Miłość I Rękawice Bokserskie | Autor: Ewa Pruchnik

  Książka „Miłość i rękawice bokserskie” Ewy Pruchnik to już kolejna z powieści tej autorki.Kiedy tak myślę, co powinnam o niej napisać, to jako pierwsze przychodzi mi do głowy tylko jedno bezradne słowo ”nie wiem”. Zaraz po nim pojawia się strumień słów: piękna, wzruszająca, fascynująca, powalająca swoimi barwnymi opisami, pełna emocji historia. Historia o miłości pięknej, bolesnej, dającej nadzieję. O miłości na śmierć i życie. Dla mnie była to powieść trudna emocjonalnie, dająca do myślenia, wywołująca łzy w oczach i pełne skupienia powroty do niektórych fragmentów.

„Miłość i rękawice bokserskie” to powieść obyczajowa o młodzieńczym zauroczeniu i straconych zrządzeniem losu latach, której wydarzenia dzieją się głównie w początkach lat 70 XX wieku. Tajemnice i domysły, rozpacz i nadzieja, radości i smutek – te wszystkie emocje możemy znaleźć na kartach powieści, któranapisana jest z perspektywy bohatera pierwszoplanowego, w tym przypadku dwunastoletniej Róży. Róża z właściwą dzieciom naiwnością ale również spostrzegawczością opowiada nam pewien etap w życiu, kiedy jej mama jest bardzo ciężko chora, a na horyzoncie pojawia się mężczyzna, który nie wiadomo czemu i w jaki sposób, nagle wsiąka w świat Róży.

Dziewczynka od urodzenia mieszka z ukochaną mamą. Może to choroba matki, brak ojca i trudne doświadczenia sprawiają, że dziewczynka od zawsze potrafi sobie dać radę. Jest żywiołowa, spontaniczna, zadziorna, waleczna, zaradna, gotowa zawsze stanąć w obronie szykanowanego przez szkolnych łobuzów Waldka, z którym przyjaźni się od pierwszej klasy. Waldek jest spokojnym, oczytanym i inteligentnym chłopcem. Z powodu swojego niemieckiego nazwiska i emigracji ojca do Niemiec jest odrzucany przez rówieśników. Wspólny język znajduje tylko z Różą.

Róża ma wielką pasję i jest nią boks, sport męski i brutalny. To w nim dziewczynka odnajduje spokój. Pewnego dnia przez przypadek podgląda mężczyznę, który trenuje boks w robotniczym baraku. Postanawia poprosić go o lekcje. Nie wie wówczas, że obecność Boksera, szorstkiego, potężnie zbudowanego, naznaczonego ciężkim życiem mężczyzny, wpłynie nie tylko na jej życie, ale również na życie ciężko chorej matki. Róża, nieakceptowana przez dziadków, rodziców ukochanej mamy, nawiązuje niezwykłą więź z Bokserem.

Książka porusza problem miłości, która niejedno ma imię – jest tu miłość między kobietą i mężczyzną, miłość córki do matki, pierwsza młodzieńcza miłość, która rodzi się z przyjaźni. Mamy tu przewrotny los, który splata bratnie dusze tylko po to, by niespodziewanie brutalnie je rozerwać.

Życie naznaczone cierpieniem, stratą, samotnością, zagubieniem, trudnymi wyborami ukształtowało dziewczynkę, a potem młodą kobietę, na silną i pewną siebie. To życie smutne, ale mimo wszystko przepełnione miłością i nadzieją na lepsze. Bo życie kształtuje przede wszystkim miłość i pamięć o bliskich - dobre, radosne wspomnienia.

Powieść jest pięknie napisana. Autorka bardzo wiarygodnie oddaje klimat lat, w których rozgrywa się akcja. Jej postacie są wyraziste, bardzo dobrze wykreowane, a sposób w jaki wyrażają swoje emocje oraz postrzegają świat, jest niezwykle realistyczny i wyrazisty.

Dawno, a może jeszcze nigdy, nie czytałam tak fascynująco, pięknie, wzruszająco skonstruowanej historii.

„Miłość i rękawice bokserskie” to pełna wzruszeń, ciepła i czułości powieść o tym, że ludzie, którzy są sobie pisani, zawsze się odnajdą – bez względu na czas, odległość oraz przeciwności losu.

To jest pierwsza powieść Ewy Pruchnik, którą przeczytałam, ale wiem już, że nie ostatnia. Piękny język, piękna historia. Czytałam z zapartym tchem jednocześnie nie mogąc doczekać się końca i pragnąc by nie nastąpił zbyt szybko.

Polecam tę powieść z czystym sercem dając jej bardzo mocną 6.