Głowa

    Czasami bywa tak, że trudno jest wyrazić emocje, doznania i wrażenia po lekturze komiksowej opowieści. Trudno nie z uwagi na zawiłość fabuły i skomplikowaną konstrukcję dzieła, ale z faktu braku odpowiednih słów i znaczeń, które oddałyby to, czego przed chwilą doświadczyliśmy. Tak właśnie ma się rzecz z komiksowym dziełem Luko Czakowskiego pt. "Głowa", które ukazało się nakładem Wydawnictwa Timof Comics.

 Oto on - człowiek o przedziwnym kształcie głowy i nieproporcjonalnej budowie ciała, który udaje się na nocną wyprawę u boku pięknej kobiety, która z każdą sceną zaczyna przybierać coraz dziwniejszy, mocniejszy i bardziej niepokojący scenariusz. Okazuje się bowiem, że trafiamy do mrocznego świata dystopicznego ucisku, w którym nie ma miejsca na indywidualność i pragnienie wolności. Przychodzi o tym przekonać się bohaterowi tej historii, który będzie musiał się zmierzyć z tym, co szykuje mu los...

 To bez wątpienia opowieść tyleż intrygująca i fascynująca, co i niełatwa w odbiorze. Mamy tu enigmatyczną, opartą w głównej mierze na samych ilustracjach i dość złożoną fabułę, którą tworzy pewna sekwencja zdarzeń, kadrów i zaskakujących wtrąceń, które wyraźnie wyróżniają się na tle głównej relacji. I tak jak powiedziałam, nie jest to najprostsza lektura, ale zarazem i niezwykle intrygująca tym, że wymaga ona od nas wielkiego skupienia, pełnego zaangażowania i ciekawości, gdyż bez niej ani rusz. I powiem szczerze, że jest w tym coś iście metafizycznego.

 Jak już wspominałam, opowieść ta jest niemalże w całości pozbawioną słów, które zastępują obrazy. Obrazy te są mroczne, niepokojące, ale i piękne, gdzie to mamy bardzo płynną kreskę, grę cieniami i konturami oraz rozmyte kolory - w głównej części jest to przewaga czerni, żółci i brązu..., zaś w dopełniających je fragmentach już klasyczny, czarno-biały zestaw barw. I jest w tym coś z malarstwa, artyzmu, surrealizmu..., ale też i z mrocznej baśni, która ma wszelkie środki ku temu, by nas sobą oczarować, porwać, zahipnotyzować...

 Z cała pewnością nie jest to komiks dla każdego miłośnika tej literackiej sztuki wyrazu, a raczej dla wysmakowanego odbiorcy, który wiele już widział i jeszcze więcej chce zobaczyć. I Luko Czakowski to mu umożliwia, zapraszając do onirycznego snu z pogranicza fantazji i koszmaru, w którym tak naprawdę nic nie jest takim, jakim mogłoby się wydawać. Przekonuje nas o tym finał tej historii, który jest nie tylko zaskakującym, ale też i każącym spojrzeć nam na tę opowieść w zupełnie inny sposób. I to jest w mej ocenie jedną z największych wartości i zalet tego tytułu, który ma bardzo wiele obliczy.

 Tego komiksu nie można czytać na raz, za jednym zamachem, od deski do deski. Oczywiście można tak postąpić, ale wówczas prawdopodobnie niewiele z niego zrozumiemy, a i też stracimy te wszystkie smaczki, ukryte znaczenia i całą magię, jaka kryje się na jego stronach. Ja popełniłam ten błąd, ale za chwilę go naprawiłam, rozpoczynając raz jeszcze, tym razem podzieloną na niespiesznie czytane fragmenty, lekturę. I to była bardzo dobra decyzja…

 Dzieło Luko Czakowskiego pt. "Głowa", zasługuje ze wszech miar na ten przydomek, gdyż jest to komiks niezwykły, piękny w swej ilustracyjnej postaci i fascynujący na polu fabularnej relacji. Myślę, że do kontaktu z taką pozycją trzeba jednak dojrzeć, dorosnąć i poznać przedtem dziesiątki, a jeszcze lepiej setki rozmaitych komiksów, gdyż dopiero wówczas docenimy jego niezwykłość. Polecam.