Po Drugiej Stronie. Dowód Na Życie Po Śmierci | Autor: Michael H. Brown

O śmierci klinicznej po raz pierwszy usłyszałam wiele lat temu, kiedy to jedna z osób z mojej rodziny podczas ciężkiej operacji prawdopodobnie jej doświadczyła. Jednak nie mówiło się o tym głośno, więc nie jestem w stanie sprecyzować i opisać doznań tej osoby. Był jednak czas, kiedy razem z Mamą zaczytywałyśmy się w książkach opisujących ludzi, którzy przeżyli śmierć kliniczną.

Autor* powołuje się na opowieści osób, którym dane było przejść na tytułową „drugą stronę". Wiele relacji mówi o czymś na kształt leja, czy też tunelu, na końcu którego widać niezwykłe światło. W trakcie podróży po tym tunelu mieli okazję przyjrzeć się swojemu życiu z całkiem innej perspektywy. Jakże przygnębiające było dla wielu z nich to, że czyny, które w ich ocenie były dobre, w oczach Boga niekoniecznie były takimi. W tych relacjach mówią oni o tym, że ta „boska istota" uświadamiała im tam, że wiele z tych czynów dokonywali myśląc jednak o sobie, a nie o szczęściu innych. Wielu z tych pacjentów (śmierć kliniczna najczęściej dotyczy osób po wypadkach lub osób leżących właśnie na stole operacyjnym) słyszy tam również, że musi wrócić, „bo ma tu jeszcze (na Ziemi) sporo do zrobienia". Przeważają opinie, że szybkość tej podróży w tunelu zależy od siły miłości, którą darzą Boga. Im bliżej byli Boga w trakcie swojego życia, tym szybciej docierają do niego tam, w zaświatach.

Wracając jeszcze do tych retrospekcji, podczas których dokonywany był obrachunek życia, to warto zaznaczyć, że to jest PO COŚ. Osoby doświadczające spotkania z Bogiem otrzymują szansę, by zmienić swoje życie, a przy okazji zachęcić do zmian innych. Tu cytat, który wstrząsnął mną, mimo swej prostoty:

Wiedząc o tym wcześniej, możemy poczynić niezbędne przygotowania jeszcze tu, na ziemi, naprawiając to, co z perspektywy wieczności będzie przeszłością, aby przegląd życia nie był jak egzamin, który okazał się całkowitym fiaskiem, bo omyłkowo przygotowaliśmy się z zupełnie innego przedmiotu**.

Autor porusza również kwestie zanurzenia w ciemności – na przykład, gdy mówimy o osobach próbujących popełnić samobójstwo. Przytacza również sporo historii o duszach zmarłych, którzy nie do końca potrafili się uwolnić z okowów ziemskiego życia, są do niego w pewien sposób „przywiązani" i czasami wędrują po ziemi. „Po drugiej stronie" traktuje również o wielu innych kwestiach związanych ze śmiercią i przejściem do życia wiecznego – ale nie zamierzam tu streszczać całej książki – kto będzie zainteresowany, sięgnie po nią ;-)

Książka niejako mobilizuje do tego, by zastanowić się nad własnym życiem. Wielokrotnie powtarzana jest tam prawda, że nie należy myśleć tylko o sobie i o swoim szczęściu, ale że naprawdę warto myśleć o innych. Wystarczy, że od czasu do czasu zastanowimy się ile razy nasze postępowanie wynikało z czystych intencji... W innym miejscu autor zaznacza, że warto tę książkę traktować jako serię rozważań przygotowujących do życia wiecznego.

Ogromną zaletą jest powoływanie się na konkretne przykłady. Michael H.Brown (albo jego pomocnicy) ma za sobą solidny research. Książka zawiera wiele niezwykle interesujących relacji, które zaprezentowane są fragmentarycznie, co nie nuży czytelnika.

Ja wiem, że te kwestie mogą nie każdego przekonywać. Ale tak sobie myślę, że skoro tylu ludzi doznało takich przeżyć... to coś musi być na rzeczy. Chyba oni wszyscy nie doznali jakiegoś zbiorowego przywidzenia czy szaleństwa..?

Książka napisana jest przystępnym, prostym językiem. Czyta się ją niezwykle szybko, choć wskazane jest, by czasem zatrzymać się po lekturze danego rozdziału i zastanowić, czy można wyciągnąć dla siebie jakieś wnioski po kolejnych przeczytanych linijkach tekstu.

Pamiętajmy, że doczesne osiągnięcia mogą być jedynie iluzją***.

Polecam gorąco każdemu, kto chce znaleźć czas, by zastanowić się nad własnym życiem.

* M. Brown jest autorem ponad dwudziestu książek ogniskujących się wokół zagadnień związanych z katolicyzmem.

** M. Brown, Po drugiej stronie, s.151.

*** Tamże, s.153.

"Istnieje taki świat, który zaczyna się po naszym odejściu z tego świata, a na jego określenie być może powinny być używane tylko dwa przymiotniki: "cudowny" i "fantastyczny".

Śmierć - czy wraz z nią kończy się nasze życie? To pytanie, które ludzie zadają sobie od samego początku istnienia naszej cywilizacji. Pytanie, na które najprawdopodobniej nigdy nie znajdziemy odpowiedzi. Czy warto więc zgłębiać ten temat i zastanawiać się nad istnieniem życia po życiu? Oczywiście, to bowiem największa tajemnica tego świata.

Michael Harold Brown to były amerykański dziennikarz śledczy, który w swoim dorobku może poszczycić się ponad dwudziestoma książkami. Pojawia się w licznych programach telewizyjnych, jak również w audycjach radiowych, pełniąc rolę eksperta. Jest założycielem katolickiego portalu "Spirit Daily". Obecnie autor mieszka w Palm Coast na Florydzie wraz z żoną i dziećmi.

"Po drugiej stronie" to publikacja zgłębiająca temat dowodów na życie po śmierci. Książka składa się z osiemnastu rozdziałów, w których autor na podstawie relacji licznych świadków opowiadających o przeżyciu własnej śmierci, snuje rozważania na temat drugiej strony. Rozważania dotyczące trzech potencjalnych miejsc, do jakich po swojej śmierci może trafić człowiek: niebo, piekło i czyściec.

Książka Michaela H. Browna składa się z dwóch płaszczyzn, które połączone w całość tworzą publikację idealną jedynie dla katolików. Pierwsza płaszczyzna to pewien swoisty uniwersalizm w przedstawianiu licznych historii ludzi, którzy zobaczyli wiele po swojej śmierci i wrócili do naszego świata. Warstwa ta z pewnością dotrze do każdego czytelnika, bez względu na wyznawaną wiarę czy jej brak, Brown bowiem przytacza relacje osób różnych wyznań, nawet ateistów. Trzeba jednak zaznaczyć, że pomimo swoistego uniwersalizmu, zauważyłam pewne zachwianie w proporcjach, gdyż historii katolików jest najwięcej. Pomimo tego mankamentu, płaszczyzna ta z pewnością zainteresuje wszystkich, gdyż przedstawiane w niej relacje są niezmiernie absorbujące. Warto również podkreślić, że dla czytelników, którym temat śmierci klinicznej i towarzyszącym jej doznaniom nie jest obcy, większość przytaczanych relacji nie będzie stanowiła żadnej nowości. Czytałam jedynie kilka publikacji na ten temat i muszę przyznać, że historie jakie przytacza Brown nie zaskoczyły mnie. Sądzę więc, że książka "Po drugiej stronie" winna stać się lekturą dla osób nie obytych z tym tematem, wówczas pewnie będzie spełniać swoją nadrzędną rolę, czyli swoistego przewodnika w odkrywaniu tajemnicy śmierci.

Druga płaszczyzna to liczne przemyślenia, refleksje i odniesienia do religii katolickiej, którymi autor niewątpliwie zasypuje czytelnika. W książce znajdziecie bowiem nawiązania do Pisma Świętego, czy przywoływane historie świętych. Podczas lektury można odnieść słuszne wrażenie o mocnej wierze katolickiej autora, bowiem jego zaangażowanie religijne widać na każdej stronie książki. Biorąc pod uwagę ten czynnik, lektura "Po drugiej stronie" może stać się dość problematyczna dla czytelników nie będących katolikami. Poza tym irytować mogą niektóre powtórzenia myśli autora, które wielokrotnie ukazywane, sprawiają poczucie chaosu i nieuporządkowania. Michael H. Brown używa bardzo prostego języka, dzięki czemu zrozumienie treści nie przysporzy nikomu trudności.

Czy książka "Po drugiej stronie" jest dowodem na życie po śmierci? Oczywiście, że nie. To publikacja będąca kolażem literatury dokumentalnej, popularnonaukowej i swoistego traktatu religijnego. Autor pod płaszczykiem historii o przeżyciu śmierci, przemyca własne refleksje i poucza katolików do życia w zgodzie z nauką Kościoła. Nie polecam tej książki osobom, które mają jakiekolwiek rozeznanie w tej problematyce, gdyż nie dowiecie się z niej niczego nowego. Polecam za to czytelnikom mocno wierzącym, którzy pragną umocnić swoją wiarę.