Dziedzic Sobieskich. Bohater Ostatniej Wojny O Niepodległość Szkocji | Autor: Piotr Piniński

Piotr Piniński to najstarszy żyjący potomek księcia Karolina Stuarta, który w XVIII wieku rządził Wielką Brytanią, będąc postacią niezwykle intrygującą. Pomimo tego, iż mogłoby się wydawać, że na przestrzeni wielu lat historycy odkryli już niemalże wszystko na temat dynastii Stuartów – pan Piniński jako honorowy członek The Stuart Society od lat prowadzi badania na temat losów swoich przodków, co chwilę odnajdując kolejne interesujące informacje, jakie wzbudzają kontrowersje na tle dotychczasowych odkryć. Jego artykuły regularnie pojawiają się na łamach „The Stewarts", a on sam jest autorem wielu książek i szkiców historycznych, prowadząc również wykłady na temat ostatnich przedstawicieli królewskiego rodu Stuartów dla rozmaitych instytucji. Pomimo tego, iż urodził się w Londynie, obecnie mieszka w Warszawie, w kraju, z którego wywodził się jego praprzodek – Jan III Sobieski. Nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka w 2013 roku pojawiła się książka Piotra Pinińskiego – „Dziedzic Sobieskich. Bohater ostatniej wojny o niepodległość Szkocji", która jest nie lada gratką dla miłośników nieodkrytych XIII-wiecznych tajemnic.

Rodzicami Karola Edwarda Stuarta byli Klementyna Sobieska, wnuczka Jana III Sobieskiego, oraz Jakub Franciszek Edward Stuart, będący prawowitym władcą Szkocji, Anglii i Irlandii. W czasie, gdy terenami dzisiejszej Wielkiej Brytanii rządziła dynastia hanowerska, księżniczka Klementyna i Jakub III mieszkali w Rzymie, gdzie przed ich drzwiami stała cały czas straż papieska. Dzieciństwo przyszłego władcy, jak i też jego brata Henryka, późniejszego duchownego, nie należało do łatwych – ich matka wpadła w manię religijną, umierają z głodu, a oni sami doświadczyli surowego przygotowywania do objęcia władzy przez dynastię Stuartów. W roku 1745 młody Karol Edward Stuart podjął próbę odzyskania korony, jednak powstanie przyniosło wygraną panującego rodu hanowerskiego, a tym samym śmierć tych, którzy poparli młodego księcia. Klęska nie wpłynęła dobrze na potomka historycznej dynastii, który wpadł w nałóg alkoholowy, poświęcając czas na krótkie miłostki. Jego małżeństwo z Luizą Maksymilianą było fikcją – księżniczka okazała się być niepłodna, a z czasem znalazła sobie kochanka, nie mając zamiaru wracać do impulsywnego małżonka. Karol Stuart doczekał się jedynie jednej potomkini – Karolinę, którą docenił dopiero kilka lat przed swoją śmiercią. Kiedy umarła córka ostatniego potomka dynastii Stuartów wszyscy sądzili, że ta linia została zakończona. Jednak niewielu wiedziało, iż Karolina miała trójkę dzieci ze związku z Ferdynandem de Rohan, co było ściśle strzeżoną tajemnicą przed ponad dwieście lat. Piotr Piniński jest właśnie potomkiem córki Karoliny – Marii Wiktorii.

„Dziedzic Sobieskich" pozytywnie mnie zaskoczył pod względem informacji, jakie dowiedziałam się, czytając tę pozycję. Nie znam zbyt dobrze historii Wielkiej Brytanii, mając w pamięci głównie obraz Henryka VIII Tudora i jego żon, jednak po zapoznaniu się z tą doskonale przygotowaną publikacją muszę stwierdzić, iż Piotr Piniński zaprezentował szereg wiadomości, jakich nie znajdziemy w pierwszym lepszym podręczniku od historii. W sposób bardzo rozbudowany ukazał niezbyt szczęśliwe losy swoich przodków, nie szczędząc przy tym niekiedy trafny komentarzy czy spostrzeżeń, jakie pozwalają nam w sposób neutralny spojrzeć na działania przedstawicieli dynastii Stuartów. Początkowo miałam problem, aby odnaleźć się w przedstawionym przez autora świecie, odnosząc wrażenie, że książka została napisana sztywnym stylem. Jednak z każdą kolejną stroną czułam coraz większą sympatię do dzieła tego historyka, który z czasem zaczął swobodniej przedstawiać niezaprzeczalne fakty. Bohaterowie wydają się być niezwykle żywi, a uważni czytelnicy niemalże natychmiastowo oczami wyobraźni będą widzieć przed sobą przedstawione sylwetki. Historia rodu Stuartów niekiedy wydaje się być wręcz nieprawdopodobna, bo sporo w niej złośliwości losu, jak i też wydarzeń, jakie wprawiają czytelnika w osłupienie. Zaintrygowała mnie szczególnie niespokojna dusza Karola Edwarda Stuarta, który na kartach tejże publikacji wyszedł na chama, który nie radził sobie z własnymi ambicjami, kłócąc się zarówno z własną rodziną, jak i bliskimi kobietami. Przerażające jest to, jak bardzo był nieszczęśliwy, mimo tego, że niczego prócz korony w życiu mu nie brakowało. I właśnie ta jego rozpacz skrzywdziła nie tylko niego, ale i też i jego ukochaną córkę. Ukazane przez pana Pinińskiego wiadomości, iż Karolina, córka Karola, posiadała troje dzieci jest naprawdę zaskakujący, bowiem tej tajemnicy ściśle strzeżono przez ponad dwieście lat – nie chciano bowiem, by Stuartowie powrócili na tron królewski. Genialnie ukazane informacje połączone z fotografiami bohaterów i ich listów powodują, że odbiorca z ogromnym szacunkiem podchodzi do pracy historyka. Dodatkowo widać, iż prace nad książką sprawiły Piotrowi Pinińskiemu wiele radości. Aby uzyskać cenne źródła, odwiedził wiele bibliotek w całej Europie, za każdym razem odkrywając ważne szczegóły, jakie doprowadzały go do coraz to nowszych odkryć.

Publikacja Piotra Pinińskiego zrobiła na mnie duże wrażenie, głównie dlatego, iż widać, że autor zrobił wszystko, co w jego mocy, by zaprezentować jak najwięcej informacji na temat dynastii, z jakiej się wywodzi. Nie sposób jednak zapamiętać wszystkich wiadomości po jednokrotnym przeczytaniu tej pozycji. Myślę, że książka „Dziedzic Sobieskich. Bohater ostatniej wojny o niepodległość Szkocji" najbardziej wzbudzi uznanie wśród tych, którzy uwielbiają historyczne tajemnice, w których nie brakuje niespodzianek. Opowieść pisarza, który z niezwykłym polotem kreuje przed nami sylwetki znanych postaci, zasługuje na szczególną uwagę – nie tylko dlatego, iż mówi o przeszłości. Przede wszystkim pokazuje, jak wiele radości może dać pasja odkrywania rzeczy nieznanych.