Sisters Tom 12 Nadciąga Tornado

SISTERS NADCIĄGAJĄ… ZNOWU

Wydaje mi się, że serię „Sisters” zacząłem czytać całkiem niedawno temu, a tu już na rynek trafia dwunasty tom przygód niesfornych dziewczyn. Widać jednak, że opowieść ta przyjęła się wśród czytelników, bo inaczej pewnie już dawno zaprzestano by jej wydawania. Nie ma się, co jednak dziwić, bo to kawał dobrego komiksu humorystycznego. Typowego dla europejskich dzieł tego nurtu, ale wciąż udanego i dostarczającego świetnej rozrywki nie tylko posiadaczom rodzeństwa.

Wendy i Marine to dwie siostry. Dzieli je różnica wieku, dzieli podejście do różnych spraw, dzieli także wygląd (jedna jest brunetką, druga blondynką) a nawet to, jak zupełnie odmiennie opowiadają o tych samych sprawach, ale łączy je to, że są tak samo szalone, energiczne i podchodzące do życia, jak do wielkiego parku rozrywki. W tym tomie znów się kłócą, znów grają, znów przeżywają wzloty i upadki, wspominają wyjazd do Ameryki i biorą udział w Halloween. W skrócie: w ich życiu znów się dzieje!

Jak pisałem na wstępie „Sisters” to seria typowa dla europejskiego komiksu humorystycznego. Zaczynając od konstrukcji (każda strona to samodzielna humoreska, ale te potrafią złożyć się w większą całość), przez wykonanie (cartoonowej kreski nie da się pomylić np. z amerykańskimi komediami), na samym rodzaju dowcipów skończywszy (to już jedna trzeba poczuć, czytając). Powtórka z rozrywki? Nie, bo schemat ten nigdy się nie nudzi, pod warunkiem, że jest dobrze wykonany, a w tym wypadku tak właśnie jest. Na tym jednak nie koniec, bo twórcy postarali się by całość była atrakcyjna zarówno dla nowych odbiorców, jak i tych, doskonale znających już nieliczone tego typy dzieła, w ty – oczywiście – klasykę.

„Sisters” to seria śmieszna, ale też i pamiętająca, że humor powinien być życiowy, a wydarzenia i postacie przedstawione tak, aby czytelnik mógł się z nimi identyfikować. Oczywiście powinna być tu też odpowiednia dynamika i różnorodność tematyczna – i wszystko to czeka tutaj na czytelników. Czasem siostry tylko gadają, czasem pędzą na złamanie karku, a ich problemy dotyczą najróżniejszych rzeczy: od zabawek i gier, przez miłosne i szkolne zawirowania, po wydarzenia niemal fantastyczne, bo ich wyobraźnia nie zna granic. A wszystko to podlane solidną dawką popkulturowych elementów i ikon pojawiających się w tle. Jak więc nie ulec urokowi tej serii?

W tym tomie na dodatek pojawia się wątek z Halloween, który mnie osobiście zawsze kupuje w takim ujęciu. Już jako dziecko lubiłem horrory, zaczytywałem się też wtedy „Kaczorem Donaldem”, a z komiksów publikowanych w piśmie, obok tych Dona Rossy i Carla Barksa, najbardziej lubiłem właśnie halloweeonowe i wciąż mam do nich wielki sentyment. Dodajcie do tego wszystkiego fakt, że „Sisters” są naprawdę znakomicie i szczegółowo narysowane, czego nie da się przecież zaliczyć in minus – i znakomicie wydane, a otrzymacie coś, co spodoba się zarówno małym, jak i dużym czytelnikom. Nie ważne, czy mają rodzeństwo, czy nie i czy Halloween ich pociąga, czy odstrasza. Dlatego jak zwykle polecam gorąco.

Rynek wydawanych komiksów w Polsce jest bardzo rozbudowany. To fakt. Jeśli ktoś choć trochę pochyli się nad ofertą, to zapewne znajdzie coś dla siebie. Starszy czytelnik, młodszy czy wręcz ten dopiero rozpoczynający swoją przygodę z lekturą. Dla każdego coś się znajdzie. Spokojnie więc można odrzucić teorię mówiącą o tym, że komiksy są tylko dla dzieci. Jedno, ale. Takowe również są i jednym z przykładów jest wydawana przez Egmont seria „Sisters”

Seria, za którą odpowiada duet Christophe Cazenove oraz William Maury opowiada o losach nastoletnich sióstr, które prowadza zwykłe, aczkolwiek dynamiczne, życie przeciętnej nastolatki. Kłócą się, wygłupiają, bawią. Cóż życie można by rzec. Życie, które zapewne zna każdy, kto ma przyjemność „posiadać” rodzeństwo. I właśnie o takiej normalności opowiada ta seria. Seria, której w Polsce ukazało się już dwanaście tomów. W najnowszej odsłonie siostry przeżywają razem m.in. wycieczkę czy Halloween. Do tego jest jeszcze garść spotkań z koleżankami itp.

Francuska seria zdecydowanie od samego jej początku aż do samego końca przepełniona jest humorystycznym klimatem. Dominuje tu żart i dowcip i to dostosowany do młodszego czytelnika. „Sisters” to bowiem w głównej mierze propozycja skierowana do nastoletnich dziewczyn, właśnie takich w wieku głównych bohaterek komiksu. To one znajdą w postaciach odzwierciedlenie siebie oraz swoich przyjaciół. To one zapewne poznają codzienność, z którą mierzą się Wendy i Marine. I na pewno w tej grupie docelowej komiks ten sprawdzi się naprawdę dobrze. Zaproponowany tu humor rzeczywiście bawi, nie jest prostacki ani wymuszony. Scenarzysta potrafi zakończyć daną historyjkę odpowiednią i często zaskakującą – a jeszcze częściej wzbudzającą śmiech – puentą.

Aha, bo właśnie „Sisters” to nie jest jednowątkowa historia, a zbiór luźnych i raczej niepowiązanych ze sobą opowieści. Każda z nich zajmuję jedną stronę, co nadaje całej opowieści naprawdę dużej dynamiki. Oczywiście nie ma tu miejsca na budowanie skomplikowanych relacji czy jakiegoś wyszukanego klimatu. Całość ma po prostu bawić i być komiksem rozrywkowym w pełni. I tak de facto jest. Rzeczywiście taka konstrukcja tej historii powoduje, że nawet najbardziej niecierpliwy czytelnik(-czka) będzie się przy niej dobrze bawić. W sumie wzięte z życia epizody sprawiają, że w opowieść łatwo uwierzyć i jeszcze prościej zrozumieć bohaterki.

Dwunasty tom, ale i cała seria, jest też przy tym niezwykle optymistyczny. Nie ma tu miejsca na smuty i jakieś poważne rozmyślania. Całość jest tak skomponowana, aby wśród młodszych tworzyć pozytywny nastrój i radosną atmosferę. Takie właśnie powinno być dzieciństwo czy nastoletni okres i taka jest też ta seria. I nie ma sensu pisać, że starszy może poczuć się tu nieco nieswojo, że znajdzie w komiksie pewne naciągane fragmenty, bo to nie do niego kierowana jest ta oferta. Nawet jednak patrząc z mojej perspektywy, po lekturze nie poczułem, że całość była infantylna czy dziecinna. A to już myślę spory sukces scenarzysty, bo zrobić komiks dla nastolatków, który nie zanudzi na śmierć „dinozaura” to już spory sukces.

To do kogo kierowany jest dwunasty tom „Sisters” oddaje również graficzna strona tego komiksu. Już z okładki „biją” w nas efektowne kolory i stworzone w takim cartoonowym stylu dziewczynki. I to jest doskonała zapowiedź tego, co czeka nas wewnątrz. Wykorzystana przez rysownika pełna paleta barw, niezwykle ugładzone projekty postaci, przesympatyczne i wzbudzające w nas pozytywne odczucia bohaterki. To wszystko jest stworzone naprawdę bardzo poprawnie, ale też nie pozostawia nam złudzeń, do kogo kierowana jest historia. Maury bardzo zręcznie operuje kreską, świetnie też odnajduje się w komiksie dla młodszych, czego efektem są bardzo przyjemne i uporządkowane kadry. Na pierwszym planie dzieje się dużo, sporo jest dynamiki, tła z kolei są „jakieś”, więc oprawa graficzna może się nie tylko podobać, ale i przyciągać wzrok. Oczywiście można rysunkom zarzucić pewną cukierkowatość, ale wpisuje się ona w cały pozytywny nastrój komiksu.

„Sisters” jest w mojej opinii komiksem, którym powinny zainteresować się czytelniczki nieco młodsze wiekiem. Poprawnie skomponowane poszczególne rozdziały dwunastego tomu bawią i wprowadzają w wesoły nastrój. Dobrze rozrysowane plansze świetnie się z całą historią komponują, więc jeśli jesteś nastolatką, która lubi czytać, to śmiało sięgaj po tę serię.