnie od tego rodzaju powieści. Z wypiekami na twarzy śledziłem losy bohaterów, uwikłanych w niebezpieczne i mroczne intrygi. Choć obecnie częściej sięgam po inne gatunki powieści, to sympatia do kryminałów we mnie została. I z tego powodu, zahipnotyzowany intrygującą okładką oraz obiecującym opisem książki, postanowiłem sięgnąć po "Patrona" Mateusza M. Lemberga.

Mateusz M. Lemberg, urodzony w 1971 roku, ukończył studia medyczno-weterynaryjne. Amatorsko realizował filmy, podróżował na Wschód, a także rysował komiksy. Zarabia na życie jako lekarz. Jest autorem powieści "Zasługa nocy".

W Starym Brodzie, w klasztornym kościele, zostaje odnalezione zmasakrowane ciało biskupa - pozbawione głowy, która została umieszczona w tabernakulum. Śledztwo w tej sprawie zostaje przydzielone zmagającemu się ze schizofrenią komisarzowi Witczakowi, przygotowującej się do zmiany płci aspirantce Cynowskiej oraz sfrustrowanemu sierżantowi Tymańskiemu. Witczak, który niedawno wyszedł z zamkniętego oddziału Instytutu Psychiatrii i Neurologii, postanawia pozostać w starobrodzkim klasztorze, by uporać się z własnymi problemami, a także bliżej przyjrzeć się prowadzonemu śledztwu. Grono ofiar szybko się powiększa, gdyż giną kolejne osoby, w jakiś sposób związane z klasztorem w Starym Brodzie, których morderstwa przypominają męczeńską śmierć kilku świętych.... W tym samym czasie Cynowska i Tymański poszukują nekrofila, profanującego w sposób bestialski uprowadzone zwłoki.

Powieść Mateusza M. Lemberga opiera się na tradycyjnym schemacie - serii brutalnych morderstw, popełnianych z zrozumiałych tylko dla mordercy powódek. Prowadzone śledztwo jest już mniej oczywiste, gdyż przewodniczą mu bohaterowie, których autor obdarzył nie tylko różnorodnymi i wyrazistymi osobowościami, ale także osobliwymi problemami i życiem prywatnym. W "Patronie" mamy między innymi do czynienia z schizofrenikiem, którego choroba znacznie postępuje, homoseksualną aspirantkę, której planowaną zmianę płci uniemożliwia ciąża, będąca owocem gwałtu, a także ogólny, acz bardzo wyraźny, zarys istoty i konserwatyzmu Kościoła. Podczas lektury, gdy zaczęły z treści wyłaniać się pojedyncze osobowości, odniosłem wrażenie, że nadanie indywidualnych rysów wielu bohaterom, w połączeniu z urodzajem wątków oraz intryg, będzie przemawiać tylko na niekorzyść książki. Jednak, szybko się okazało, że indywidualizm postaci jest tylko powierzchowny, że autor nie wgłębia się w psychikę bohaterów oraz sens ich postępowań.

Akcja "Patrona" rozwija się nieregularnie. Momentami toczy się bardzo nieśpiesznie, pozwalając czytelnikowi przyjrzeć się dokładniej bohaterom oraz wątkom dotyczącym ich życia prywatnego, by za chwilę radykalnie zmienić tempo, porywając w prowadzone śledztwo. Dochodzeniu towarzyszą licznie nieścisłości i ślepe zaułki, dzięki czemu czytelnik jest wodzony rozwojem wydarzeń, przez zwroty akcji, nowe poszlaki, wątki oraz intrygi. W powieści Lemberga mają miejsca liczne brutalne opisy (choćby zbrodni, jakich dokonał poszukiwany morderca), które, bardziej niż szokują i mrożą krew w żyłach, zadziwiają. Niektóre z nich brzmią także mało prawdopodobnie, jednak nie zakłóca to odbioru treści.

Dużym zaskoczeniem okazała się dla mnie jednowymiarowość powieści. Mimo licznych okazji, by uczynić "Patrona" nie tylko utworem sprzyjającym rozrywce i napięciu, autor wykreował rzeczywistość, która bynajmniej nie oddziałuje na emocje. Niechciana ciąża bohaterki, będąca owocem gwałtu, nie została w żadnym kontekście szerzej rozpatrzona, została zarówno autorowi, jak i odbiorcy, obojętna, a motyw, jakim kierował się zabójca, nie został skonfrontowany z żadną myślą, która zmusiłaby czytelnika do podjęcia szerszej refleksji.

,,Idealna książka dla spragnionych mocnych wrażeń czytelników, którzy nie boją się eksperymentowania ze schematami''- pisze Bartosz Szczygielski z Szuflada.net. Dlaczego? Musicie przekonać się sami.

Mateusz M. Lemberg- humanista, ukończył studia medyczno-weterynaryjne. Zanim zaczął pisać, amatorsko realizował filmy, odbył podróż na Wschód, rysował też komiksy. Zarabia na życie jako lekarz, uwielbia koty, dobre książki, Hiszpanię i Szwecję. Autor powieści ,,Zasługa nocy".

W książce poznajemy Hifa, Cynowską, oraz Witczaka. Wszyscy troje pracują w Komendzie Stołecznej.

Hif przez dłuższy czas był zwolniony ze służby. Strasznie tęsknił za nią, czuł pustkę, brak jakiejkolwiek adrenaliny związanej z zadaniami był jak głód narkotykowy, monotonia dnia powszedniego doprowadzała go do szewskiej pasji. Tęsknił nie tylko za pracą, ale i lasem. Marzył o polowaniu. W końcu szczęśliwy wrócił do pracy. Hif ma pięcioletniego syna z drugiego małżeństwa Konrada, oraz nastoletnią córkę, która mieszka u babci.

Cynowska chce zmienić płeć i stać się mężczyzną. Wraz ze swoją kobietą dwa miesiące wcześniej podjęły decyzję o zawarciu małżeństwa w Holandii i o urodzeniu dziecka. Miały konkretne plany, zebrały informacje o formalnościach, które trzeba było odbębnić, zaczęły ustalać termin lotu, ale w ostatniej chwili jej partnerka odwołała wyjazd.

Witczak- Znajduje się na zamkniętym oddziale instytutu Psychiatrii i Neurologii. Pobyt tam przypłacił huśtawką nastrojów i nieciekawych doznań. Wpadł w powolny, codzienny rytm wyznaczony przez posiłki. Pod wpływem leków świat zewnętrzny stał się dla niego obojętny, zerowy. Przez cały czas towarzyszyło mu fizyczne zmęczenie, coraz trudniejszy do zniesienia ciężar... Któregoś dnia, gdy miał wrócić do służby, wyciąga swojego asa z rękawa i wychodzi z zakładu. Ma przybranego syna Gucia, który mieszka w Londynie wraz z siostrą Justyną i matką Małgorzatą.

Któregoś dnia siostra zakonna wchodzi do klasztoru braci żebraczych z zamiarem przygotowania wszystkiego do mszy, a tam znajduje ciało biskupa bez głowy. Kobieta jest przerażona, czuje silny ból w klatce piersiowej, słabość w nogach. Gdy w końcu z tabernakulum wysunęła się głowa... Po prostu zemdlała

Bohaterowie w trójkę jadą na miejsce zbrodni. Wydaje się, że są dobrym zespołem. Do czasu... Przestają tworzyć zgrany zespół. Dlaczego? Bo jeden z nich chce pracować na własną rękę.

Kiedy ginie kolejny zakonnik zostają uświadomieni, że mają do czynienia z niezwykłym przeciwnikiem, którego nazywają ,,Patronem". Czy bohaterowie odnajdą ,,Patrona"? Nie dowiecie się, jeżeli nie przeczytacie.

Przeglądając różne strony internetowe natrafiłam na wiadomość o najnowszej książce Mateusza M. Lemberga, więc postanowiłam sprawdzić o czym pisze. Po opisie bardzo mnie zainteresowała. 22 listopada odbywały się Targi książki w Katowicach, gdzie pan Mateusz podpisywał swoje książki, więc postanowiłam pana Lemberga poznać. Bardzo się ucieszyłam, kiedy autor mnie rozpoznał. Dostałam autograf i trochę porozmawialiśmy. To bardzo sympatyczny i interesujący człowiek. Jestem mu bardzo wdzięczna za zgodę przeprowadzenia pierwszego mojego wywiadu na żywo z autorem. Otrzymałam dużo ciekawych informacji o autorze oraz o książce. Po spotkaniu z przyjemnością zabrałam się za ,,Patrona". Pan Mateusz z każdym rozdziałem zaskakiwał mnie coraz bardziej. Książka jest lekka i bardzo ciekawa, wciąga od pierwszej strony. Nie mogę doczekać się kolejnej jego książki. Zachęcam was do zapoznania się z tą powieścią. Polecam.