Wersja dla osób niedowidzących
Michał Lipka
-
DZIECI IRENY
Irena Sendlerowa jest jedną z najbardziej interesujących postaci czasów drugiej wojny światowej, choć wciąż wydaje się, że kultura masowa niezbyt chętnie sięga do jej historii. Uwieczniono ją co prawda w hollywoodzkiej produkcji, gdzie w jej rolę wcieliła się Anna Paquin, poświęcono jej też dwa filmy dokumentalne i niejedną książkę, ale w porównaniu z licznymi oprawcami nie doczekała się zbyt wielkiego zainteresowania twórców. Czy ten komiks ma szansę to zmienić? Pewnie nie, jednak to ciekawa i ważna publikacja, która w znakomity sposób przybliża młodym czytelnikom historię Sendlerowej i jej niezwykłych czynów.
Irena Sendlerowa. Członkini Wydziału Opieki Społecznej i ruchu oporu. Bohaterka drugiej wojny światowej. Dzięki jej działaniom ocalono blisko dwa i pół tysiąca dzieci z piekła żydowskiego getta. Teraz wojna się skończyła, a my poznajemy losy jednego z dzieci przyjętych przez polską rodzinę. Dziewczynka szybko jednak przekonuje się, że jej życie gwałtownie się zmieni, gdy rodacy upominają się o nią. Po latach opowiada córce o swoich losach i samej Ireny. Nadchodzi pora dopowiedzenia historii dzielnej kobiety i tego, przez co musiała przejść by wypełnić misję, jakiej się podjęła…
To mógł być komiks patetyczny. To mógł być komiks jakich wiele. Tematyka drugiej wojny światowej jest niemal niewyczerpanym źródłem pomysłów i inspiracji, ale problem z nią polega na tym, że twórcy ograniczają się do zaprezentowania zgranych schematów, jednostronnego spojrzenia na poruszaną tematykę i sztampowego jej poprowadzenia. Komiks nie jest tu żadnym wyjątkiem, ograniczony głównie do przygodowo-sensacyjnych opowieści i pełnych patosu historii ku pokrzepieniu serc i pobudzeniu patriotycznych uczuć, zapomina o sile, jaka kryje się w tej tematyce. Sile ukazanej np. przez genialnego „Mausa” Arta Spigelmana, w makabrycznych miniseriachGarthaEnnisa czy świetnych mangach, jak np. „Do Adolfów” Tezuki. Dlatego do „Ireny” podchodziłem z pewnymi obawami. Te jednak, na całe szczęście, okazały się nieuzasadnione.
Jean David Morvan i SeverineTréfouël stworzyli bowiem naprawdę znakomity scenariusz, lekki, prosty, odpowiedni dla dzieci, ale też pełen siły, mocy, wrażliwości i prawdy. Nie jest to historia okrutna, nie jest to także historia brutalna, choć oczywiście nie jest zupełnie od tych tematów wolna – opowiada przecież o wojnie, choć w tym tomie w mniej bezpośredni sposób. To w końcu komiks dla dzieci, ale także i dorośli nie zawiodą się, sięgając po niego.
Gwarantem sukcesu wydaje się tu być nazwisko Morvana, którego znamy z cenionej i popularnej serii „Armada” czy świetnego albumu „Mój rok – wiosna” zilustrowanego przez Jiro Taniguchiego. Nie raz, szczególnie w tym drugim przypadku, udowodnił nam, że potrafi pisać znakomite, poruszające scenariusze. I tak jest również w tym przypadku, co widać już po otwierającej komiks scenie z pierwszą komunią dziewczynki, do której nie ma szans dojść. Podobnych momentów jest w tym tomie więcej, nie brak tu też napięcia, odrobiny humoru i wzniosłości. A wszystko to zilustrowane w znakomity, prosty w swej cartoonowości, ale pasujący do treści sposób i ładnie wydane – w dużym formacie, na dobrym papierze offsetowym.
Chcecie zapoznać dzieci z ciekawą i wolną od ckliwości historią wojennej bohaterki? Albo po prostu podarować im dobry, dojrzały komiks, dopasowany jednak do ich wieku? „Irena” będzie strzałem w dziesiątkę.
