Rozmowy Z Dystansu | Autor: Krzysztof Ziemiec

Jestem pewna, że każdy zna autora tej książki. To dziennikarz TVP1, prowadzi Wiadomości. Studiował na Politechnice Warszawskiej. Prowadził całe mnóstwo programów np.: Kwadrans po ósmej. Debaty Polaków, A dobro Polski? I wiele innych.
W 2008 roku uległ ciężkiemu poparzeniu podczas pożaru własnego domu. Do prowadzenia Wiadomości powrócił po ponad roku. W 2012 otrzymał Order Ecce Homo, przeznaczony dla osób, które swoją działalnością dowodzą prawdziwości maksymy „Człowiek, to brzmi dumnie". Krzysztof Ziemiec to laureat Wiktora w kategorii prezenter telewizyjny oraz dwukrotny zdobywca Telekamery Teletygodnia w kategorii kolejno – osobowość i prezenter telewizyjny. Aktualnie prowadzi w TVP INFO program "Dziś Wieczorem".

Rozmowy z Dystansu to zbiór wywiadów przeprowadzonych przez Krzysztofa Ziemca. Pośród jego rozmówców znajdują się znani i lubiani (lub czasem mniej lubiani). Oto oni: Jarosław Kaczyński, Marian Krzaklewski, Stanisław Dziwisz, Paweł Kukiz, Adam Daniel Rotfeld, Norman Davies, Anna Dymna, Arcybiskup Józef Michalak, Ksiądz Tadeusz Isakowicz- Zaleski, Kornel Morawiecki, Leszek Balcerowicz, Generał Waldemar Skrzypczak, Hanna Suchocka, Ewa Błasik, Stanisław Grygiel, Roman Kluska. Jak zapewnia wydawca tematy poruszane w wydanej książce są uniwersalne i ponadczasowe.

Podobają mi się te wywiady. Z jednej strony widać, że autor nie chce wzbudzać kontrowersji. Jest dobrym dziennikarzem, który nie wysuwa się przed swojego gościa, nie błyszczy, a stara się, by zaprezentować osobę, z którą rozmawia. Z tego co ostatnio widzę, to nie jest takie oczywiste, zaś wywiady stały się okazją do lansowania siebie samego. Krzysztof Ziemiec robi coś wręcz przeciwnego, co bardzo mi się spodobało. Z drugiej strony autor omijał trudne pytania, obchodził je dookoła, starał się być przyjazny i nie poruszać problematycznych kwestii. Przykładem może być fakt pogardliwego traktowania przez Arcybiskupa Michalika ofiar pedofilii w Kościele. Owszem, wywiad był prowadzony na długo przed wypowiedzą, że dzieci same wciągają księży na drogę pedofilii, jednakże zdanie Arcybiskupa o nich było znane od dawna. A przecież Pan Ziemiec też ma dzieci. Nie mówię o ataku, mówię o rozmowie. Wydaje mi się, że autor publikacji jest tak sprawnym dziennikarzem, że nie byłoby kłopotu, by zadał takie pytania stosowne.

Fantastyczne jest to, że część z postaci wcale tak często nie pojawia się w mediach. Czyni to te wywiady wręcz ekskluzywnymi. Wywiady są krótkie, mało wnikliwe, chciałabym dowiedzieć się czegoś więcej. To dla mnie ogromny minus, że rozbudzają ciekawość i zaraz potem się kończą. Ale jednocześnie nie wieją nudą, tematy i postacie nie zdążyły mi się znudzić.

Dziwi mnie dobór rozmówców. Choć jeśli spojrzeć na Wydawnictwo to nie dziwi mniej. Wolałabym, by książka była bardziej szeroka światopoglądowo, że tak to ujmę. W sensie że gdy słyszę od księży, że gender jest złe, chciałabym z drugiej strony posłuchać o tym, co dobrego wnosi w życie i jak może pomóc. Czytelnik nie jest prostakiem, któremu trzeba łopatą wrzucać do mózgu jeden słuszny pogląd, myślę, że jestem osobą na tyle dojrzałą, by wybrać coś, w co chcę wierzyć.

Moim ulubionym wywiadem jest ten z wdową po Andrzeju Błasiku. Pani Ewa to niewiarygodnie silna kobieta, która nigdy nie straciła zaufania do męża, nawet gdy po śmierci obrzucano go błotem. Podziwiam.

Bardzo dobra książka. Stronnicza światopoglądowo, ale interesująca.

Krzysztof Ziemiec to znana osobowość w polskiej telewizji- dziennikarz, prowadzący Wiadomości w TVP1, laureat Wiktora i Telekamer. Ktoś, kto nie boi się poruszać trudnych, często niewygodnych tematów. Mężczyzna, który cały czas ciężko pracuje i właśnie tej pracy zawdzięcza swoją wysoką pozycję. Czy komuś jeszcze trzeba go przedstawiać albo o nim przypominać?

Jego publikacja „Rozmowy z dystansu" to szereg wywiadów, przeprowadzonych „ze wszystkimi i o wszystkim". Ziemiec do udziału w swoim projekcie zaprosił ludzi funkcjonujących w najrozmaitszych dziedzinach, często zupełnie od siebie skrajnych. Plejada jego gwiazd zaczyna się od Jarosława Kaczyńskiego, obejmując po drodze Mariana Krzaklewskiego, Hannę Suchocką czy Ewę Błasik, a kończąc na intrygującym wywiadzie z kardynałem Stanisławem Dziwiszem.

Wśród tego nagromadzenia pytań i ja chętnie wtrącę kilka swoich. Po co to wszystko? I dla kogo? Czy nie poznaliśmy tych ludzi już wystarczająco na łamach mediów? Czy jeszcze potrafią nas zaskoczyć? Otóż tak. Ziemiec nie koncentruje się jedynie na tym, co każdemu z nich jest powszechne i dobrze znane. Nie wyróżnia szczególnie tych dziedzin, które sprawiają, że Ci ludzie stali się charakterystyczni w naszych oczach. Dziennikarz podchodzi do zadania z dużą dawką profesjonalizmu oraz tytułowego dystansu, wychodząc poza konwencjonalne ramy.

Na początku obawiałam się zetknięcia z tą niełatwą pozycją, niepotrzebnie zakładając, że nie dowiem się już o tych ludziach niczego nowego, a ewentualne uprzedzenia zostaną jedynie pogłębione. Nie mogłam się bardziej pomylić. Okazuje się np., że Jarosław Kaczyński, podobnie jak ja, lubi spędzić trochę czasu przy dobrej książce. No a czemu by nie? Przecież polityka to przede wszystkim jego zawód, a nie dziedzina, która musi całkowicie zdeterminować jego życie prywatne i czas wolny.

Oprócz pytań dotyczących spraw osobistych, hobby, czy politycznych sympatii, Ziemiec skupił się także na innych, bardziej uniwersalnych tematach, min. na kwestii związanej z Ukrainą. Chętnie przyjrzał się bliżej tej problematyce podczas rozmów z Adamem Rotfeldem i Normanem Daviesem. Innym istotnym tematem, na którym choć przez chwilę skupił się Ziemiec, było pomaganie ludziom i płynąca prosto z serca dobroć. Nie ma lepszej osoby pasującej do tego tematu niż Anna Dymna- założycielka fundacji „Mimo wszystko".

Jak łatwo się domyślić, ze względu na zaproszonych gości, sporo miejsca w tym zbiorze zajmuje polityka. Od Kornela Morawieckiego dowiadujemy się co nieco o konsekwencjach i symbolice Okrągłego Stołu. Kaczyński chętnie opowiada o sytuacji gospodarczej w Polsce i swoich planach wyborczych, natomiast Paweł Kukiz uparcie powtarza, że nie chce być politykiem. Doprawdy?

Wydaje mi się, że Ziemiec stworzył intrygujące połączenie różnych istotnych dziedzin życia, wykorzystując przy tym charakterystyczne dla polskich obywateli postacie. Nikt z nich nie zastanawia się nad odpowiedzią na pytania prowadzącego, nie próbuje również ukrywać swoich poglądów, czy chować się za fasadą fałszywej skromności. Dzięki „Rozmowom z dystansu" poznajemy gości z innej strony, zauważając, że przede wszystkim, tak samo jak my, są tylko ludźmi. Takimi, którzy mogą się pomylić, czy popełnić błąd. Jednak niezależnie od wszystkiego zawsze pozostają sobą. To niezwykle ważna sztuka, która powinna być nauką dla każdego z nas.