VISANT

ŚWIADECTWO

W skromnie urządzonym pokoju naprzeciw telewizora siedzi na krześle starsza kobieta- Maria Wartecka stara się oglądać telewizję, niestety odbiór jest koszmarnej jakości w zasadzie słychać jedynie szumy i niewyraźny obraz na czarno-białym odbiorniku marki „Ametyst”.

Wartecka z niezadowoleniem  ogląda się za siebie, do pokoju wchodzi jej mąż Stefan Wartecki- żywotny staruszek w ręce trzyma radio tranzystorowe które co rusz przytyka do ucha.

- Słabo słychać, ale podobno już niedługo koniec Jaruzelskiego, radio Kanada podało.

- Tatulku a „ Powrót do Edenu” to taki piękny serial, ….

- Nic nie poradzę, że radio sprzęga z telewizją, ja ze słuchania radia nie zrezygnuje za chwilę radio „ Wolna Europa” nada blok wiadomości.

Wartecka podchodzi do telewizora i wyłącza go.

- Także jutro na „ Nowym Świecie” demonstracja sprzeciwu wobec władzy.

-To dobrze tatulku, o Boże ty Stefanku chyba się nie wybierasz?

-Maniu, dobrze wiesz, że zdarzyło mi się w życiu pobłądzić i wstąpić do partii.

-Stare dzieje tatulku.

-Nie ważne teraz muszę dać świadectwo i wziąć udział w demonstracji, system się już nie odrodzi, niewiele życia przede mną, należy podjąć ryzyko i pójść.

Wartecka z troską i podziwem patrzy na męża.

Nazajutrz Wartecki ma problemy żołądkowe, pomimo że jest gotowy do wyjścia na powrót powraca do łazienki.

Wartecka niemal przy mężu czuwa, proponuje gorzką herbatę, Wartecki zdecydowanie odmawia.

Rozstrój żołądkowy ustępuje, Wartecki pewnym krokiem opuszcza łazienkę i mieszkanie.

Wartecka załamuje ręce i z niepokojem, ale i z zachwytem w oczach odprowadza wzrokiem męża.

Przyszły demonstrator zjeżdża windą do wyjścia z klatki schodowej.

Na chodniku przystaje, spogląda na zegarek na ręce, waha się sięga do kieszeni marynarki, wyjmuje portfel przelicza banknoty, kieruje się na postój taksówek, przystaje jeszcze raz przelicza gotówkę, ponownie patrzy na zegarek i gdy niemal wsiada do taksówki podjeżdża autobus komunikacji miejskiej.

Wartecki rezygnuje z taksówki, wsiada do autobusu.

Autobus po przejechaniu kilku kilometrów,  przebija przednie koło, kierowca autobusu wyprasza podróżnych.

Wartecki postanawia na miejsce demonstracji udać się pieszo, pomimo podeszłego wieku idzie jak na swój wiek krokiem szybkim, niekiedy podbiegając.

Po przybyciu na miejsce, po demonstracji w  zasadzie nie ma śladu, kilku umundurowanych milicjantów przechadza się nie spiesznie, jedynie niski otyły mężczyzna stojący w pewnej odległości od milicjantów, szerokim gestem przywołuje Warteckiego do siebie.

Wartecki podchodzi.

- No co tam Wartecki, was też zwerbowali do obserwacji chłopaki z bezpieczeństwa ?

Wartecki wobec zaistniałej sytuacji zachowuje milczenie.

-Co prawda pieniędzy nie dają, ale mam coś znacznie lepszego, kilo kiełbasy „zwyczajnej” należy się ekstra za obserwacje no i wiecie, raport.. .., zresztą co ja staremu towarzyszowi będę tłumaczył, czekajcie !

Stefan Wartecki nie potrafi się odnaleźć w zastanej sytuacji- stoi jak przysłowiowy” słup soli”

Po chwili rozmówca Warteckiego powraca, bezpośrednio w ręce trzyma pęta kiełbasy.

*  *  *      

Wieczorem na kolację Maria Wartecka podaje „zdobyczną” kiełbasę.  Stefan z niesmakiem patrzy na posiłek w przeciwieństwie do żony.

- Musztardy ci Stefanku nie dali ?

-Jakoś nie pomyśleli.

- Ja tak sobie tatulku myślę, że jeśli po odejściu Jaruzelskiego, ma być kiełbasa to ja jestem za, powiem nawet więcej, pogodzę się z brakiem musztardy !