Uczestnicy projektu mieli szansę poznać miasto Braganca za pomocą gry peddy-paper, która pokazała nam uroki Portugalii, jak i też pozwoliła zbudować wspaniałe drużyny składające się z osób z różnych państw. Piesza wędrówka z Bragancy do Meixedo uświadomiła nam, jak istotny jest sport dla naszego życia oraz jak wiele radości można czerpać z tej formy odpoczynku. Spędziliśmy również czas w Montesihno - małej miejscowości, graniczącej z Hiszpanią. Biologiczne bogactwo zachodniej Portugalii poznaliśmy w Parku Biologicznym w Vinhais, gdzie fauna i flora zauroczyła praktycznie każdego uczestnika. Jako iż pogoda była kapitalna, wszystkich ucieszył dzień spędzony nad pobliskim jeziorem, gdzie widoki również zapierały nam dech w piersiach.

Projekt dał mi również możliwość poznania innych kultur - oprócz portugalskiej również i tureckiej, estońskiej, włoskiej, hiszpańskiej, litewskiej i rumuńskiej. Było to niezwykle inspirujące, ponieważ czasami zapominamy, jak bogatą historię ma każdy z europejskich krajów, dlatego też pomimo tego, iż znajdowaliśmy się daleko od naszych ojczyzn - wszyscy dzieliliśmy się swoimi spostrzeżeniami, zwyczajami, a podczas wieczoru kulturalnego - również i jedzeniem czy tańcem.

Pracę organizatorów oceniam bez zarzutu – zawsze byli otwarci na pytania uczestników oraz w razie problemów służyli pomocą. W przyszłości chciałabym uczestniczyć w podobnych projektach, ponieważ pozwalają na rozwijanie pasji podróżowania, poznawania nowych języków, rozbudowywania wiedzy na wiele tematów. Ciężko było wrócić do chłodnej Polski, dlatego też wspaniała i gościnna Braganca na pewno jeszcze długo pozostanie w mojej pamięci. ;) Bardzo dziękuję za możliwość udziału w tym inspirującym projekcie.

Kolejne dni projektu wypełnione były najróżniejszymi atrakcjami i zajęciami dotyczącymi tematu projektu. Mogliśmy lepiej poznać Bragance poprzez udział w grze miejskiej. Stowarzyszanie Enzonas zorganizowało również pieszą wycieczkę po górach Parku Krajobrazowego. Mimo trudu upału wszyscy dzielnie maszerowaliśmy i podziwialiśmy naturę charakterystyczną dla północnej części Portugalii. Po przybyciu na miejsce zjedliśmy pyszny lunch oraz potańczyliśmy narodowe tańce uczestników wymiany. Mieliśmy okazję odwiedzić sąsiednie miasta: Vinhais oraz Macedo de Cavaleiros. W Vinhais odwiedziliśmy Park Bilologiczny a w Macedo pojechaliśmy nad jezioro Azibo. Było to miejsce cudowne, malownicze i idealnie oddawało to co było tematem projektu- naturę silnie sprzężoną człowiekiem. Związana z wymianą była również wizyta na basenie – zdrowy styl życia nie był obcy uczestnikom. W ostatni dzień wszyscy zostaliśmy zaproszeni na spotkanie łączące generacje u Mera Bragancy. Mieliśmy okazję poznać ludzi starszych mieszkających w tym rejonie. Ważnym wydarzenie był również finał EURO 2016 , który oglądaliśmy wspólnie w jednej z restauracji. Była to dobra okazja do wspólnej integracji i zabawy.

Liderem polskiej grupy była Kamila Graczyk. Dzięki jej obecności i pomocy nie mieliśmy problemów. Kamila zawsze była dobrze zorganizowana i wiedziała co i jak. Myślę, że gdyby nie jej obecność byłoby nam trudniej. Kamila o wszystko zadbała! Podsumowując, wymiana w Bragancy była cudownym doświadczeniem i przeżyciem. Miałam okazję spotkać wiele osób, praktykować język oraz nauczyłam się jak ważna jest natura. Chciałabym też więcej chodzić na wycieczki. Jestem tego pewna dzięki projektowi! Mam nadzieję, że ludzie poznani na wymianie i rzeczy jakich doświadczyłam zaprocentują w mojej przyszłości.

W pierwszy dzień naszego pobytu organizatorzy postanowili, iż poznamy lepiej miasto – stało się to dzięki „peddy paper" – zabawie polegającej na znalezieniu charakterystycznych punktów z mapy, a następnie wykonania zadań, które zostały nam przydzielone. Drużyny składały się z ośmiu osób, każda z innego kraju. Najbardziej jednak zapadł mi w pamięci dzień, w którym udaliśmy się na trekking na jedno ze wzgórz otaczających Bragancę. Przez parę godzin spacerowaliśmy malowniczo położonym szlakiem, a na końcu trasy zaplanowanego mieliśmy grilla i zabawy integracyjne. Dodatkowo, nie moglibyśmy wymarzyć sobie lepszej pogody – cały czas było ciepło, dzięki czemu wyjazd był jeszcze bardziej atrakcyjny. Nasz lider był wyjątkowo otwarty na nasze propozycje i skłonny do pomocy. Mogliśmy się do niego zwrócić w każdej sytuacji, która tego wymagała.

Dzięki temu projektowi miałam okazję poznać wiele interesujących osób z innych krajów, potrenować umiejętność posługiwania się językiem angielskim, dowiedzieć się więcej o interesujących mnie zagadnieniach trekkingu i wędrówek górskich. Z pewnością otwarło mnie to również na dalsze podróże, nie tylko w obrębie Europy.

Po dotarciu do celu czyli Seminarium w Braganca jak dobrze pamiętam było małe spotkanie w sali konferencyjnej w dolnej części seminarium po nowej stronie i uzyskaliśmy szczegółowe informacje na temat jutrzejszego dnia który rozpoczął się od wspólnego śniadania. Zgodnie z założeniami projektu i jego nazwa, opisem, bardzo duďż˝źo zwiedziliśmy i chodziliśmy po Portugalskich górach. Przeważnie obiady jedliśmy na stołówce w pobliskiej szkole, a śniadania i kolacje w seminarium. Zwiedziliśmy pobliskie miasta wokół Braganca, wszyscy uczestniczyli w Trekking'u po górach, gdzie następnie na szczycie odbył się piknik, jedliśmy obiad, tanczylismy i odpoczywalismy. Byliśmy również nad jeziorem z którego przeszliśmy do następnego jeziorka gdzie również był obiad na świeżym powietrzu, po obiedzie mieliśmy wolny czas, a ja włącznie z kilkoma Polakami wyporzyczylismy rowerek wodny gdzie wypoczelismy i poopalaliśmy sie na środku jeziora.

Razem z portugalczykami chodziliśmy na mecze na miasto oraz w finał byliśmy w restauracj. Było bardzo dużo atrakcji i wycieczek. Ogólnym celem wymiany był Trekking i integracja z innymi krajami, w pierwszym dniu poznaliśmy na wieczorze kulturowym różne przysmaki z innych krajów, wszyscy spedzilismy bardzo miło czas przy karaoke i gitarze z akordeonem (z udzialem pracowników seminarium). Bardzo fajnie rozmawiało się z mieszkańcami innych państw, wszyscy byli mili i kulturalni, brali we wszystkim udział i nie narzekali. Każdy się udzielał jak mógł, bywały dni lepsze i gorsze jeżeli chodzi o sile i aktywności np. W długich podróżach w którym towarzyszyło nam zmęczenie czy słoneczna pogoda. Pragnienie nigdy nas nie dotknęło, zawsze mieliśmy przy sobie wystarczajaco wody, lecz w razie potrzeby dostarczano nam większe ilości schłodzonej wody w butelkach. Ostatecznie mogę powiedzieć że doświadczenia związane z tym wyjazdem (projektem) bardzo mi się przydadzą, pierwszy raz wyjechałem za granicę w ramach projektu (nie liczę rodziny w UK) projekt był jak najbardziej udany, poznałem dużo ludzi, spędziłem miło czas, a co najważniejsze zdobyłem cenne doświadczenia związane z kulturą w innych krajach, zauwaźyłem że za bardzo nikt z nas się nie różnił.

Każdy z nas miał jeden główny cel, fajnie spędzić czas i poznać nowych ludzi, zintegrować się. Wszystko się udało:) a teraz ? Dzięki wymianie mam jeszcze większą motywację do osobistej nauki języka angielskiego, nie tylko w szkole lecz także w domu, wiem na co poświęcić cześć wolnego czasu. Chciałbym biegle mówić po angielsku i mieć pewność że żadnego słówka mi nie zabraknie, jest dobrze, ale będzie jeszcze lepiej. Czułem satysfakcję rozmawiając z innymi, ja rozumiałem ich a oni rozumieli mnie, niby nic trudnego ale różnie bywa. Ostatecznie cieszę się z wyjazdu a w przyszłości mam nadzieję że uda mi się zwiedzić i poznać również inne kraje, to będzie taki jeden z wazniejszych celi w moim życiu, z ktorym bede dążył az do spełnienia. Chciałbym skorzystać z życia póki mam czas i jestem młody, później takie okazje mogą się nie powtórzyć.

Dziękuję bardzo serdecznie za wszystko i mam nadzieję że kiedyś jeszcze będę miał okazję brać udział w projektach realizowanych przez Stowarzyszenie Sztukater.

Cały projekt wspominam bardzo dobrze. Podczas tych kilku dni miałam okazję porozmawiać po angielsku co bardzo mnie rozwinęło. Zawarłam nowe przyjaźnie, szczególnie z uczestnikami w Polski. Lider naszej grupy, Kamila Graczyk, bardzo dobrze wywiązała się z zadania. Zawsze służyła pomocom, ale też świetnie się z nami bawiła. Jedyną wadą projektu była średnia organizacja.Był to mój pierwszy projekt, ale mam nadzieję że nie ostatni. Bardzo chciałabym brać udział w kolejnych takich przedsięwzięciach, ponieważ wróciłam bogatsza o cudowne wspomnienia, ale przede wszystkim projekt bardzo mnie rozwinął.