Ter 3. Oszust

  Z finałem danego literackiego cyklu jest już tak, że może on zachwycić nas swoim zwieńczeniem danej opowieści, udzielić satysfakcjonujących odpowiedzi oraz postawić przysłowiową „kropkę nad i”..., bądź też może wielce rozczarować. W przypadku finalnej odsłony komiksowej trylogii „Ter” - albumu o tytule „Oszust”, możemy mówić na szczęście o tym pierwszym przypadku, gdy wszystko znajduje swoje zwieńczenie dokładnie tak, jak powinno. Zapraszam was do poznania recenzji tego komiksu, który ukazał się rzecz jasna nakładem Wydawnictwa Taurus Media.

 Walka o przetrwanie Mandora i ludzi trwa nadal. Po tym, gdy udało im się dostać do wnętrza kosmicznego okrętu, nie jest jednak wcale łatwiej. Oto bowiem trafiają oni w sam środek wojny pasażerów „Jupitera”, gdzie z jednej strony walczą załoganci statku, zaś z drugiej fanatyczni członkowie sekty Integrastów. Jednakże przed Mandorem i jego współtowarzyszami jest inny cel - dotrzeć do bezpiecznej sterowni statku, co będzie wymagało poświęcenia, odwagi i ofiar...

 Opowieść ta jest intrygującą, pasjonującą i nieodgadnioną w zasadzie do samego końca, gdy to rozstrzyga się nie tylko los ocaleńców z Ziemi, ale też i pojawia się odpowiedź na fundamentalne pytanie o to, kim jest Mandor. I jest to w mej ocenie dobry finał, który wiele wyjaśnia, domyka sobą rozpoczęte wcześniej wątki oraz pozostawia nas z wieloma przemyśleniami po tym, gdy dotrzemy do ostatniej strony komiksu. I pozwolę sobie nawet na stwierdzenie, iż ten trzeci dom dorównuje poziomom pierwszej części tego cyklu, która to mówiąc kolokwialnie - wgniatała w fotel.

 Rodoplhe - scenarzysta tego albumu, zaoferował nam tutaj niezwykle dynamiczną relację o losach Mandora i jego towarzyszy, którzy docierają do wnętrza statku, próbuje odnaleźć się w rozgrywającym tam piekle oraz podejmują próbę dotarcia do dających im szansę na przetrwanie sektorów okrętu. To walka, ofiara, śmierć i trudne decyzje, które nierzadko kłócą się z poczuciem człowieczeństwa. I znakomitym jest to, że każda ze stron ma tu swoją wielką wymowę, logikę i uzasadniony wpływ na całość tej misternie poprowadzonej relacji.

 Niezmiennie fascynuje nas obraz tej komiksowej rzeczywistości, jak i również kreacja istniejących w niej bohaterów. To, jak pięknie, ale i zarazem przerażająco przedstawia się powierzchnia i wnętrze kosmicznego okrętu „Jupiter”, wywiera na nas ogromne wrażenie. To swego rodzaju „świat w mechanicznym świecie”, gdzie nic nie jest naturalne, normalne i rozsądne, ale za to wypaczone - już tak. I to samo możemy powiedzieć o bohaterach tego komiksu, gdzie najważniejszą postacią jest wciąż dla nas nieodgadniony Mandor, ale i gdzie są także i inni ważni gracze na tej kosmicznej scenie - tak po stronie dobrych, jak i tych złych, chorych na umyśle, zawładniętych miłością do okrętu...

 Tej intrygującej fabuły dopełnia tu równie udana szata ilustracyjna, za którą odpowiada Christophe Dubois. To właśnie ten artysta dał na tutaj iście epickie, imponujące rozmachem i do tego dbałością o każdy detal, rysunki. Zostały  poprowadzone one wprawną, nieco surową i zarazem bardzo dynamiczną kreską, dzięki czemu udało się tu oddać w pełni wartką, w głównej mierze bitewną postać tej relacji. I do tego wszystkiego dochodzą klimatyczne, ładne dla oka i idealnie dobranej dla tej kosmicznej scenerii, kolory.

 Satysfakcja - to idealne słowo do oddania odczuć, jakie towarzyszyły mi podczas lektury tego komiksu. Otóż jest tutaj wszystko dokładnie tak, jak być dla tej opowieści powinno, a przy tym i zaskakująco do samego końca. To z kolei przekłada się na nasze wielkie emocje, dobrą zabawę i poczucie, że warto było poznać tę komiksową trylogię. Bo przede wszystkim jest to doskonałe science fiction z elementami grozy, ujęte w równie doskonałej, literacko-komiksowej postaci.

Rzecz całą reasumując – komiksowy album „Ter 3. Oszust”, to rzecz ciekawa, niezwykle klimatyczna, ukazująca w mej ocenie najwłaściwszą postać finałowego spojrzenia na losy bohaterów. Bo z jednej strony jest tu rozmach, efektowność i piękno ilustracji, ale z drugiej też i logika, rozsądek i co może zabrzmieć dziwnie w kontekście gatunku science fiction, także i realizm. Dlatego też oceniam ten tytuł na najwyższą możliwą notę, jak i również gorąco polecam i zachęcam was do sięgnięcia po niego. Zróbcie to – naprawdę warto!